Minddlemist

14.

Merhabalar
Nabersiniz
Yeni bölüme hoşgeldiniz
Up uzuun bir aradan sonra yinee sizlerleyiz

Şu an deli gibi utanıyordum.Sebebi ise kucağında oturduğum ve bana dünyadaki en önemli şeymişim gibi bakan adamdı.Dizlerimden tutup sanki hiç yakın değilmişiz gibi beni daha çok kendine çekip kasıklarına oturtmuştu.Hissediyordum onu gerçek anlamda hissediyordum ve bu sadece daha fazla utanmama sebep oluyordu.Boynundaki ellerimi daha da sıkılaştırıp rahat bir konum için üzerinde biraz hareketlenmiştim.Duyduğum kalın inlemeyle ne yaptığımın yeni farkına varmıştım.Tanrım resmen adama sürtmüştüm.

"Hem utanıp hem bana sürtünüyorsun...sabrımı mı sınıyorsun güzelim?"
"Ben yanlışlıkla oldu yani oturduğum yer rahat değildi ,yanlış anlam kucağın rahat,yani değil tanrım ne diyoru-"

Daha sözümü bitirmeden belimden yakaladığı gibi oturduğumuz koltuğa uzandırmıştı ve üstüme çıkmıştı.Daha onun şokunu atlatamadan kasıklarını kalçama bastırmasıyla bu sefer inleyen taraf ben olmuştum.Belimdeki elini elbisemden içeri sokup çıplak tenimi okşamaya başlamıştı hızla.Herşey o kadar hızlı gelişiyordu ki yetişemiyordum.Üzerime eğilip dudaklarıma asılmıştı.Sert öpüşüne karşılık verip iki yanımda olan ellerimi boynuna sarmıştım.Ensesindeki kısa saçları hafifçe çekip oynuyordum hoşuna gitmiş olacak ki dudakları iki yana doğru gerilmişti.Bunu fırsat bilerek soluklanmak için kafamı altımdaki koltuğa bastırmıştım.Şimdiden sıcak basmıştı ve ben nefes almakta güçlük çekiyordum.

"Bakma öyle suratıma utanınca çok şapşal oluyorsun ve de güzel"
"Utanmadım ki"
"Utanmadın mı?"
"Evet"

Kasıklarını tekrar öne itip bana bastırmasıyla hem utanıp hemde inlemiştim.Resmen benimle oynuyordu.

"Tepkilerin ve kızaran yanakların seninle aynı fikirde değil sanırım güzelim"
"Resmen dalga geçiyorsun!"
"Gerçekleri söyledim sadece"
"Utanmadım burası çok sıcak oldu ayrıca ateşimde çıktı sanırım hastalanıcam ne yapsam hastaneye mi gitsem aman ne gerek var zaten orda çalışıyorum Taehyung baksana ateşim var mı?"
"Bakayım bebeğim"

Kafamın yanındaki elini kaldırıp saçlarımı anlımdan ittikten sonra eliyle kontrol etmişti.Elini çektikten sonra anlımı öpmeyi de ihmal etmemişti.

"Ateşin var ama istersen söndürebilirim"
"Yaa saçmalama Taehyung"
"Çok tatlısın"

Eğilip dudaklarıma tekrar yapışmıştı.Birden aklıma gelen şeyle dudaklarından ayrılmıştım.

"Öpme ya sanada bulaşırsa"
"Umrumda değil zaten hastalanmıyorum"

Tekrar öpmeye başlayınca tekrar ayrılmıştım dudaklarından ne kadar istemesemde.Hissetmese bile hasta olmasını istemiyordum.

"Jungkook hissetmiyorum diyoru-"
"Ama ya bitkin düşersen"
"Benim doktorum değilmisin iyileştirirsin"
"Evet ama-"

Üzerimden kalkıp tekrar koltukta oturur pozisyona gelmişti.Bileğimden yakalayıp benide kucağına çektikten sonra kollarını belime sarıp kafasını boynuma gömmüştü.Sıcak nefeslerini hissedebiliyordum arada dudaklarını bastırıp öpücükler konduruyordu.

"Açmısın?"
"Hayır ama sen açsan içeri gidelim"
"Hayır bende aç değilim"

Cevap vermeyip boynuma sulu bir şekilde öpmüştü.Gıdıklandığım için kıkırdayıp biraz boynumu uzaklaştırmıştım.Tekrar ona yaklaştığımda eski pozisyonuna geri dönüp küçük küçük öpücükler kondurmuştu bu sefer.

"Bu gece burda kalıcaksın değil mi?"

Son defa sert bir öpücük bıraktıkan sonra kafasını kaldırmıştı.