10.Bölüm

320 30 17
                                    

Ahmet: Beyler naptınız

Mert: Bişey yapmadık komutanım

Berkay: Bildiğiniz gibi komutanım

Melih: Bende aynı

Ahmet: İyi o zaman hafta sonunuz nasıl geçti

Melih: Komutanım siz yokken tadı olmadı ama

Berkay: Aynen komutanım normal gezdik

Mert: Siz kendi adınıza konuşun siz boş boş gezdiniz ben gezmedim

Ahmet: Mert sen nerdeydin

Mert: Yengeniz- kız arkadaşımla birlikteydim komutanım bunlar sap kaldı ben diyorum ayarlayalım kız yok diyolar

Ahmet: Sadece Melihin yok heralde

Mert: Berkay, senin varda söylemiyomusun yoksa

Berkay: Var... Sıla

Mert: Bizim Sıla hani şu Ahmet komutanın kardeşi olan yani Sıla Dündar

Berkay: Evet de niye bu kadar şaşırdınız

Melih: Yani ne biliyim Ahmet komutan nasıl izin verdi

Ahmet: İzin vermiycek bişey yok ben karışamam Sıla da bı insan duyguları var kendi kararı

Mert: Doğru... Eee geriye kim kaldı o zaman

Berkay: Melih veeeee Ahmet komutanım

Ahmet: Beni karıştırmayın

Melih: Bende istemiyorum

Mert: Niye ya ne güzel hep beraber işte komutanım iyi olmaz mı

Ahmet: Önce şu komutanım lafını kaldıralım bana sadece başçavuşun yanında falan komutanım deyin biz bizeyken gerek yok siz benim arkadaşımsınız sonra o konuya gelirsek ben aşk istemiyorum abi gerek yok bana bişey olsa arkamda üzülecek biri bırakmak istemiyorum [ Böyle dedim ama sorun o değildi ]

Mert: Komutanım öyle ama tek hayat geçmez ki

Ahmet: Olsun geçer bi şekilde... Neyse konuyu kapatalım ben dışardayım [ Sıla'nın yanına gittim Feride oradaydı Sıla'nın yanına oturdum] Naptınız

Sıla: Hiç

Yaren: Aynen bişey bulamadık

Ahmet: Sıkmayın canınızı her türlü buluruz

Sıla: Kahve içermisin

Ahmet: Yok sağol

[ Akşam]

Feride: [ Saat 3 tü  düşünüyordum ne kadar gizemli biri bu komutan odası kilitli hiç bir şey söylemiyor çok içten konuşuyor ve acımasız ben buraya görev için geldim ama yanlış şeyler yapmaktan korkuyorum üzerime montumu giydim ve arka bahçeye gittim komutan yine bank ta oturuyodu gözleri kapalıydı geldiğimi duymadı yanına oturdum]

Ahmet: Feride?

Feride: Uyuyamadım

Ahmet: Üşürsün

Feride: Yok üşümüyorum

Ahmet: [ Tekrar gözlerimi kapattım ve geriye doğru yaslandım derin bi nefes aldım hava çok güzeldi ]

Feride: [ Acaba sorsam söyler mi ki ] Ahmet

Ahmet: Efendim [ Hâlâ gözlerim kapalıydı ]

Feride: Sen neden böylesin

Ahmet: Nasıl

Feride: Gizemli çok içten konuşan ve acımasız

Ahmet: Gizemli miyim

Feride: Evet... Mesela o oda neden kilitli

Ahmet: [ Gözlerimi açtım Feridenin gözlerine baktım ]  onu hiç bir zaman öğrenemeyeceksin... Zorlama

Feride: Neden belki sana iyi gelecek şeyler yapabilirim

Ahmet: Ben kendime iyi gelecek şeyler yapıyorum

Feride: Yapmıyorsun

Ahmet: Yapıyorum

Feride: Yapmıyorsun komutan

Ahmet: [ Gülümsedim ] Komutan?

Feride: Evet komutan bana hiç bir şey söylemiyorsun daha sana ismin ile hitap edemem

Ahmet: Bende seni tanımıyorum

Feride: Bende söylemem o zaman

Ahmet: Tamam o zaman Özdinç

Feride: [ Gülümsedim ]

Ahmet: Hava soğudu

Feride: Aynen... iyi geceler o zaman komutan... Sende gir içeri üşürsün

Ahmet: Tamam Özdinç iyi geceler [ Feride gitti bende biraz daha oturduktan sonra yattım ]

[ Sabah ]

YENİ BÖLÜM 15 OY

Asker Aşkım ( AHFER ) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin