Winner

32 4 2
                                    

Aron Beethoven'ın "Moonlight Sonata" adlı eserinin ilk 3 dakikasını gitara uyarlamış, arada ufak eksiklillerle beraber çalmıştı. Dami Yoohyron'a baktığında Yoohyeon dikkatlice kızı inceliyor ve Aron her hata yaptığında hoşnutsuz bir ifade bırakıyordu, bu Dami'nin Yoohyeon'dan beklediği bir ifadeydi. Aron sahneyi terk ettiğinde yaklaşık bir 2 dakikalık ara verildi. Bu arada Yoohyeon Dami'ye birşeyler fısıldadı.

"Aron'un çok hatası var, sence?"

Dami aniden duyduğu fısıltıyla irkilip heyecansada olabildiğince dakin bir şekilde cevap verdi.

"Evet. Katılıyorum fakat daha diğerlerini görmedik belki diğerleri daha kötü bir performans sergileyebilir."

"Haklısın. Bir de şey diyeceğim."

Dami yüzünü Yoohyeon'a dönüp ne söyleyeceğini sorar gibi bir bakış attı.

"Birbirimizi tanımaya pek vaktimiz olmadı biliyorum fakat ben senin 10 yaşından beri hayranınım Dami... Unnie?"

Dami yaşadığı şok ile beraber utançtan kızarmıştı. Dami Yoohyeon'un, Yoohyeon da Dami'nin hayranıydı.

Dami Yoohyeon'un sonda eklediği "Unnie?" kelimesine sessizce kıkırdadı ve cevap verdi.

"Bana unnie demene gerek yok Yoohyeon. Ayrıca bende senin hayranınım. Yani yaklaşık 2 yıldır."

Yoohyeon'un gözleri büyümüştü, böyle bir cevap beklemiyordu. Yoohyeon Dami çıkış yaptığından beri Dami'nin karizmasında boğuluyordu. Dami onun için büyük bir idoldü. Onun yanında kalbi fazla hızlı çarpıyordu ve şindi ise ideal tipinin kendi hayranı olduğunu öğrenmişti. Bu Yoohyron için fazlasıyla özel bir andı. Her zaman yaptığı gibi bu tarihi unutmamak için telefonunu alıp notlara o günün tarihini yazdı. Dami ilk başta ne yaptığını anlamamıştı. Yoohyeon bunu hissetmiş olacak ki açıklama ihtiyacı duydu. Heyecanıbı dindirerek konulmaya başladı.

"Önemli günleri unutmamak için not alırım."

Dami sırıtmıştı, bu günü not olması gerçekten hoşuna gitmişti. Mun-hee'nin uyarısıyla önlerini dönmüş gelecek 2.kızı bekliyorlardı.

2.kız sonunda sahneye çıktığında ortama alkış sesleri hakim olmuştu. Kızın konuşmasıula ortam biraz daha sakinlemiş 2 dakikada konuşulan konular kapatılmıştı.

"Ben Lee Youra. Hakkımdaki bilgileri fazla konuşmak istemiyorum, o yüzden hemen çalacağım parçaya geçeceğim."

[Seçmedeki kızlar teker teker Beethoven'ın "Moonlight Sonata" eserini 3 dakika, 3 dakika paylaşmıştır, eser 15 dakikadır."]

Youra hızlıca arkasında taşıdığı gitarı önüne almış ayarlamalarını yapıyordu. Damićnin aklı hâlâ Yoohyeon'daydı, ona baktığında kafasını eğmiş sırıtıyordu. Dami Yoohyeon'un kızı dinlemediğine fazlasıyla emindi. Youra'nın Aron'un kaldığı yerden devam etmesiyle Yoohyeon kafasını kaldırmış kıza odaklanmıştı, Dami'de Yoohyeon'a. Hiç bilmediği bir duygu besliyordu Yoohyeon'a karşı, hayranlıktan da öteydi hissettiği bu garip duygu, bu his neredeyse tüm kalbini ele geçirmişti. Dami 3 dakika boyunca Yoohyeon'u incelemişti. Youra'nın çaldığı parça bitmişti. Dami herkesin alkışlamasıyla kendine gelmiş o da alkışlamaya başlamıştı. Yoohyeon yeniden Dami'nin kulağına yaklaşıp birkaç şey fısıldadı.

"Hatasızdı, tam puan vereceğim sanırım."

"Evet... Evet bence de hatasızdı Yoohyeon."

Dami'nin telaşı belli oluyordu. Yoohyron herşeyin farkındaydı, Dami'nin onu izlemesi hoşuna gitmişti. Yoohyeon cesaretini taplamıştı. Şimdi de Yoohyeon Dami'ye bakıyordu. Bir süre sonra Dami Yoohyeon'un ona baktığını fark edip Yoohyeon'a döndü ve gözlerinin içine baktı. Oldukça güzellerdi, tıpkı eşi benzeri bulunmayan çok uzaklardaki bir gezegen gibi parlayan gözlerdi Dami için. Yoohyeon Dami'nin ona böyle bakmasıyla utanmış kafasını öne eğmişti. Dami sessizce kıkırdayıp önüne dönmüş 3. kız çocuğunu bekliyordu. Fazla geçmeden kız gelip kendini tanıtmaya başlamıştı. Kızın kalın ve tok bir sesi vardı. Yaşına rağman oldukça kalındı.

"Ben Iseul. Bende fazla uzatmadan başlamak istiyorum. İzniniz var mıdır?"

Iseul Dami ve Yoohyeon'a dönüp hayranlıkla baktı. Dami bunu onaylayınca kız gitarını çıkartıp Youra'nın kaldığı yerden devam etti. Bu sefer ikisi de kıza odaklanmıştı fakat ikisinin da aklında farklı şeyler vardı. Dami Yoohyeon'u, Yoohyeon da Dami'yi düşünmeden bir saniye bile duramıyordu. Iseul çalmayı bitirmişti, Yoohyeon ve Dami ise boş boş bakıyordu, birbirlerini düşünmekten dinleyememişlerdi.

"Bence Youra en iyisiydi Yoohyeon. Sence?"

Yoohyeon kafasıyla onaylayıp ayağa kalkan Dami'ye eşlik etmişti. Yoohyeon ve Dami platforma çıktıktan sonra Youra ve Aron'da yanlarına geldi. Yoohyeon konuşmayı Dami'ye bırakmıştı. Dami ilk önce kızların ailelerini sahneye davet etti ve kazananın Youra olduğunu, diğer kızlarında oldukça başarılı olduğunu fakat eksikleri olduğunu açıkladı. Çok zaman geçmeden Mun-hee sahneye çıkıp yine birkaç konuşma yaptı ve Youra'yı övdü. Dami Youra için üzülüyordu çünkü Youra artık ailesini normalden çok daha az görecekti ve bu 6 yaşındaki bir çocuk için oldukça üzücüydü. Mun-hee'nin o aıkıcı konuşması bitmişti. Veliler ve misafirler yaklaşık 2-3 saat daha kalacaklardı yani bu Dami için daha çok gürültü ve panik atak demekti. Dami hızlıca sahneden inip kalabalığın arasından geçti ve kalacağı odadaki eşyalarını yerleştirmeye başladı. Dami'nin hikayesi yeniden mi başlıyordu yoksa bu yeni bir son muydu? Bana sorarsanız her ikiside diyebilirim :)

Uzun süre beklettiğim için özür dilerim.
15.05.2024

 Wanbyeoghan //tamamlamak~2yooHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin