Aşk Çizgisi

-12-

Kafam kötü düşüncelerle doldu.

Ne yapacağım?

///////////////////////////////

Eve vardığımda bir süre kapının önünde bekledim. Daha sabah çok mutluydum. Gerçi gecesinde salya sümük Taiju'nun omzunda ağlamıştım. Ama sabah Mikey beni ziyarete geldiğinde çok mutlu olmuştum. Her ne kadar sonunda o adamları görmüş olsam da...

"Ne yapmam gerek? Bilmiyorum."

Sikeyim! Artık bilmiyorum.

Derince nefesimi üfleyip cebimden anahtarımı çıkardım. Anahtarla kapıyı açtıktan sonra yavaşça araladım ve içeri göz attım. Dün Chifuyu çok rahat bir şekilde eve girmiş gibiydi. Tekrardan eve girmiş olması muhtemel. Hatta belki başkaları... Düşüncesi bile korkunç.

Omega olmaktan nefret ediyorum.

Dikkatlice içeriyi dinledim ama ses gelmeyince hızla eve girdim, kapıyı kapatıp kilitledim. Hemen kendimi yatak odasına atıp yatağıma yüz üstü yattım.

Birkaç saniye böyle kaldıktan sonra sırt üstü dönüp tavanı izledim.

"Bunlar hep benim başıma gelir zaten. Lanet olsun."

Hızla doğrulup bağırdım.

"LANET OLSUN!"

Sikeyim böyle hayatı. Tam unuttum derken... Olacak iş mi bu?

Gözlerim tekrar dolmaya başlayınca lavaboya gidip yüzümü yıkadım. Aynadan yansımama baktım. Daha sabahtan güzel olan yüzüm şimdi bir ölününkinden farksızdı. Soluk, cansız, hevessiz... Hele gözlerim... Tüm parlaklığını yitirmiş. O eski anılara dair birşeyler hatırlamak beni hep bu duruma sokuyor. Biraz mutlu hissetmiştim.

"Sadece..biraz mutlu hissetmiştim."

Tekrar odaya gidip yatağa girdim. Taiju gelene kadar bir süre uyumayı planlıyordum. İyice yorulduğum için kafamı yastığa koyar koymaz göz kapaklarım daha da ağırlaştı.

Sadece kısa bir süre dinleneceğim.

Ve kendimi uykunun tatlı kollarına bıraktım.

TAİJU SHİBA~

APTALLAR! BİR BOKU DA DÜZGÜN BECERİN LAN!?

Sinirim tepeme çıkmışken hızlı adımlarla çetenin olduğu eve gidiyordum. Hiçbir işi beceremeyen gerizekalılara iş vermek benim suçumdu.

Size iş vereni sikerler lan!

"Nerede o aptallar!"

Hızla içeri daldım ve kızgın bir şekilde bağırdım.

"Buradalar patron."

Yolu gösteren Kokonoi'nin peşinden gittim. Götürdüğü yerde iki sandalye ve o sandalyelere elleri ve ayakları iple bağlanmış iki adam vardı.

Şimdi siktim sizi!

Adımlarımı daha da hızlandırarak adamlardan birine yumruğumu sertçe savurdum.

"Ulan gerizekalılar! Siz nasıl olur da hiçbir işi beceremezsiniz lan? Aptal oğlu aptallar! Size iş verende kabahat. Ulan orospu evlatları. Ulan amına koduklarım!"

Hem bağırıyor hem de yere sandalye ile beraber düşürdüğüm adamı dövmeye devam ediyordum.

"Patron sakin ol. Böyle giderse ölecek."