KORKULARIM #Wattys2019

2. Bölüm- Okulun ilk günü

Bugün okulun ilk günüydü biliyorsunuz biraz üzgünüm çünkü okulu sevmiyorum ama o çocuğu görebileceğim duygusunu hissedince üzüntümü biraz da olsa bastırıyordu. Sabahın köründe uyanmalar seme, seme okula gitmeler pek kahvaltı etmeyi seven bir insan olmadığımdan dolayı aç aç derse girmeler ahhh! sıkıcı günler yine başlıyordu.. Sabahın köründe başıma dikilen annem '' Uyan kızım hadi geç kalacaksın servisin gelmesine 15 dakika kaldı '' diye fısıldadı. Ben bunu duyunca birden hızla yataktan kalktım seri hazırlanan biri değildim ve bu süre bana hiç yeterli değildi normalde böyle olmazdı ama anneme 5 dakika diye diye geç kalmıştım neredeyse ve tatil modundan çıkmak gerçekten çok zor sabahlara kadar oturan ben, şimdi sabahın köründe okula gidicektim bu gerçekten her çocuk için hayal kırıklığı, tabi sabahçı olana...

Hızla hazırlanmak zorunda kaldım saçımı da at kuyruğu yapıp çıktım hiç uğraşmadım normalde biraz da olsa özen gösterirdim nede olsa okulda o çocuk vardı. Okulum biraz fazla uzak olduğundan servisle gidip gelmek zorundaydık okuldan ayarlamışlardı fakat ben okulun uzak olmasını sevmiyordum çünkü okula gitmek için daha erken uyanıyor ve yol boyunca midem bulanıyordu. Sonunda okulun önünde bırakmıştı servis bizi arkadaşlarım arasında koyu bir sohbet açılmıştı yaz tatilinde neler yaptıklarını anlatıyorlardı oysa ben sohbete katılmıyordum aklım o çocukta olduğu için, hızlı adımlarla okulun girişine gittik koridorlardan geçerken o çocuğun durduğu takıldığı yerlere göz gezdirdim fakat yoktu üzüldüm ve merdivenleri çıkmaya başladım sınıfın kapısına geldiğimde arkadaşlarımın tamamını göreceğim için bi mutluluk doldu içime içeri girdiğimde bir şok geçirdim. O çocuk bizim sınıfa geçmişti sanırım benim tatilden önceki oturduğum sırada oturmuş kızları etrafına toplamış hunharca gülüşüyorlardı tabi sinirlerim tepeme attı ben tam sırama doğru ilerlerken hoca sınıfa girdi ve '' Herkes eski yerine çocuklar bu yıl oturma planı falan yapmayacağım'' diye söyledi. Şaşırmıştım ben o çocuğun oturduğu yere iyice yaklaştım '' Pardon ben burada oturuyorum kalkabilir misiniz? '' diye söyledim İlk önce bana ters ters baktı o masmavi gözleriyle ben ona dalmış giderken o '' İkimizi de yetecek kadar yer var otur işte '' diye kabaca çıkıştı. Ben bir şey demeden sıraya geçtim. Hoca geldiğinde sarışın kızlar çoktan dışarı yol almışlardı iyi ki hemen gelmişti hocamız yoksa bu adını bilmediğim ama kendisini sevdiğim çocuğu yiyecek gibi bakıyorlardı. Hocamızın gözüne takılan benim yanımda ki çocuk oldu '' Hoşgeldin yakışıklı nereden geldin? adın ne? bize kendini tanıtır mısın?'' diye söyledi. Çocuk yavaşça ayağa kalktı ve '' Tabi hocam, ben geçen sene okula geldim babamın işlerinden dolayı İstanbul'a taşınmak zorunda kaldık ve okumanın önemli olduğunu bildiğimiz için kayıtımı buraya almıştık ben tatile girmeden 1 kaç hafta önce geldim yan sınıftaydım ama benim dersime siz hiç girmediğiniz için tanışmıyoruz dedi. Öncelikle adım Serhat, o anda benim içim de kelebekler uçuşmaya başlamıştı sonunda ismini öğrenmiştim çok mutluydum.. Sonra devam etti 18 yaşıma yeni girdim Sarmaşık kolejinden geliyorum diye de ekledi ve yerine oturdu Hoca '' Hoşgeldin o zaman tanıştığıma memnun oldum ben Dilara hocan Edebiyat derslerine ben gireceğim '' diyerek hafifçe gülümsedi. Ben yüzüne bön bön bakarken içimden Ahhhh!! ismi ne kadarda güzel diyerek hayallere daldım ona bakarak sonra ben ne yapıyorum diyerek önüme döndüm beni farketmemişti iyi ki yoksa utancımdan yerin dibine girebilirdim. Hoca derse başlamıştı ben hiç bir şey anlamıyordum sadece onun ismini sölediği an hala kulaklarımdaydı ve zil çalmıştı tüm ders boyunca onu düşündüm onu yaşadım resmen.. Hızla sınıftan çıktım o oturuyordu hala pis sarışınları gelsin diye bekliyordur o mal.

