100 yıl önce yaptığı katliamdan dolayı sürülmüş yalnız bir kız. Yüzyıl sonra geri dönmek zorunda çünkü artık bir amacı var. Peki işler istediği gibi gidecek mi? Bebeğinin intikamını alabilecek mi? Bedel ödetebilecek mi?
Eve gelmiştik. Damlanın bedenini heyet almıştı. Bizde ölenler gömülmezdi. Simsiyah olan bedenleri ateş külü gibi küle dönüşürdü ve biz onları bir kavanozda saklardık. Bu kavanozlar ise heyetin binasında özel bir odada tutulurdu.
İçeri yeni girmiştim ama hiç iyi hissetmiyordum. "Tuana." Leya salona girdiğim gibi koşarak bana sarıldı. Bende ona sarıldım.
" geçecek." Dedi ama hiç geçmeyecek gibi acıyordu. Geri çekildim. " Bebek nerde?" " yukarıda, çağan yanında. Ülkü ve aleda nerde?"
Derin bir nefes aldım. " heyetteler. Bu arada o buraya gelirse bir şey belli etmeyin. Bildiğimizi anlamasın. Diğerlerini de uyardım haberin olsun. Ben yukarı çıkacağım."
Sadece kafa salladı. Yukarı çıktım. Kapısı açık olan odada çağanı gördüm. Ayaktaydı. Kucağında bebek vardı. İçeri girdim. Çağan kafasını kaldırıp bana baktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" küçücük." Sesim tir tir titredi. " kendi bebeğim için dünyaları yaktım köyleri yok ettim ama onun için hiç bir şey yapamıyorum.." Gözlerim doldu. Çağana baktım. Bana bakıyordu. Üzülüyordu.
" onu bulmamız lazım..." dedi. Bakışlarımı kaçırdım. " onu öldüreceğim." Sesim bile titremedi. Bunu söyledim çünkü yapacağımı biliyordum. Saklamadım. Bebeğe döndüm.
" önce annenin katilini öldüreceğim. Sonra seni büyüteceğim. Sana çok güzel bir yaşam vereceğim. Babanı bulacağım. Ne olursa olsun onu bulacağım. Ona sana sahip çıkıp çıkmayacağını soracağım. Kabul etse de etmese de seni bizden annenin en çok vakit geçirdiği insanlardan ayırmayacağım. Seni Büyütürken en çok annenden bahsedeceğim."
Elini tutar tutmaz işaret parmağımı yakaladı. " bir adın bile yok ama sana güzel bir isim bulacağım."
" ona güzel bir yaşam vereceksin. Sevgi dolu insanlar, bir sürü abla ve abi. Etrafı hep kalabalık olacak." Dedi Çağan. Ona baktım. O da bana baktı.
" ona güzel bir yaşam verdiğin gibi güzel bir isim de buldun." Kaşlarım havaya kalktı.
Güzel bir yaşam... Yaşam....
Gülümsedim. Parmağımı tuttuğu elini öptüm. " aramıza hoş geldin yaşam."
Bebek için sihirle koruma yapıp yukarıda beşiğe koymuştuk. Sihirle beşik getirmiştik. Uyuyordu. Çağanla ben de aşağı inmiştik. Ülkü ve aleda da gelmişti. Herkes salondaydı ama sanki değil gibiydik. Çıt çıkmıyordu. Kocaman bir karadeliği andıran sessizlik içimde daha da büyüyordu.
Odayı zil sesi doldurdu. Kapı çaldı. " ben bakarım." Ayağa kalktım. Herkes karşı çıkmaya hazır şekilde bakıyordu ama umursamadım. Kapıya ilerledim. Gidip açtım.
