Αυτή τη φορά κάθισε αυτός στη μέση, δίπλα μου και η κιθάρα του στην άλλη άκρη. Τα παιδιά μιλούσανε και 'γω με δυσκολία προσπαθούσα να ακολούθησω μιας και νυσταζα και τα ματια μου έκλειναν.
-Κοιμησου, μου είπε, είσαι κουρασμένη και πέρασε το χέρι του πίσω από την πλάτη μου και μ έγειρε στον ώμο του.
Ο Δημήτρης τον είδε από τον καθρέφτη, μα πριν προλάβει να πει κάτι του έκανα νόημα να σταματήσει. Φτάσαμε στην Παργα. Ενιωσα δύο χείλη στο μέτωπό μου να με φιλάνε απαλά για να ξυπνησω. Ήταν τα δικά του. Τον κοίταξα λίγο αμήχανα.
-Φτάσαμε,είπε απλα χωρίς να ψάχνει ηλιθιες δικαιολογίες να δικαιολογηθεί.
Ο Δημήτρης δεν ήταν πλέον σε θέση να οδηγήσει, ούτε εγω, ούτε η Ηρώ. Έτσι λοιπόν αποφασισαΝΕ ομόφωνα να μείνουμε στο σπίτι του Θάνου. Ο Δημήτρης και η Ηρώ μπήκαν στο πρώτο δωμάτιο που βρήκαν μπροστά τους. Ο Θάνος με τράβηξε σε μια ευρύχωρη κρεβατοκαμαρα. Ήταν γύρω στις 3 τα ξημερώματα. Βγήκε από το δωμάτιο για να φέρει πετσετες. Πλησίασα το παράθυρο και άνοιξα τα παντζουρια. Το φως του φεγγαριού ξεχυθηκε στις λευκές κουρτινες και σε όλο το δωμάτιο. Λίγα μέτρα μακρυά ήταν η θάλασσα. Στο μπαλκόνι υπήρχε μια ξαπλώστρα, ένα τράπεζακι και πάνω του ένας βασιλικός, που το άρωμά ξετυλίγονταν με το βραδινό αερακι. Είχα στηριχθει στα καγκελα και κοίταζα το φεγγάρι. Τον ένιωσα πίσω μου. Γύρισα το κεφάλι μου και τον είδα που στεκόταν στο παράθυρο να με κοιτάει.
-Πως μπορείς και κοιμασαι μέσα όταν έχει τόσο υπέροχο φεγγάρι έξω;
-Δεν κοιμάμαι μέσα. Γι' αυτό και η ξαπλωστρα.
-χαχα...Τι δηλαδή όταν έχει πανσέληνο κοιμασαι έξω;
-Πήγαινε να φόρεσεις αυτά. Πάνω στο κρεβάτι έχω μια φόρμα μου, φόρεσε τα και έλα.
Το μπάνιο του έκανε και γενικά όλο το διαμέρισμα ήταν τακτοποιημενο. Φαίνεται πως κάποια γυναίκα υπήρχε μέσα σ' αυτό το σπίτι. Αφού ντυθηκα, δίπλωσα τα ρούχα μου και πήγα να τα αφήσω πάνω στο γραφείο του. Εκεί υπήρχαν σημειώσεις ιατρικής. Δεν παίζει να είναι δικές του! Βγήκα στο μπαλκόνι. Είχε στρώσει μια κουβερτα πάνω στην ξαπλωστρα, είχε φέρει ενα παπλωμα, είχε φορέσει μια άσπρη κοντομανικη μπλουζα, η οποία αναδυκνυε το γραμμωμενο σώμα του και μια φόρμα. Με κοιτάξε και γελασε. Η φόρμα του ήταν τεράστια. Κολυμπουσα μέσα της. Του έβγαλα τη γλώσσα. Αυτός εκατσε πάνω στην ξαπλωστρα, έπιασε το χέρι μου και με τράβηξε κοντά του. Με έβαλε να καθισω ανάμεσά από τα πόδια του, έβαλε το χέρι του στην κοιλιά μου και με τράβηξε πίσω. Τώρα το κεφάλι μου ακουμπουσε στο στήθος του και τα χέρια μου πάνω από τα δικά του, που με είχε στην αγκαλιά του. Το φεγγάρι ήταν πανέμορφο και εκτός από τη μουσική στα μπαρακια, που έφτανε μέχρι εδώ, δεν ακουγόταν τίποτα άλλο.
-Μένεις εδώ με κάποια; και ναι έσπασα τη σιωπή!
-Επειδή είναι καθαρά; Όχι βρε μικρο! Χαχαχχα. Και οι σημειώσεις δικές μου είναι.
-Σπουδάζεις και εσυ ιατρική; τον ρώτησα έκπληκτη και γύρισα και τον κοιτάξα στα μάτια.
-Ναι. Όταν λες κι εσύ; Δεν το περίμενε ε;
-Πέρασα κι εγώ γι' αυτό σου είπα. Όχι! Δεν σου είχα τίποτα από αυτά.
-Ενώ τώρα τι άλλαξε;
-Κάτι είδα στα μάτια σου.
-Μπα!
-Μμμ...Ναι...Και άλλη μια ερώτηση. Γιατί αυτό το τραγούδι σε εμένα;
-Χτύπησα φλέβα ε; Να! Είδα κι εγώ κάτι στα μάτια σου.
-Α ναι; Τι;
-Κατι πολύ δικό μου.
Τον κοίταξα απλά και γύρισα πάλι από την άλλη. Η αγκαλιά του έγινε πιο σφυχτη και ετσι με πήρε ο ύπνος, πάνω του.
