O gün gelip çatmıştı. Bugün her şeyin açığa çıkması için ilk adımı atıcaktım. Odamda oturmuş babamın ve abimin evden çıkması için bekliyordum. Odanın içinde en az yüz tur atmıştım. Evden çıkmadıkları her an içimde oluşan stres ve kaygı artıyordu şu iş bir an önce hallolmalıydı bir yandan gerçek ailem çıkmalarını bir yandan ise çıkmamalarını istiyorum. Ne istediğimi bile bilmeyen ben böyle bir şeye kalkışmıştım hangi akla kalkıştığımı ise hala sorgular durumdaydım.
"Dolunay biz çıkıyoruz haberin olsun" abimin bunu demesiyle kapının kapanma sesini duymayı beklemeye başladım.
5 yada 10 dakikaya kapının kapanma sesi geldi. Yavaşça odamdan çıkıp evin her tarafını kontrol etmeye başladım. Evde olmadıklarını emin olduktan sonra hızla banyoya girip babamın tarağını aramaya başladım. Bütün banyoyu talan etmeme rağmen babamın tarağını bulamamıştım. Babamın odasına girdiğimde aynanın önünde tarağı görmem bir olmuştu. Cebimdeki eldiveni çıkartıp elime giydim. Taraktan bir tutam saç teli alıp küçük klipsili poşetin içine koyduktan sonra cebime koydum.
Bizim olduğumuz gruba girip hemen bizimkilere haber verdim.
Gönderen:'siz'
Bu iş tamamdır nerde buluşuyoruz
Kimden:'Süslü çiçeğim'
Her zamanki yerde buluşalım yarım saate
Gönderen:'siz'
Her zamanki yer olmaz unuttunuz mu miray gelicek bir tanıdığı halledicekti bizim işi
Kimden:'Cancağzım'
O zaman oraya yakın bir yerde buluşalım yarım saate olur mu?
Kimden:'Süslü çiçeğim"
Anlaştık yarım saate oradayız
"Gönderen:'siz'
Tamam bende miraya haber veriyorum şimdi
Kimden:'Cancağzım"
Kuzey yanımda zaten birlikte geliyoruz.
Yarım saate buluşmak için sözleştiğimize göre benim miraya haber vermem gerekiyordu. Hemen mesajlardan Mirayın numarasını bulup konuşma kısmına girdim.
Gönderen:'siz'
Yarım saate laboratuvar'ın orada buluşalım. Bizimkiler de geliyor.
Kimden:'Miray'ım"
Tamam güzelim geliyorum bende.
Sırt çantamı hızlıca tek koluma takıp koşar adımlarla evden çıktım. Otobüsle falan uğraşamazdım o yüzden taksi durağına doğru yürümeye başladım. Durağa gelince boş bulduğum bir taksiye binip yolu tarif ettim.
Tam kulaklığımı takıp müzik dinlicekken radyoda çalan Kalben'in saçlar şarkısıyla bundan vazgeçip radyoya kulak verdim. Ve hatırladığım anıyla gözlerimi kapattım.
3 yıl önce
————————-
Bundan üç yıl önce bizim çocuklarla birlikte bizim ağaç evinin terasında oturuyoruz. Benim kafam Kuzey'in omzunda öylece duruyoruz.
"Evett oturmaya mı geldik ya hemen bir müzik açıyorum." Akasya'nın neşe saçan sesiyle hepimizin dudaklarında bir gülümseme oluşmuştu. O bizim grubun en enerjiği en pozitifiydi. Kuzey tam serseri gibiydi ama içini görseniz hiç öyle düşünmezdiniz. Can ise kendi halinde bir günü bir gününü tutmayan bir insan evladıydı. Ben ise en depresifleriyim.
"Sen söyle Akasya senin sesinden daha güzel" dedi Kuzey
"Pekii ben söyliyim siz seçin hatta dolunay aşkım sen seç"
Biraz düşündükten sonra hani şarkı olacağına karar vermiştim.
"Kalben'in saçlar şarkısını söyler misin?"
"Yeter ki sen söyle hemen söylüyorum"
Akasya önce boğazını temizledi ondan sonra şarkıyı söylemeye başladı.
