Kaybolan İnsanlar

7. Bölüm

Korkuyordum, hem de delicesine. Uyandığımda yatakta uzanıyordum. Sabah kalkınca aklıma dünkü yaşananlar gelmiş ve gözlerimden istem dışı göz yaşım akmıştı.

Bugün yataktan hiç çıkasım yoktu. Öylece yatakta uzanıyordum kalktığımdan belli ve onlar ne yapıyor hiç bilmiyordum ve merak da etmiyordum.

Sabah uyanınca bir de üzerimde bir kırgınlık vardı ve yüksek ihtimal uzun süre yerde kaldığım içindi.

Aslında kolay kolay hasta olmazdım ama olursam da hem çok ağrılı geçer hem de uzun sürerdi geçmesi.

Şuan da ateşimin olduğunu hissede biliyordum. Çünkü üşüyordum hem de fazlasıyla.

" Aden. "

" Aden uyan. "

" Abi ben dedim yapmayalım diye ya. O olan olaylardan dolayı kız zaten seni affetmeyecekti şimdi hiç affetmeyecek. Size dedim ama ben yapmayalım içinde kötü bir his var diye dedim. "

Bazı sesler geliyordu ama gözlerimi açamıyordum. Aşırı derecede üşüyordum. Ben üzerimdeki yorganı kafama kadar çektiğim zaman aynı zamanda da biri onu geri karın hizama kadar geri indiriyordu.

" Yaman çok konuşma da git ateş ölçeri getir. Barlas sen de git sirkeli su yap bez de köy içine ben de doktoru arayayım. "

Bu konuşan da sanırım Karan'dı. Doktor dediğinde Kara'nın elimi tutan elini sıkarak doktor istemediğimi belirttim.

" Bir şey mi istiyorsun Aden? "

Veya belirtmeye çalıştım. Zar zor gözümü açarak, soğuktan titreyen dudaklarımla konuşmaya çalıştım.

" Doktor. " Dedim ve derin bir nefes aldım. " Doktor istemiyorum. "

Kısık gözlerle Karan'a bakarken kaşlarını çattığını fark ettim. Elinde de bir telefon vardı ve biriyle konuşuyordu.

" Ne demek istemiyorum Aden! Hastalıktan gebermek istiyorsun herhalde. Ateşin çok yüksek havale geçireceksin, gelmiş bana doktor istemiyorum diyorsun. "

Dediğinde içeriye Barlas ve Yaman gelmişti. Yaman'ın elinde ateş ölçer vardı. Karan hemen Yaman'ın elindeki ateş ölçerini alarak yanıma geldi.

Boynumdan ve sırtımdan tutarak beni hafif kaldırarak arkama oturdu ve beni tekrar göğsüne yasladı. Elindeki ateş ölçerini bana doğru yaklaştırdı ve gözlerini bana çevirdi.

Karan'ın elinden ateş ölçerini alarak kendim koltuk altıma koydum ve beni geri göğsünden kaldırmasını bekledim ama o beni geri yatırmak yerine Barlas'ın elinden sirkeli bezi alarak alnıma kattı.

Gözlerimin kapalı olduğu için hem de Karan'ın göğsünün sıcaklığından tekrar mayışmıştım ki aniden soğuk sirkeli bezi alnıma kattığı için ister istemez soğuktan dolayı titremiştim.

" Şşş sakin ol, sadece bir bez. Biliyorum sana soğuk geliyor ama inan bu senin iyiliğin için. "

Karan'ın en son bu sözlerini duydum. Ardından tekrardan derin bir uykuya daldım.

" Sen hep yalnızsız, hep de öyle kalacaksın. "

" Sen sevilmeyi hak etmiyorsun!"

"Seni daha ailen istemeyeyip yetimhaneye bırakmış iken, bizden nasıl sevgi istiyorsun ?"

Etrafımda onca sesler söyleniyordu ve kimse susmuyordu ve ben bana söylenen cümlelerin altında eziliyordum.

Mesela sırf yetimhane de büyüdûğüm için gördûğüm zorbalıklara ne demeli ?

Sonra sırf okulda çalışkan olduğum için beni kıskanıp sürekli okuldan gitmem için bana iftira atmalarına ne demeli?

Peki ya Karan ve arkadaşlarının beni okulda her gördüğünde bana atıkları küçümseyici bakışlar.

