Afram aşkı

24 bölüm- İlacım sensin

Mert
Gece huzurla uyudum.  Ben fark etmeden, Afra kalkmış kanepeye geçmiş. Sabah uyandığımda hala uyuyordu. Hemşire girmiş, ilaçlarımı vermiş, az önce kahvaltı da getirmiş.
H: Kahvaltıyla ben size yardım edeyim mi?

M:Yok, sağolun, sevgilim burdayken o yardım eder.

H:Tamam, nasil isterseniz.
__

Afra da uyanmış, gözlerini ovuşturdu.

A:Ne zaman uyandın?

M:On beş dakika önce...hemşire ilaçlarımı getirmiş.

A:Daha iyi misin?

M:Sayende..gece huzurlu uyudum. Neden kanepeye geçtin, sırtında ağırların olacak.

A:Yok yok,öyle uyuyamazdık, zaten çok yorgundun, rahatsız olurdu o küçücük yatakta. Merak etme, iyiyim. Kahvaltın da gelmiş, neden yemiyorsun?

M:Şeyy, hâla gücüm yok bunun için, yatakta zor hareket ediyorum, genelde hemşire yardım ederdi, az önce de sormuş, ben seni bekleyeceğim diye söyledim.

A:Tamam, hadi ben vereyim o zaman.

Afra
Mert'i yedirmeye başladım. Aramızda yine mesafe koydum, istemsizce ona karşı biraz soğuk davranıyordum. Sanırım zamana ihtiyacım olacak.

M:Sen de acıktın, hadi bari bir lokma al.

A:Yok yok canım istemiyor.

M:Neden, iyi misin?

A:İyiyim ye sen hadi.

O sırasında odaya doktor girmiş.Mert'in öğleden sonra çıkabileceğini söylemiş. Evde yatmaya, dinlenmeye devam etmesi gerekiyor.

A: Benim setim var, sana hazırlanman için yardım ederim ama Ali ve Yasir'i aramamız gerekecektir.

M:Tamam
__

Afra
Öyle de olmuş, onlar Mert'i evine götürmüşler ben de evime geçip, hızlıca duş alıp sete doğru gittim. Iki gün sonra Mert setimize yine katılacaktır. Çok uykusuzdum bütün gün, çekimlerimizi bitirdikten sonra, Mert'i aradım.

A:Nasılsın? Daha rahat mısın evde?

M:Söylenebilir...Daha iyiyim

A:Yemek mi yediniz? Ali ve Yasir ordalarda mı?

M:Yedim bir şey, getirmişler. Yok onlar beni evime bırakıp şehir dışına gitmelerini gerekiyordu.

A:Yalnız mısın bütün gün?

M:Evet, sorun değil daha iyiyim gerçekten...senin setin biti mi?

A:evet bitmiş, arabadayım şimdi, uğrarım yanına.

M:Bekliyorum.
__

Zar zor kaklıp, Afra'ya kapımı açtım. O da çok yorgun görünüyordu. Sarıldım ona.

M:Hoş gledin

A:Hoş buldum, hadi otur, çok yorulma kendini.

M:Istersen kahve yapabilirsin kendine

A:Yok, geç olmuş, icmeyim şimdi.
Gücün yerine gelmiş mi?

M:Yanii, gelmiş, kalkabiliyorum, kendi kendime yiyebilirim ama hızlı yoruluyorum gerçekten, iki adım ve hemen oturmam lazım.

A: Anlıyorum, öyle olur, doktor de söylemiş. En azından artık öksürmekten kurtuldun.

M: Evet, iyi ki sona erdi, çok yıpratı beni.

A:Eşyalarını yerleştirmedin mi hala?

M: Yerleştirmedim, ama onlar temiz kiyafetlerim, banyo yapmam lazım. Malum günlerce duş almadım. Sana soracaktım, eğer sakıncası yoksa yardım eder misin?

A: (şaşırdım) Ee tamam yardım ederim. Hadi gel.

Onu kolumun altında tutum, yavaşca banyoya götürdüm. Altında sadece iç çamaşırı vardı. Onu bir sansalyeye oturtum. Ilık suyu açıp, şampuanla onu yavaşça yıkamaya başladım. Vücüdü hâla çok sıcaktı.

