25.Bölüm

139 26 33
                                    

Sıla: Alo buyrun kimsiniz

Arayan: Sıla kızım

Sıla: S-siz kimsiniz hanımefendi

Arayan: Annenim ben senin

Sıla: Nasıl ya

Arayan: Kızım hadi gel buluşalım çok özledim sizi

Sıla: A-abime sormadan bişey yapamam

Arayan: Kızım abinide ikna et gel lütfen

Sıla: Benim kapatmam lazım [ Telefonu kapattım donmuştum ]

Feride: Sıloşum noldu

Sıla: A-annem aradı

Feride: Annen?

Sıla: Evet

Feride: Abini arayalım

Sıla: Ararmısın

Feride: Tabi hemen [ Ahmet'i aradım ]

📞📞📞📞

Ahmet: Feride arıyo

Yaren: O seni niye arıyo açamazsın ver şu telefonu

Ahmet: Saçmalama açmam lazım Yaren telefonumu verirmisin

Yaren: Hayır... Dosyaları düşün

Ahmet: Offf iyi tamam

Yaren: [ Telefonu yanıma koydum ]
_____________

Feride: Açmıyo ya

Sıla: Offf abi açsana

Feride: Dur en iyisi mesaj atalım [ Ahmet'e mesaj attım ]

Yaren: [ Telefona bildirim gelince açtım ve baktım ]

Feride: Ahmet Sıla iyi değil annen aramış

Ahmet: Kim o

Yaren: Feride atmış

Ahmet: Ne demiş

Yaren: Sıla iyi değil annen aradı demiş

Ahmet: Ne... Yaren ver şu telefonu artık

Yaren: Al

Ahmet: [ Telefonu aldım ve Ferideyi aradım ]

📞📞📞📞

Ahmet: Alo Feride nasıl Sıla

Feride: Biraz morali bozuldu annen aradı işte gel buluşalım falan demiş

Ahmet: Gitmedi demi... Ne dedi Sıla

Feride: Abime sormadan bişey yapamam dedi

Ahmet: Konum atın

Feride: Tamam [ Telefonu kapattım ve konum attım ]

Ahmet: Yaren ben gidiyorum sen taksiyle dön eve

Yaren: Tamam

Ahmet: [ Arabaya bindim ve konuma gittim ] Sıla abicim [ Sılaya sarıldım ]

Sıla: [ Ağlıyodum ] Abi annem aradı

Ahmet: Tamam Sılam boşver abicim [ Telefonum çaldı ]

Sıla: Kim

Ahmet: Numara [ Telefonu açtım ] Alo buyrun

Arayan: Alo oğlum lütfen buluşalım

Ahmet: [ Biraz uzaklaştım ] Sılayı neden arıyosun

Arayan: Sen kabul etmeyince-

Ahmet: Arama! Şimdiye kadar aklın nerdeydi biz çocuk değiliz şimdiye kadar nasıl siz olmadan yaşadıysak  şimdi de siz  olmadan devam ederiz! [ Telefonu kapattım derin bı nefes aldım ve Sıla'nın yanına gittim ]

Sıla: O mu aradı

Ahmet: Evet

Feride: Ahmet bi konuşabilir miyiz

Ahmet: Konuşalım [ Sıladan uzaklaştık ve konuşmaya başladık ]

Feride: Ahmet... Karışmak istemem ama Sıla'nın ağlama nedenini annen aradı diye sanıyorsun... Sıla anneni özlediği için ağlıyor Ahmet

Ahmet: Buluşabilir kendi isterse gidebilir

Feride: Ama sen olmadan gitmez bak kaç sene olmuş sadece ikiniz beraber yapmışsınız herşeyi şimdi sen istemiyorsun o da istemez

Ahmet: Ne alaka Feride her şeyi beraber yapmış olabiliriz evet ama...

Feride: Beni dinle bi kere ya bi kereden nolur ki gidin yanına belki gerçekten pişman belki bı nedeni vardı ve sizi bırakmak zorunda kaldı

Ahmet: Bi kere...

Feride: Evet

Ahmet: Tamam gidelim yanına

Feride: Heh şöyle hadi Sılaya söyle [ Ahmet gitti bende tam yanlarına gidecekken telefonum çaldı ] Ne var

Cellat: Uzun zaman oldu konuşmuyoruz

Feride: Yaaa öyle oldu... Ne istiyosun

Cellat: Niye orda salak gibi duruyosun bi plan falan yok mu

Feride: Var çok plan var

Cellat: Anlat

Feride: Anlatmam ama gerçi onlar planla hareket etmiyo gelişine

Cellat: Lan bana bak Feride biz seni oraya gez diye göndermedik bı işe yara dedik sen aşık oldun

Feride: Aşık falan olmadım s-sadece yanlış yapıyoruz

Cellat: Yazık ailen şimdi yaşıyor olacaktı belki ama kimin yüzünden... Ahmetten önceki insanların yüzünden

Feride: Beni bununla gaza getiremezsin, hem Ahmet değil ondan önceki insanlar

Cellat: Ahmette onlardan biri değilmi. Feride annen ölürken söylediği son söz neydi biliyomusun

Feride: N-neydi

Cellat: Kanlar içinde yatarken dedi ki... Benim kızım bunu onların yanına bırakmaz

Feride: Yalan söyleme

Cellat: Peki sen bilirsin ama... Eğer onların tarafında olursan senin de sonun tıpkı Ahmet ve arkadaşlarının sonu gibi olacak

Feride: D-dur bi dakika kapatma

Cellat: Noldu

Feride: A-annem gerçekten onu dedi mi

Cellat: Evet hemde baya emindi

Feride: Bunu onların yanına bırakmam anne merak etme sen... Cellat plan kurun

Cellat: Hah şöyle var mısın Feride onların sonunu getirmeye

Feride: Tabi varım Pınar Burak onlar nasıl

Cellat: Onlar şimdilik eve gittiler ama yakında dönecekler

Feride: Kapatıyorum [ Telefonu kapattım ve Ahmetlerin yanına yürümeye başladım evet anne evet baba sizin ölümünüze neden olan insanları yaşatmam ] Naptınız

Sıla: Gidelim ama... Abi ben onları affetmem

Ahmet: Abicim zaten affetmek istesek bile zor sadece görelim konuşalım... Feridenin dediği gibi belki bı nedeni vardı

YENİ BÖLÜM 20 OY

Asker Aşkım ( AHFER ) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin