𝐷𝑢̈𝑠̧𝑚𝑎𝑛 ☆𝑇𝑜𝑚 𝑀𝑎𝑟𝑣𝑜𝑙𝑜 𝑅𝑖𝑑𝑑𝑙𝑒☆

Sen ve ben

"Bazen neden sevilmedigimi anlamıyorum.
Benim de tek istediğim aşık olup sevdiğim kadınla evlenip mutlu olmak."

Draco;

Snape'in nasıl bir ceza vereceğini biliyordum.

Ya kütüphane temizletirir yada 50 sayfaya kadar yazı yazdırır.

Belkide aileme bile haber verebilir .

Aman neyse ne onunla uğraşamam benim şu anlık tek işim Jessica 'yi bulup duygularımı söylemem .

Belki  reddeder , ölümün soğuk ellerine düşerim. Yada kabul eder dünyamı güzelleştiririm.

Artık düşünmeyip Jessica 'yi aramaya başladım...

(...)

Jessica Potter;

" Ben de boş değildim ona karşı,sadece duygularımızı söylecek kadar yakın değildik."
(Uydurdum aldırmayın)

Bu söz ,okuduğum bir kadın karakterin sözüydu.

Gerçekten yazmayı ve duygularını bu şekilde ifade edebiliyor lardi.

Kitabımı kapatıp ortak salona doğru yürümeye başladım .

Soğuk, sessiz kolidorda ilerlemek bana göre çok hoş vericiydi.

Hem aynı zamanda bu his dışarıda arkadaşlarınla beraberken güzel olur.

Şu şekilde sessiz ıssız kolidorda o hoş arkadaş kahkahalarınin yankilanmasi .

Yada hava soğuk olduğunda arkadaşınla beraber bir kabanin içine girmek benim için hoş bir dusunceydi.

Ama ne o düşünceyi yaşayacak bir arkadaşım vardı nede beni canından çok sevebilen bir sevgilim...

Keşke bu güzel düşünceleri yaşayabilsem.

Bunları hafızamın bir köşesinde saklayıp ortak salona giriş yaptım.

Etrafta dolanan gözlerim, birazcık sapıkça olabilir .

Çünkü gözlerimle birisini arıyordum.

Az çok tahmin edersiniz diye düşünüyorum.

Merak etmeyin o kişi değil .

En son düşüneceğim kişiler arasında yer alır anca.

Nihayet onu gördüğümde, istemsizce heyecanlandım.

Kalbim yerinden çıkacak gibi attiyordu.

Elim ayağım titriyor,nefesiz  kalıyordum.

Okyanus gözlerinde boğulmak istiyordum.

Kesin kararlıyım duygularımı söylemem gerekiyor.