8 ay sonra
Yejiden
Bu 8 ay hayatımda yaşadığım en güzel aylar olabilirdi. Hamileliğim boyunca hyunjin, çocuklar, kızlar hepsi benim yanımdaydı aynı zamanda çok güzel anılar biriktirmiştik. Bebeğimizin ilk tekmesi, ultrason fotoğrafları, aynı zamanda yaşadığım duygular. Ben ağladığımda hyunjin de ağlıyor, güldüğümde hyunjin de gülüyordu. Dolu dolu bi sekiz ayımız olmuştu ha bu arada bi oğlumuz oluyor. Artık 9. Ayımıza gelmiştik yani bebeğimizi kucağımıza alacağınız ay, her geçen gün daha da ağrım oluyordu bu yüzden oturduğum yerden kalkamıyorum, iş yapamıyorum. Bugün yine kontrole gideceğiz hyunjinle kızlar ve diğerleri bebek için alışverişe çıkmak istediler. Hazırlandım daha doğrusu hyunjin hazıladı ve aşağı arabaya indik. Yarım saat sonra hastaneye kontrol edileceğimiz odaya geldik. Doktor kontrol etmişti yine herşey yolundaydı fakat bebeğin gelmesine az kaldığını bunun için dikkatli olmamızı söylemişti. Hyunjin'in yardımlarıyla ayağa kalktım ve ilerledik eve gidip dinlenmek istiyorum. Eve giderken karnımda çok kötü ağrılar vardı ama diğerlerinden farkı bi ağrıydı derin nefes aldım ve yavaşça verdim hyunjin ne olduğunu sorunca karnımın ağrıdıpunu söyledim. Nihayet eve geldik ben de odama geçtim direk uyudum fakat uyanmamla bir oldu sıçradım.
"Ah!"
Öyle ağrıyordu ki bağırmaya başladım hyunjin panikle odaya geldi
"Güzelim iyi misin"
Konuşamadığım için başımı iki yana salladım
Evet, düşündüğüm gibi geliyo
"H Hyunjin"
"Efendim güzelim"
"Sanırım geliyo"
Hyunjin kucağına aldı ve hastaneye yol aldı. Evimize en yakın hastaneye 15 dakikada varmıştık. Hemşireler den birini çağırdı ve bi odaya aldılar beni. İyi olmam için sakinleştirici ilaci içirdiler birkaç dakika sonra bayıldım.
Hyunjin
Yeji'yi odaya aldıklarında telefonumdan Chan hyungu aradım.
"Alo hyung acil hastaneye belmeniz lazım sanırım bebek geliyo"
Telefondan sevinç çığlık sesleri geliyordu. "Hızlı olsanın iyi edersiniz"
Telefonu kapattılar ben de yejiyi beklemeye başladım. Aşırı stresliydim sonunda oğlumuz oluyordu bu karı düşünürken bizimkilerin seslerini duydum hepsi yanıma geldiler sarıldılar, ağlarılar.
"Vay be hyunjin baba oluyorsun"
"Evet oppa sonunda"
"Tebrikler"
"Hepinize teşekkür ederim çocuklar bu süreçte hep yanımda olduğunuz için teşekkür ederim"
Tekrar sarıldılar o sırada da doktor geldi.
"Bebeğin babası kim?"
"Benim"
"Tebrik ederim bi oğlunuz oldu"
İçeriden ağlama sesleir geliyordu sevinçten herkes çığlık atıyordu ben de vakit kaybetmeden oğlumun ve karımın yanına gittim doktorlar bizi yalnız bıraktı. Odaya girdiğimde yeji ve kucağında minik bebek vardı yanlarına gittim.
"Yeji iyi misin"
"Değilim"
Başını omzuma yasladım daha sonra elindeki çocuğu kucağıma aldım.
"Sana benziyo" dedim
"Hayır sana"
"İkimizin karışımı"
Öptüm ve kokusunu içime çektim bebek gibi kokuyordu çok narindi ağlamaya başladığımda Yeji'nin de ağladığını gördüm. Bebeği yandaki beşiğine yatırdım daha sonra Yeji'nin yanına geçtim. Sarıldım ve ikimiz de ağlamaya başladık.
"Ben buralara geleceğimizi bilmiyordum yeji"
"Bende hyunjin"
"Karşılaşmamız bile tesadüftü"
"Seni seviyorum bebeğim"
"Ben de seni"
Yanağını öptüm
İçeri bizimkiler sırayla geldi hepsi bebeği görünce duygulandılar.
"İkinizin karışımı bişey olmuş bu" dedi Yuna
"Ama en çok hyunjin e benziyo" dedi Minho
Daha sonra onlar da gidince doktorlar geldi ve bebeği kontrol etmek için aldılar. Ben de yejiyi yatırdım çok yorgundu dinlenmesi gerektiği için yatırdım ve yanına uzandım ben de saçlarını okşadım ve öptüm o sırada kendi jendime konuştum.
"Ah benim bebeğim 9 ay boyunca çok zorlandın, çok acı çektin fakat hep ayakta durdun hiç beni yormadın seni çok seviyorum beni çok mutlu ettin"
sonra ağlamaya başladım yeji bunu duymuş olacak ki uyandı. Şaşırmış suratla bana baktı elleri ile yüzümü arasına aldı ve yavaşça öptü
"Ne oldu"
"Hiç duygulandım"
"Çok mutluyum fakat bi o kadar da yorgunum"
"Dinlen sen güzelim"
Odaya doktor girdi kontrolleri bittiği için bebeği tekrar bize verdi
" Bu gece hastanede kalmanız gerekiyor yarın taburcu olursunuz"
"Teşekkürler"
Doktor odadan gitti
"Yeji biz bişey yapmayı unuttuk"
"Neyi unuttuk?"
"Bebeğimize daha isim koymadık"
"Aslında benim aklımda bişey var"
"Ne var hayatım"
"Sen ister misin bilmiyorum ama bence adını seojun koyalım"
"Bu nerden aklına geldi"
"Ölen dedemin adı"
"Çok güzel bir isim koyalım bebeğim"
Bebeği tekrar kucağımıza aldık
"Seojun annem çok yakışıklısın aynı babana çekmişsin bebeğim burnum, dudakların, gözlerin, tenin, kokun aynı baban yakında çok kız sana bakıcak. Sen olmasaydın şuan sıkıcı bir 9 ay geçirmiş olurduk ama ben bu ay çok eğlendim. senin sayende anne olmayı da öğrendim ama senden iteyeceğim şey lütfen bizi üzme" hyunjin le bebeğimizi aynı anda öptük daha sonra emzirmem gerektiğini hatırladım.
"Askim ben bebeğimizi emzircem sen çık"
"Neden?"
"Ya çık işte"
"Utanıyor musun?"
"Ne alakası var hyunjin"
"E o zaman"
"Görmeni istemiyorum"
"Sanki görmediğim şey yeji"
"Ya sapık"
"İyi tamam çıkıyorum işin bitince çağır"
"Peki"
Yanağımı öptü
Ben de odadan çıktım.