Arkadaşlarımı gördüğüm sırada hızlıca en yakın olan arkadaşım Aleyna'nın yanına gittim. Öğrendim,öğrendim! diye bağırdım. '' Ne oldu kızım neyi öğrendin'' diye fısıldadı. Ben yavaşça'' O sevdiğim isimsiz çocuğun ismini '' Aleyna saşırmış bir şekilde yüzüme baktı ve İsmini sordu Ben Serhat derken bile içim geçmişti. '' Hım ismi güzelmiş'' diye ekledi bil bakalım hangi sınıfta? Aleyna '' Hangi sınıfta'' ? diye ekledi. ''Tabi ki bizim sınıfta ve yanımda oturuyor Aleyna '' diye kısa bi sevinç çığlığı attım ondan gelecek veya her türlü davranışı beni mutlu ediyordu olumlu veya olumsuz, Aleyna '' bana gülerek çok sevindim inşallah başka şeylerde olur Sima'cım. Ben hemen söze atılarak '' İnşallah canım'' diye ekledim. Son derse girmek üzereydik artık ve ben hiç bir şey yemedim ve bitkin düşecek gibi oldum aklım sürekli Serhat 'ta olduğu için ne yaptığımı ne yediğimi bile bilemiyordum bazen, bir insan yemek yemeği geçiştirecek kadar birini sever mi yahu? ben seviyordum ama hemde çok delilerce... Son dersede girdik ve zilin çalmasına az kalmıştı ve zil çaldı ben Serhat'ın yüzüne bakmadan çıktım ve şaşkınlıkla bişi unutmuş gibi sınıfa döndüm çünkü onun yüzünü görmeden dayanamıcağımı biliyordum sınıfa girdiğimde bana baktı ben '' Bişi unutmuşum sanırım'' diye sıranın altına baktım O bana bakarak '' Açıklama yapmak zorunda değilsin beni ilgilendirmez'' diyerek kalbimi biraz kırmıştı. Ben içimden ona söverek hızla sınıftan çıkmıştım oda arkamdan hemen çıktı. Ona ne kadar kızsam da ben onun olumlu olumsuz her şeyine aşık olan biriydim ne kadar kalbimi kırsa da yine kalbim onarılıyordu ve onu sev diyordu sanki. Okuldan çıktım ve Aleyna' nın yanına gittim bahçede beni bekliyordu. Hemen söze atılarak '' Aleyna ya bu mal beni tersledi '' diye ekledim. Aleyna '' Canım canını sıkma, erkekler bu değil mi zaten hep kızların kalbini kırmıyorlar mı ? '' Bunu en iyi Aleyna bilirdi çünkü geçen sene çıktığı bi çocuk onu umursamıyor onun gözünün önünde başka bi kızla sarılıyordu elini tutuyordu Aleyna'nın ne kadar üzüldüğünü bi tek ben biliyordum ne acılar çektiğini de.. Servis yavaş yavaş kapılarımızın önüne bırakıyordu. Biz Aleyna ile aynı yerde oturduğumuz için aynı yerde bıraktı servis ben indikten sonra hızlıca paramı çıkarıp Aleyna'ya ''Markete gitmem lazım canım diye '' söyledim. O marketten ne alacağımı söylerken ben '' Bolca çikolata alıcam kutu kutu'' diye söyledim. Aleyna gülerek sanırım depresyona girdim kuzum sen bu çocuğun bir terslemesinden bu hale geliyorsan çıktığınız da bişiler karıştırsa aranız bozulsa neler olucağını tahmin edemiyorum diye fısıldadı. Ben gözlerimi devirerek kızmış gibi baktım ama bu sadece 1-2 saniye sürmüştü sonra hunharca gülmüştüm ve Aleyna'da benim ardımdan güldü ve ayrıldık o eve gitti ben hızlıca markete yöneldim çikolata bölümüne geçtikten sonra gözüme hangi çikolata çarparsa alıyordum. Baya bir çikolata almıştım biri görse ne ayı biri olduğumu düşünürdü Bu düşünceleri kafamdan atarak kasa sırasına girmiştim önümde birkaç insan vardı sıra bana geldiğinde yavaşça bir sürü çikolatayı kasaya bıraktım kasacı kadın bana gülümseyerek baktı ben aldırmadan başka yöne çevirdim kafamı sanırım oda Aleyna gibi Depresyonda olduğumu düşünüyordu.. Aldıklarımı hızlıca poşete koyup parasını vererek oradan ayrıldım ve evin yolunu tuttum. Eve geldiğimde zili çaldım ve annem kapıyı açtı içeri girdiğimde sürekli okul nasıl geçti ? diye soruyordu ben cevap bile vermeden odama geçtim annem arkamdan neyim olduğunu soruyordu fakat o soruya bile cevap verecek halim yoktu sabahtan beri bir şey yememiştim ve bitkindim Annem yavaşça odamın kapısını aralarken '' Kızım neyin var bana anlatır mısın? '' diye söylendi. Ben artık cevap vermem gerektiğini düşündüm ve '' Anne okuldan geldim zaten yorgunum bi şey yemedim biraz bitkinim sadece o '' dedim ve kendimi yatağa attım. Annem '' Böyle olmaz kızım, o kadar harçlık veriyorum bir şeyler ye'' dedi Ben '' Anne sabah sabah canım istemiyor, yoksa bişi yersem o kadar uzun yolda kusacakmışım gibi geliyor ondan istemiyorum. Annemin gözü poşetime takıldı ve hızlıca açtı '' Bunlar ne kızım bu kadar çikolatayı ne yapacaksın sokakta çocuklaramı dağıtacaksın da bu kadar çok aldın'' diye gülümsedi. Ben hemen '' Ben yiyeceğim hem de hepsini anne. Annem kaşlarını çattı hem kilo alacaksın hemde aç karnına olmaz ben sana bir şeyler hazırlayayım öyle ye dokunmasın kızım'' diye söledi. Ben başımı sallayarak onayladım. Annem odadan çıktıktan hemen sonra üstümü değiştirdim ve ayıcıklı pijamalarımı giydim ve yatağa oturdum laptopumdan bi film seçerek onu izlersem rahatlacağımı düşündüm. Bir an Serhat geldi aklıma niye beni bu hale getirdi depresyon denilecek şeye, ufak ve gereksiz bir cümle için niye bu haldeydim bu düşünceleri kafamdan atarak yatağa uzandım. Bu sırada annem kapıyı tıklatarak içeri girdi ve bana bir sandviç hazırlamış ve bir bardak portakal suyu hazırlamıştı canım annem ya hızlıca komidinin üzerine bırakarak benim yanağıma ufak bi öpücük kondurarak odamdan çıktı ben annemin hazırladığı şeyleri yemeğe başlamıştım ve dikkatle filmi izlemeye başlamıştım. Filmin adı Sadece Sen 'di biraz hüzünlüydü çünkü kız kördü. Ben onu izlemeye devam ediyordum yemeğimi yedikten sonra hızla çikolataların olduğu poşete yöneldim ve hızlıca çikolataları açıp yemeğe başladım bir yandan da ağlıyordum filmde bir çocuk kızın kör olduğunu bile bile ona bakıyor onun için para kazanıp gözlerinden ameliyat ettireceğini söylüyordu bu beni duygulandırmıştı ve çikolatalara iyice abanmıştım sonunda yemiştim hepsini rahatlamıştım sanırım kilo alacaktım ve bu benim hiç umurum da değildi sinirimi kendimden çıkarmayı seviyordum ne yapayım.

