1.BÖLÜM

21 6 8
                                    


...

Bir yıkıma sürüklendim ve inandığım her şeyi yitirdim. Yaşadığım onlarca hayatın ellerimden nasıl çabucak kayıp gittiklerini anlamadım.

1998

Koltuğun önüne oturmuş televizyonda açık olan animasyondan gözlerini ayırmadan elinde annesinin yapmış olduğu kurabiyeyi yerken annesinin çığlıklarını duyuyor ama ilgisini hala televizyondan ayırmıyordu. Bir süre sonra sesler kesilince televizyondan gelen sesleri daha iyi duyabildiği için gülümsedi ve yanında duran sütten bir yudum aldı. Aradan saatler geçmesine rağmen oturduğu yerden kalkamadan uyuyakaldı. 

Kapının çarpılma sesiyle ince kirpiklerini araladı, hava kararmıştı. Babasının seslendiğini ve korkuyla bağırmasını işitti, kaşlarını çattı ve uyuyakaldığı yerden kafasını kaldırarak babasına ve onun arkasındaki adama sakince baktı. Ardından babasının iri gözleriyle ona adım atmaya çalışmasını ve o adımı atamadan duvarların kana bulanmasına anlam vermeye çalıştı. Siyah kıyafetlere bürünmüş adamın ona bakışlarına karşılık verdi ve ona gülümsedi. Onun için bunların hepsi heyecan verici bir oyunun parçasıydı. Küçük zihni henüz ölümün varlığına erişmemişti. 

Oturduğu koltuktan kalkarak babasının ve annesinin kanlarıyla göle dönüşmüş koridora ilerledi ve koridorun tam ortasına oturup kan gölüne ellerini sokarak oynamaya başladı. Bir silah sesi ve kapı kapanma sesi bile oynadığı oyundan dikkatini kaçırmasına neden olmadı.

Aradan saatler geçtiğinde hissettiği sıcaklık uyanmasını sağladı ve gözlerini acıtan güneşten sakınmak için ellerini başının hizasına getirdi. Tırnaklarının arası kurumuş kan doluydu ve bu onu korkunç bir şeyin başlangıcına sürükledi.

GİRİFTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin