𝐅𝐨𝐫 𝐚 𝐏𝐨𝐭𝐭𝐞𝐫 𝐆𝐢𝐫𝐥 | 𝐃𝐫𝐚𝐜𝐨 𝐌𝐚𝐥𝐟𝐨𝐲

31. Bölüm

(Yaz tatili bölümü yazmak çok zor, geçiyorum)

2,5 Ay Sonra

Alice'in anlatımıyla

Yaz tatili ne çabuk geçti, anlamadım. Şaka gibi, yarın 4. sınıfa başlayacağım, çok garip... Kendimi asla 4. sınıf gibi hissetmiyorum. Bence hala 2. sınıfım.

Aynada kendime bakarken daha iyi anlıyorum ne kadar büyüdüğümü. Boyum çok uzamış, 1.65 olmuşum. Yüzüm 2. sınıftayken çok küçüktü, o da oturmuş. Kilo almışım haliyle. Saçlarım eskisinden daha uzun artık.

Ben gerçekten 4. sınıf olduğuma inanmıyorum. Hayır, 14 yaşında değilim ben! Adel de benimle aynı düşünüyor, o da kabullenmiyor 14 yaşında olduğunu. "Alice, bence birisi zamanı hızlandırma büyüsü yaptı. Zaman bu kadar hızlı geçemez!" Deyip duruyor bana. Açıkçası ben de bir zaman hızlandırma büyüsü yapıldığını düşünüyorum...

Abim 5. sınıf oldu, kocaman bir delikanlı artık. 100 (!) metre uzadı. Gerçekten, hepimiz çok büyüdük. Ama kabullenmek lazım, bu şekilde hayat geçmez çünkü.

Uyumadan önce Sirius'la 2 hafta önce Diagon Yolu'na gidip hepimizin bu yılki okul ihtiyaçlarını alırken aldığımız 4. Sınıf Temel Büyüler Kitabı'na göz atmak istedim. Ancak bir süre sonra uykum geldiği için kafamı yastığa koydum ve uyumaya çalıştım.

Harry: Hayrola Alice, bu saatte uyuyacak mısın?

Alice: "Bu saatte" dediğin saat 00.00 abi. Sen de yatmalısın yarın okulun ilk günü.

Harry: Yok ben Klara'ya mektup yazacağım.

Alice: Ne! Ciddi değilsin değil mi? Abi kız uyuyordur bu saatte ayrıca saatler sonra görüşeceksiniz zaten ne gerek var mektup yazmaya?

Harry: Tamam ya şakaydı zaten, sen de hemen inanıyorsun.

Sohbeti daha fazla ilerletmeden uyudum.

(...)

Sabah yüzüme su yiyerek uyandım.

Adel: Başka çarem yoktu, üzgünüm. Söylenmeden hemen aşağı in. Babam son sabahımız diye mükemmel bir kahvaltı hazırlamış. Muggle'lar ne diyordu? Hah, döktürmüş!

Yüzümü peçeteyle silip aşağı indim. Gerçektende Adel'in dediği gibiydi. Sofrada yok yoktu.

Alice: Vay, Sirius, neler yapmışsın böyle?

Sirius: Birkaç sihirle elbette. Son sabahımız, özel olsun dedim.

Gülümseyerek sofraya oturdum. Sirius yemek boyunca bizim büyümemizden bahsetti. Hepimizin farkında olduğu şeyleri söylemişti. Abimin artık bir delikanlı olmasını, benim boyumun uzadığını, Adel'in olgunlaştığından vesaire vesaire. Umarım her yaşımız en az mutsuzlukla geçer.

Sirius: Haydi bakalım, artık Peron'a gitmelisiniz. Tüm eşyalarınızı alın, unutmayın sakın.

(...)

Hogwarts Ekspresi'nde Hermione'yi görür görmez ona kocaman sarıldım.

Alice: Sonunda! Hep bu anı bekliyordum, Herm!

Hermione: Ben de!

Ron: E biz de varız burada.

Ron'a döndüm.

Alice: Senide özledim tabii havuç.

Ona da sarıldım.

Ron: Ben havuç değilim!

Alice: Yo, havuçsun. Saçların kızıl.

Ron: Aman sanki sen farklısın. Seninde saçların kızıl.

Alice: Ama benim lakabım havuç değil. Havuç lakabına sahip olan sensin.

Ron: Bana ne, sen de havuçsun. Kızıl saç kızıl saçtır.

Klara: Evet, öyle. Saçlarını annenden almışsın Alice.
(WĞWLSQMSLCLVDK)

Bu sesi duyduğum anda Ron'un omzunun arkasından baktım. Klara!

Hemen koştum ve ona sımsıkı sarıldım.

Alice: Klara!

Klara: Alice!

Alice: İnanmıyorum, 3 ay oldu! Ne kadar özlemişim seni!

Klara: Ben de seni. Hepinizi.

Harry: En çokta beni.

Hepimiz güldük. Abim ve Klara da sarıldıktan sonra kompartımanlara geçtik. Yine her zamanki gibi Hermione, Klara, ben, Adel aynı kompartımandaydık. Klasik.

Adel: Babanı nasıl ikna ettin buraya gelmeye?

Klara: Ona hiç söylemedimki. Gizli geldim. Ama çok umursamaz, Draco'ların yanında olduğumu düşünüyordur.

Adel: İyi bari.

Alice: Bana kızmayın ama...

Hepsi bana döndü.

Alice: Ya benim uykum var.

Hermione iç çekti.

Adel: Seni bir kez uyandırmaya çalışacağım, ikincisini yapmam. Eğer uyanmazsan, seni burada bırakıp gideriz Alice!

Klara: Haklı.

Alice: Oww, bu riski göze alamam. Yok vazgeçtim. Sohbet edelim.

Yol boyunca çok güzel vakit geçirdik.

-

Bu bölüm böyle kısa olsun dedim muhtemelen diğer bölümde öyle olacak. Çünkü 33. Bölüm sizi çooook büyük bir şey bekliyor... Eh, kendiniz tahmin edin artık. Görüşürüz💓