Ne Zamandır Sendeyim | Texting

0.2

Sabah okul için hazırlanırken gelen bildirimlere baktım. Kimdi bu mesaj atan kişi?

Attığı mesajları okurken yeni bir mesaj geldi.

0534***: Günaydın cemrem.

Cemre: günaydın.

Cemre: keşke bende senin adını bilsem ona göre hitap etsem.

0534***: sabret öğreneceksin.

0534***: hadi hazırlan geç kalma.

Görüldü de bırakıp merdivenlerden aşağıya indim. Annemle babam evde değillerdi. Çabucak bir tost yapıp yedikten sonra dışarıda beni bekleyen Kaan'a gülümsedim. Kol saatime bakıp,

" çok beklettim mi ya annem evde değildi kahvaltıyı kendim hazırlamıştım geç kaldım biraz kusura bakma" diyerek koluna girdim.

" yok yeni indim bende sorun değil" diyip yürümeye başladı.

Ona ayak uydururken günlük olaylardan bahsediyordum. Tam bir şey sorucakken sabit bir noktaya bakıp daldğını fark ettim.

"Kaan bir şey mi oldu bilmediğim? çok dalgınsın bugün"

kafasını kaldırıp cevap verdi

" hiç her zamanki şeyler bir şey olmadı güzelim hadi girelim okula "
diyip geçiştirdi.

okula girdiğimizde Kaan'la vedalaşıp kendi sınıfıma girdim. Kaan bizden farklı olarak sayısal okuyordu. Bizde eşit ağırlık sınıfıydık.

Ceketimi asıp Işıl'ın yanına geçtim. Hemen sarıp sarmalamaya başladı

" oyyy annem iki gün görmedim çok özledim acaba seni bizim eve mi getirsek napsak"

" abartma Işıl evlerimiz uzak mı sanki"

"olsun kızım ben sizle ne kadar zaman geçirirsem geçireyim eve gidince sıkıntıdan patlıyorum."

tek çocuk olmanın en büyük dezavantajı buydu sanırım.

dediği şeyi gülerek onaylayıp
"özgeyle, mert daha gelmedi mi ?" diye sordum.

" Yoldayız diye mesaj atmış mert. gelirler birazdan."

Özge ve Mert kuzenlerdi.

Kafamı sallayıp önüme döndüm. o sıra telefonum titremeye başladı.

0534***: kot ceket yakışmış (:

0534***: yine çok güzel gözüküyorsun.

şaşkınlıkla etrafa bakarken, Işıl'ın telefonu elimden almasıyla ona döndüm. Gözlerini büyütmüş bana bakıyordu.

" Oha kızım kim bu lan? O kadar iltifat falan etmiş cidden seni mi seviyor bu kişi?

" Kim cemreyi seviyor?"

"Bir şey mi kaçırdık?" diyen mert ve özgeye döndüm. çantalarını önümüzdeki sıraya koyuyorlardı.

hocanın gelmesiyle;
" teneffüste konuşuruz " diyip kitaplarımı çıkardım.