SAKLI YALANLAR

3.BÖLÜM; GİZLİ

...

Bu büyük yalan, sadece seni yakmayacak!

...

-3 GECE ÖNCE-- OLAY GECESİ DAĞ EVİ -

GİZLİ KARAKTERİN AĞZINDAN

Yakından bakınca çok daha güzel olduğunu anladım. Ona çok benziyordu. Korkusu, kokusu, kızgınlığı, hele de o uzun kahverengi saçları. Sesini titrediğini hissettim.

Onu kollarımın arasına alıp deli gibi sarmak kokusunu içime çekmek, bu duygu tüm bedenimi ele geçirmeden kurtulmaya çalıştım.

Parmak boğumları mı beyazlatacak kadar sıktım yumruklarımı. Ona bu kadar yakın olduğumda bunları hissetmek beni mahvetmişti.

'Neden?' diye bir çığlık zihnimi al aşağı edince daha fazla dayanamadım ve silahın kabzasıyla terli ensesine vurdum. Vurmanın şiddetiyle yere yüz üstü düşünce bir an tereddüt etsem de umursamamaya karar verdim.

Karşımdaki adamın yüzündeki o iğrenç gülümseme damarlarımı zonklatırken elimdeki silahı ona doğrulttum.

Tabi o da boş değildi, belindeki küçük silahı çıkarınca kahkahamı engelleyemedim. Böylesine cüsseli bir adam filmlerdeki kötü kadınların kullandığı küçük silahlardan mı taşıyordu. Sinirlerim iyice bozulmuştu.

''Geleceğini biliyordum kötü prens'' o mide bulandırıcı gülümseme tekrar yüzüne yayıldı ''Ah! Pardon sen kötü kralsın öyle değil mi?''

''Saçma salak masallarını kendine sakla! Eğer gelmeseydim her şeyi söyleyecektin değil mi?''

Beni duymamış gibi saçma masalına devam etti ''Peki ya kötü prens? o nerede? Prensesine kötü kralcık zarar vermek üzere.''

'' Kapa çeneni leş herif!'' boynumda beliren damar dışarı çıkmak için çırpınıyordu. Elinde tuttuğu küçük silahı yere attı ''Hadi, hadi bitir işimi.'' Ellerini yana doğru açmış onu vurmamı bekliyordu.

''Beni öldürmek için buradasın öyle değil mi?''

Daha acılı bir ölüm yaşatmak istesem de zamanım azalıyordu. Silahımı pantolonum ve belimin arasını sıkıştırıp yerde duran Nefes'e ait olan silahı aldım ve karşımdaki pisliğin iki dizine birer tane sıktım. İnlemesi evde yankılandı ama hala ağzında bir şeyler geveliyordu.

''Ama aynaya bakmadan gelmişsin kralcık.''

Yere düştü ve yakarırcasına bir kahkaha attı.

''Bu masalda'' dedi yutkundu, yutkundum ne diyeceğini merak etmemeye çalışsam da beni çoktan etkisi altına almıştı. Ona bunu belli ettirmemeye çalışarak kitaplığa doğru yürüdüm ve '2014' yazan siyah deri defteri alıp montumun içine hapsettim.

Çok uzamıştı bu iş artık eski yerime döndüğümde gözlerinin kapanmaya başladığını fark ettim. Fakat hala konuşmaya çalışıyordu kulaklarım dikkat kesilmiş bir şekilde ona odaklanmışken o iğrenç gülümsemesi tekrar yüzüne yayıldı.

''Bu masalda ki kötü kral sensin ve prensesi elde edemeyecek olanda sen. '' durakladı her şeyi alıp gitmek ister gibi derince soludu hala onu dinlediğime bir anlam yüklemek istemesem de tetiği çekemiyordum.

''Boşuna yaşıyorsun, sen kaybetmeye mahkumsun.'' Dudaklarını oynatışını izledim bir süre, sonra zehirli kelimelerini beynime döktü.

''Sen prensesini masalın en başında kaybettin kralcık. Sana ait olacak tek şey o güzeller güzeli prensesin cansız bedeni olacak!''

Ve bu son kursun prenses içindi. Oyun başlamıştı, kanla başlayan oyun kanla bitecekti ama kanı akmayacak olan tek can prensesin olacaktı, benim prensesimin!