Kaybolan İnsanlar

6. Bölüm

Bana ayırdıkları bir odaya geçmiştim ve şuan da o oda da yatğın üzerine oturmuş, dizlerimi kendime çekmiş ve kollarımı da ayaklarıma dolayarak oturuyordum.

Diğer odadan gelen kahkaha sesleriyle birlikte

Aslında kendi kendime kızıyorum. Ben bu adamı unutmuştum diyorum, artık ona karşı bir şey hissetmiyorum diyorum, ama olmuyor, dayanamıyorum.

Sevdiğim adamın yan odada sevgilisi ile birlikte gülüşme seslerini duymayan dayanamıyorum!

Daha fazla direnemedim ve gözlerimden bir damla yaş aktı.
Damla damla'yı getirdi ve göz yaşlarımla boğuldum. Ağlamam yavaş yavaş dinmişti, aynı zamanda da göz kapaklarım yavaş yavaş kapanmaya başladı. Zaten gerisi de karanlık.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Vücudumun hafif hafif sallanmasıyla uyandım. Gözlerimi açtığımda karşımda Karan duruyordu. Ben onun kucağındaydım.

- Karan

Dedim, hafif kısık bir tonda. Bakışları bana döndüğünde ilk başta sırıtmış ardından da yüksek ihtimal gözlerimin kan çanağına dönmüş halini görünce de yüzünde ki gülümseme yok olmuştu.

Beni yatağımın üzerine bıraktıktan sonra yorganla da üstümü örttü. Ardından da sanki bir çocukmuşum gibi belimi pışpışladı.

- pış pış pış pış. Yok birşey, hadi uyu sen uykum açılmasın.

Çocukmuyum değil miyim bilmiyorum ama sanki belimdeki eli daha rahat uyuyacakmışım gibi gözlerim anında kapandı. Ardından da Karanın sesini çok kısık bir şekilde duydum.

- Aferin sana akıllı kız.

* Bir sahildeydim. Üstümde beyaz bir elbise vardı ve saçların da açıktı.
Yürüyordum öylece ama birden biri benim adımı seslenmeye başladı. Kimdi bu? Annem, babam, hayır bana seslenen kişi Karandı.

Durmadan bana sesleniyordu ama ne tarafa bakarsam bakayım onu hiçbir yerde bulamıyordum. Sonra karanı birden sahilde ki suyun içerisinde gördüm Karanı.

Ben de tam kan doğru gidecekken birden etrafta bir silah sesi duyuldu ve etraf kan gölü oldu.*

Birden rüyandan sıçrayarak uyandım. Gördügüm şey yüzünden de nefes nefese kalmış, kan ter içinde uyanmıştım. Hatta ne rüyası kabustu lan o.

Daha sonra da üstündeki kolu yatağa iterek kalkmaya çalıştım ama sadece çalıştım çünkü hiçbir şekilde başaramadım. Bir dakika lan üstümdeki kol mu? Hemen üstündeki kolun sahibine baktım ve bunun karan olduğunu farkettim.

Onun bura da ne işi vardı peki?

Niye sevgilisinin pardon sevgililerinin yanında değildi?

Ve daha bunun niceleri aklımda bir sürü cevaplanması gereken soru vardı.

Karan dan;

Uyanıktım. Bütün gece yaptığım şeyden dolayı uyuyamamıştım. Keşke gerçekleri öğrenmen için bu oyunu oynamasaydım ve keşke de yanılsaydım.

Dün akşam oyun oynamıştım. O getirdiğim kadınlar sevgilim felan değildi, o içtiğim şeyler o lanet içecekten değildi ve Allah kahratsin ki oynadığım oyundu hepsi. Gerçekleri öğrenmek için hepsi bir oyundu.

Yamangil de bu oyunuma dahildi. Aslında bunu oynamamı kesinlikle onlar onaylamamıştı ama onları zorlamıştım. Beni asla afetmeyeceğini de gözlerinde ki kan çanağın gördüğümde anlamıştım.

Kapı kilitleme sesi geldiğinde içerdeki kadınları göndermiştim ve kendi aramızda konuşup gülmüştük tabi ki arada inandırıcı olsun diye ses kaydı aldığımız sesleri de açıyorduk.

Aden den bir süre sonra da ses gelmeyince merak edip yanına gelmiştim ve onun yerde büzüşmüş bir şekilde uyuduğunu görmüştüm ve bu hali gözüme tatlı gelmişti taa kii gözlerini açtığında gözlerinde ki kan çanağını görene kadar. Gördüğümde kendime her bir saniye beddua etmiştim.

Daha sonra da yatağa yatırarak uykusu açılmasın diye bir bebeği uyutur gibi belini pışpışlamıştım. Uykuya daldığı da yanından gideceğim zaman elimi yutup buna izin vermemişti. Hem beddua etmiş, hem de korktuğunu söylemiş ve elimi elinden hiç ayırmamıştı.

Ordan sonra da ben de yanında uyuya kalmıştım.