Love taste of the Internet

Powrót do świadomości

    Amy leżała bezwładnie w ustronnym miejscu, jej ciało oszołomione przez toksyczny napój, który wypiła na imprezie. Świat wirował wokół niej, a jej myśli były zamazane i niejasne. Nie mogła się ruszyć ani wydobyć z ust żadnego dźwięku. Była uwięziona w swoim własnym ciele, zatopiona w mrokach nieprzytomności.

    Nicola, zaniepokojona nagłą nieobecnością Amy, zaczęła szukać jej po całej imprezie. Jej serce biło coraz szybciej, gdy minuty mijały, a Amy nie pojawiała się na horyzoncie. Z każdym krokiem coraz bardziej panikowała, obawiając się najgorszego.

    W końcu dotarła do ustronnego miejsca, gdzie znalazła Amy leżącą nieruchomo na ziemi. Jej serce stanęło na chwilę, gdy spostrzegła jej bezwładne ciało. Szybko zbliżyła się do niej, próbując obudzić ją i zrozumieć, co się stało.

   Nicola, z niepokojem w sercu, postanowiła przenieść Amy na łóżko Petera, gdzie miała nadzieję, że będzie jej bezpieczniej i wygodniej. Delikatnie położyła ją na miękkich poduszkach, starając się nie obudzić jej z głębokiego snu, który ją ogarnął. Gdy upewniła się, że Amy jest komfortowo ułożona, usiadła obok niej, czekając z niecierpliwością na jej przebudzenie.

   Minęły trzy długie godziny, w których Nicola nie opuściła boku przyjaciółki, troszcząc się o nią z miłością i niepokojem. Kiedy wreszcie Amy zaczęła powoli otwierać oczy, Nicola poczuła, jak łzy biorą górę nad jej emocjami, gdy ulga wypełniła jej serce.

-Amy, jak się czujesz? Może potrzebujesz wody? Proszę powiedz on ci zrobił krzywdę? Zapytała swojej przyjaciółki, dłonie drżały z emocji, gdy wreszcie ujrzała jej świadome spojrzenie.

Amy spojrzała na nią z zamglonymi oczami, próbując zrozumieć, co się wydarzyło.

-Nicola... co... co się stało? Amy zapytała, jej głos przesiąknięty był dezorientacją i strachem.

   Nicola, z trudem powstrzymując łzy, objęła ją w swoich ramionach, czując ulgę, że jej przyjaciółka wreszcie jest z nią.

-Amy słońce, nic się nie martw! Znajdę tego drania, który dosypał ci tego świństwa do drinka! Jej głos wypełniony był miłością i troską.

   Ale wtedy, gdy Nicola położyła Amy na łóżku, usłyszała dźwięk dzwonka telefonu Nicoli. Nicole w jednym momencie wstała i wyszła z pokoju aby odebrać połączenie.

   Amy, choć jeszcze niezdolna do poruszania się, usłyszała każde słowo, które wymieniali. Jej umysł zaczął się klarować, a fragmenty wspomnień z poprzedniego wieczoru zaczęły wracać. Była gotowa na odkrycie prawdy, która kryła się za zasłoną niepamięci, która ją ogarnęła.