(+18.) 21 yaşındaki nazlı bir anda okuduğu üniversiteni deyişmek zorunda kalır ve burada bir şeylerin yolunda gitmediğini anlar kendini farklı bır yerde bir oyunun içinde bulur tek kural o geldiğinde köşede kalmak o bir taşıyıcı olduğunu öyrenir bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Okula girdiğimde kızların beni beklediğini gördüm ama çocuklardan bi haber olmadığı belliydi bir sorun vardı ama neydi sakince yakalaşdım onların da olanlardan haberi olduğunu biliyordum Demir söylemişdi
"Selam sadık dövüşçülerim" dedim kıkırdıyarak onlarda kocaman gülümseyip "selam taşıyıcım ve sevgili prensesim"dediler kızlarla gülüşdüğümüz sırada çocuklar geldiler sonondaa ! "Demir neydeydiz siz !" dedim öfke karışık heycanla sağolsun koruyucumda beni bekletmeden "noldu taşıyıcı özledinizmi " evet işim gücüm yok seni özliycem "ne işin varmış ? Nazlıı" dediğinde kızlar şaşkın bır şekilde bize döndü "Nazlı bir şey dedi de ben mi duymadım ?" diye atladı hemen Zeynep biz sesizce gülüşdük ben Ozana dönüp ( Berk yokdu ) "kızlara anlatmadınmı?" diye sordum hemen Ozansa "hayır, onlar bilmiyo" dedi "neyi ya " diye Evra söze girdi kafasının karışdığı belliydi ama bu beni güldürmüş ve bir az olsun,eylendirmişdi
"güzelim Demir bizim liderimiz ve kendisinde akıl okuma yeteyi ver zihinimizi kontrol ede bilir "
Evrayla Zeynep baka kalırken Berkin yanımıza doğru geldiğini gördüm eyvah ! Dedim hah sarı bela geldi yine şimdi burası savaş alanına dönücek çünki beni sahiplenmeye çalışdı sanki bölüşemedikleri bi eşyaymış gibi benim diye tutturmuşdu dediklerimi duymuş olsa gerek baktığım tarafa bakıp içinden 'haklısın taşıyıcı işte şimdi sıçtık' dedi dediğine hem güldüm hem de Berkin başımıza getiri cekleri beni korkutuyodu Berkin mavileri benim kahverengi sıradan gözlerimi bulduğunda sadece hayal kırıklığı gördüm sanki ona nasıl böyle gülersin der gibiydi çok canımı yakdı bakışları ama öfke yokdu o gözlerde sanki bunu benim bile isteye yapmadığımı biliyodu bana saygı duyyuyodu ama Demire tahamülü hiç yoktu yanımıza varır varmaz beklenmedik bi yumruk atdı Demirin yüzüne doğru aslında her kes ondan bunu bekliyodu aksi olursa her kes şaşırırdı Demirde atdıüı yomruğun etkisiyle savrulsada kendini hemen toparlayıp Berkin suratına bi yhmruk attı Zeynep hemen öne atıldı Berkin elnden tutup geri çekdi sanki bu dokunuşu bekliyomuş gibi Berk bi anda sakinleşdi aynı dokunuş Demre de lazımdı kolundan tutup geri çekdim ve konuşmaya başladım
" siz arkadaşsınız farkındasınız dimi ? Neden saçma salak sebeplerden kavga etmek yerine birlikde bir çıkış yolu aramıyosunuz ki ? Eğer ' toşoyocomo çoldun ' kavgası yapıyosanız yerçekden hiç birinizle konuşmam anlıyomusunuz bu kendi saçimimiz deyil bizi bir birimiz çıkaran kader anladınızmı ?"
Diye sordum bi hışımla yüzüm kıpkırmızıydı ve sanki iki küçük çocuk gibi susup bir birine bakmaya bailadılar "şimdi barışın bakalım Demir Berk özür dileyin bir birinizden çabuk !" dedim ve bir birleriyle tokalaşdılar ilk önce Demir girdi söze