Zaman hızla geçiyordu akşam olmuştu birden telefonum çaldı arayan Aleyna 'ydı. Telefonu açıp hızlıca kulağıma götürdüm ''Efendim Aleyna?'' Aleyna '' Sima Serhat'ı gördüm az önce üstü açık bir arabayla kızları yanına almış şarkılar eşliğinde hızlıca geçtiler. Bu benim sinirlerimi feci şekilde bozmuştu. Aleyna'yada kızamazdım sonuçta beni düşünüp haber vermişti her şeyden bilgim olsun diye onu baya üstelediğimi hatırlıyordum şu an hayır ona kızamazdım gülerek cevap vermeyi düşündüm ''Aahhaha !! yine o pis sarışınlar mı ? '' diye ekledim. Aleyna '' Evet onlarla'' Ben hiç bişe olmamış gibi boşver kanka belki o benim bir gün değerimi anlayacak etrafında birileri kalmadığında'' diye söylendim ve görüşürüz diyerek telefonu kapattığım gibi 'Allah kahretsin seni! diye bağırdım. Gerçekten o kızları şu an yolmak istiyordum eğer ben sevmişsem o çocuktan uzak duracaklardı, durmalıydılar . Neyse ki evde sesimi kimse duymamıştı sanırım çünkü odama gelen olmadı. Sessizce uyumayı düşündüm ama aklıma geldikçe sinir oluyor gözlerimden yaş geliyordu öylece uyuya kalmıştım..