Şuan da herşeyi tekrar tekrar yaşıyordum ve ben artık dayanamıyordum.

" Aden. "

" Aden uyan güzelim kabus görüyorsun. "

" Aden uyan. "

Birden kendime gelerek sıçrayarak uyandım. Etrafıma baktığımda Barlas, Yaman, Karan ve doktor vardı.

Onlara her ne kadar doktor istemediğimi söylesem de doktoru çağırmışlardı. Alnımdaki soğuklukla elimi kaldırarak sirkeli bezi çıkartıp kenera atacakken Karan kolumu yutarak buna izin vermemişti.

" Aden doktor geldi güzelim. Hadi kalkta seni muayene etsin. "

Bunu diyen Karan'dı. Her ne kadar sesim çıkmasa da kısık sesimle Karan'a kızmaya başladım.

" Ben doktor istemiyorum dedim sana sen neden doktoru çağırdın ki ben muayene olmak istemiyorum. Çok istiyorsan sen ol. Ben bir yerlerimin delinmesini is-te-mi-yo-rum. "

Karan'a bunları dememle zaten çatık olan kaşları daha da çatıldı. Ardından da bu sefer sınırlı ses tonuyla konuşan o oldu.

" Ne demek istemiyorum Aden ya. Bana bak sen iğneden mi korkuyorsun? "

Bu soruyu sormasıyla bir cevap veremedim çünkü doğruydu. Bir cevap vermemem den o da anlamış olmalı ki yüzünde hafif bir gülümseme oldu.

" Tabi ya ben bunları nasıl düşünemedim. "

Karan bu sözleri söyledikten sonra biraz duraksadı ve ardından beni kollarımdan tutarak oturur pozisyonda getirdi ve hemen o arkama geçerek sırtımı göğsüne yasladı.

Kollarımı sıkı sıkı tutuyordu. Ardından kulağıma eğilerek şu sözleri fısıldadı ve ses tonunda hafif bir alay vardı.

" Eğer sen şimdi muayene olursan doktor amca sana şeker vericek. "

Demesiyle ona ters ters bakmaya çalıştım. Karan bu hareketime gülüp doktora dönüp kafasını olumlu anlamda salladı.

Doktorun yanınıza yaklaşan bedeniyle çırpınmaya çalıştım ama Karan o kadar sıkı tutuyordu ki haraket dahi edemiyordum.

Doktor bana yaklaşınca kulaklarına stetoskop'unu takarak konuştu.

" Lütfen karnını açalım. "

Demesiyle Yaman yanıma gelerek karnımı açtı ve hemen eski yerine geri gitti. Doktor beni muayene etmeye başladı ama ben hâlâ çırpınmaya çalışıyordum.

Tabii Karan yüzünden bu imkansız hale geliyordu ama neyse.

Doktor beni muayene etmeyi bitirince bedenim az da olsa gevşedi. Bu gevşeme ta ki doktorun elindeki şırıngayı görene kadar sürdü.

Bu sefer Karan'ın kollarında daha da güçlü bir şekilde çırpınmaya başladım ama lanet olası Karan'ın şu kaslı kolları yüzünden bu da hiçbir işe yaramadı.

" Şimdi size bir ateş düşürücü serum takıcam o zaman kendinizi daha iyi hissedersiniz. "

Doktorun bu sözlerinin ardından karan kafasını olumlu anlamda salladı. Doktor aldığı onayla birlikte serumu hazırlamaya başladı.

Ben doktorun elindeki şırınga bana ne zaman girecek diye düşünüp göz yaşı dökerken birden Karan iki elimi sağ eliyle tutup geri kalan sol elini de doktoru göremeyeceğim bir şekilde yüzümü kapattı.

Şuan karşımda sadece Karan'ın yüzü vardı.

Yinede hâlâ aklım doktorun elinde olan iğnedeyken Karan bana bakarken konuşmaya başladı.

" Aden, sana bir şey söylemem lazım."

" Ne söyliceksin? "

Diyerek ona cevap verdim. Karan bir süre bekledikten sonra konuşmaya başladı.

" Aden ben sana yalan söyledim. Eve geldiğim kadınlar sadece sana oynadığım oyunun bir parçasıydı. "

Dediği anda elimde hafif bir ağrı hissettim.

Bölüm sonu.