-Νεφέληηηη....σηκωωωω!
-Ε; Τι έγινε; Γιατί φωνάζεις έτσι ;
-Τι γιατί παιδι μου ; Θα έρθουν να σε πάρουν τα παιδια! Το ξεχασες ;
-Τι ώρα είναι ;
-19:20! Φευγω.. Τα κλειδιά είναι στο τραπεζάκι .
Σκατά! Παλι είχα αργήσει. Είχα μονο 20 λεπτα να ετοιμαστώ. Θα ερχόταν να με πάρουν η Ηρώ και ο Δημήτρης, για να πάμε στη Λούτσα. Θα γινόταν μια συναυλία στην παραλία με μικρά γκρουπάκια. Πριν από αυτό έπρεπε να κάνουμε μια στάση στην Πάργα να παρουμε ενα φιλο του Δημήτρη. Ευτυχώς είχα προλάβει να ετοιμαστώ οταν ηρθαν, όχι οτι φορεσει τίποτα το σπουδαιο. Είχα φορέσει εναντζην σορτσάκι σχισμένο και ενα άσπρο μπλουζακι με κρόσσια. Έβαλα λίγο λιπ γκλος και μασκαρα, άφησα τα μαλλια μου ελεύθερα και φόρεσαν τα σανδάλια μου. Μπορεί να θυμίζει λίγο hippies το όλο θέμα ,αλλά ένιωθα όμορφα με αυτά τα ρούχα.
-Επ! Καλώς την!
-Γεια σας!
-Τι ομορφηηη! άκουσα την Ηρώ να φωνάζει καθώς μπήκα στο Mini του Δημήτρη.
Εβγαλα εναν ήχο ,που ουτε κι εγώ κατάλαβα τι ηταν. Κάτι σαν χμγκχμ... Εκατσα στο πίσω καθισμα. Ξεκινησαμε αρκετά νωρίς. Όταν φτάσαμε στην Πάργα είχαμε χρόνο, οπότε καθισαμε κάπου για καφέ. Αφού καθισαμε, σηκώθηκαν να πάω στο μπάνιο για να φτιαξω λιγο τη μασκαρα,που απο τη ζέστη είχε αρχίζει να λερώνει το μάτι μου. Και τοτε ΜΠΟΥΜ!
-Σορρυ,άκουσα μια φωνη να λέει και να χαζογελαει.
Ο ηλίθιος! Έπεσα πανω μου και με εριξβπανω στον τοίχο. Έφυγα χωρίς να του μιλήσω. Δεν έβρισκαν τον λογο. Με πήρε η μαμά τηλέφωνο και μου είπε πως είδε τον Γιάννη. Με το που το έκλεισε τρέχω να το πω στην Ηρω, αλλά όταν γύρισα αυτό που είδα δεν ηταν καθόλου ωραίο. Βασικά το συγκεκριμένο ηταν πολύ ωραίο ,αλλά εγώ μόλις το ειδα ήθελα να φυγω.
-Νεφέλη, απο εδώ ο φίλος μου που σας έλεγα. Νεφέλη... Ο Θάνος.
- Τέλεια! είπα ειρωνικά και καθισα.
