Her renkten çiçekler, etrafı kaplamış. Solmayan, kirlenmeyen bir tek onlar fakat onların kokuları bile havaya karışan kokuya yetersiz kalmış.
"Saçların..." derken şaşkınlıkla duraksadı Jongseob.
Jiung, ellerini saçlarına atsa da değişen bir şey olmadığını düşünerek elini çekmiş ve "Ne oldu?" diye sormuştu.
Jongseob, Jiung'un indirmek üzere olduğu elini tutarken gözleri, Jiung'un saçlarından gözlerine indi.
Jongseob, "Renkler eklenmiş." derken etrafındaki çiçeklere baktı.
"Oh, cidden mi?" derken çantasındaki aynayı çıkarıp saçlarına baktı. Gördükleriyle şaşırırken bakışları aynada yansıması olan diğer bedeni bulduğunda kendisini izlediğini görünce gülümsedi.
Jiung, aynayı geri koyup kafasını Jongseob'a çevirdiğinde Jongseob, "Çiçekler sana ait." dedi. Jiung, anlamak için dediklerini tekrar kafasında oynatırken Jongseob'u taklit ederek etrafa baktı.
Solmayan kır çiçekleri, Jiung'un saçlarında tekrar çiçek açıyordu.
"Sebebi buydu." diye mırıldandı Jongseob. Elini hemen yanındaki iris çiçeğine attı. Açılmış çiçeğin yapraklarında işaret parmağını gezdirdi.
"Ölümün elvedası." dedi Jiung aklına gelenle.
"O ne demek?" diye sordu Jongseob elini çiçekten çekerken.
"İris çiçeğinin anlamı." diyerek açıkladı. "Ölüm simgesidir. Elveda dese bile kendinden ödün vermez, mağrurdur. Hoş ki bu yüzden hüzünlüdür de biraz."
"Aslında şu anki durumu anlatıyor. İnsanlar öldü, onlara elveda dedik..." derken cümlelerin toparlamak için sustu biraz Jongseob.
Jiung da "Ve şu anda da tüm kibrimizle burada, baş başayız." diyerek devam ettirdi Jongseob'un yarım kalan cümlesini.
"Dediğim gibi." dedi Jongseob. "Çiçekler sana bağlı, bu yüzden ölmedin. Ben ve diğerleri gibi... Biz de yok olmadık."
"Sadece çiçekler mi?" diye sesli düşünürken arkalarında onlara gölge yapan ağaca bakınca ikisinin de kafasına ikişer yaprak düştü. İkisi de kafalarındaki yaprakları alırken gülümsedi.
"Belli ki sadece çiçekler değil, bitkilerin hepsi olmalı." diyerek Jiung'a döndü Jongseob.
Jiung, olduğu yerde kıpırdanıp tam Jongseob'un karşısına geçtiğinde elini Jongseob'un yanağına koydu. Sonra da dudaklarını birleştirdi.
Çiçekler aşka hep şahit olmuştu zaten.
jiungun şu saçları of off
diğer bölüm final
ŞİMDİ OKUDUĞUN
asteroit (JiSeob)
Fanfic[Tamamlanmıştır (×42)] "Jongseob... Sen, tükenmeyen bir kalem; bense bir silgi. Ne senin mürekkebin silinebilir ne de ben bir şeyler çizebilirim artık. Gitmelisin." iyi okumalar,