A:Ateşin mi var yine senin?

M:Hissetmiyorum, belki var bilmem. Devam edebilir bu durum, öyle söylemişler. Iyi hissediyorum ben kendimi.

A:Tamam, hadi gel, üşütme daha fazla, giy bornozunu.

Mert odaya geçti, pijamasını giydi. Saçları hala ıslaktı.

A:Saçlarını kurutulman gerekiyor, ben yapayım mı?

M:Olur

(Afra hiç gülmüyordu, öylesine robot gibi yapması gereken seyleri yapıyordu)

M:Bu gece burda kalır mısın?

A:Yok, evime giderim.

M:Konuşalım artık

A:Hiç zamanı değil, yorgunum hem sen de kednini yorma.

M:Ne demek bu? Dayanamam diyorum, seninle böyle olmamızı istemiyorum artık.

A:(Bağırmaya başladım) Ya olmaz diyorum, nesini anlamıyorsun? Yalnız kalma diye, yardım edeyim diye geldim zaten, özlediğimden değil, yorgunum diyorum. Eve gitmem gerekiyor.

M:Tamam
(Sadece sustum, artık üstüne gitmek istemiyordum, oysa kelimeleri beni çok kırmış, galiba onu şimdi daha iyi anlıyordum, ben de aynı şekilde ona karşı davranıyordum)

A:Görüşürüz
Kalkıp, evden çıktım, merdivenlerinin sonuna geldiğimde durdum. Sebebsizce ona bağırdım.  Kırdım onu belki de, ağır sözleri söyledim. Ne yapıyordum ben? Her şey yoluna gitmesi gereken zamanda ben tam tersi yapıyordum. Tamam, içimde hâla kırgınlık olabilirmiş, ama affet istemişti benden. Düzeltmeye karar verdik, oysa ben şansı tanımıyordum ona. Ağlamaya başladım, her şey üstüme gelmiş. Derin bir nefesi alıp Mert'in yanına geri dönmeye karar verdim.

Mert
Dolmuş, ağlamaklı gözlerimle kanepede oturuyordum. Nasıl düzelteceğiz bu aramızdakı şeyi düşünüyordum. Kapıda tıklama sesi duydum. Bu saate kim geldi ki? Yavaş adımlarla kapıya geldim, açtığımda karşımda Afra varmış. Boynuma atladı sıkıca sarıldı.

A:Özür dilerim

M:Sorun değil canım.

A:Öyle söylemek istemedim, bir anlık sinirle söyledim.

M:Anlıyorum, sadece üzüldüm bu halimize. Keşke o yüzden buraya geri dönmeseydin, geç olmuş zaten.

A:Yok yok, gitmeyeceğim eve zaten, seninle kalmaya geri döndüm zaten.

M:(Gülümsedim, gözlerim parlamış resmen) Gel o zaman, geç.

A:(Burnunumu çektim) Seni böyle bırakmak en son istediğim şey.
(Saçlarına dokundum)
Saçların hâla ıslak, gel ben kurutayım.

Afra
Saçlarına öpücüğü koyup, kokusu içime çektim. Bebek gibi önümde oturuyordu. Kurutma makinesi köşeye koyup, arkasından sarıldım onu. Kafamı omzuna yasladım.

A:Senin kiyafetlerinden bir şey giyerim haberin olsun

M:Hahah olur, sen nasıl rahat olacaksan öyle olsun.

A:Çok yorgunum, uyumak istiyorum

M:Hadi gel, sevgilin yorgunluğunu alsın. Ben de bir an önce senin sıcak koynunda, kollarında uyumak istiyorum. Ohh mis gibi kokunu içime çekmek istiyorum. Benim tek ilacım sensin, beni artık sensiz bırakma. Birbirimize hep ilaç olalım.

A:(Burnuna dokundum(pıt pıt 🥰🫠))
Ben de senle dinlenmek istiyorum, bana en iyi gelen şey sensin.

M:Cok seviyorum seni! Çok! 🥺

A:Ben de! 🥺❤️‍🩹

Aşıklar uykuya dalmış, birbirine ilaç olmuşlar.
__

Yeniii bölüm gelmiiş! Iyi okumalar! Vote , yorum bekliyorum sizden! 🫠🐑🌹