-Gerçek aile serisi erkek versiyon-
Titreyen dudaklarına dokundu ince uzun parmakları. Belkide uzun bir süre sonra hayatında ilk defa ağlayacaktı. Gözlerini yumdu sıkıca, yorulmuştu işte. Hayatın ona sunduğu bu çukurdan çıkmak için her şeyi yapsa bi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Neyinim ben senin? Madem çok seviyorusn beni, bakmaya bile kıyamıyorsun. Neyim ben senin için?!"
"Sen benim Nefes'im oldun Deniz. Sen benim yaşamımsın, ölümle yaşam arasında kalmama neden olan tek sebepsin. Sen benimsin." --
"Geri ver, geri ver Kalender!..
Beni bana geri ver..."
- & -
Ne demiş Orhan Veli Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel, kelimelerin kifayetsiz olduğunu. Bu derde düşmeden önce.
Dertlerim almış başını götürmüştü, sırtımda bir ağrı vardı geçmek bilmeyen. Hastalık mıdır sebebi yoksa yılların durgunluğumu, bilmiyordum işte. En çokta beni dara sokan buydu.
Elimde onlara ait ne bir fotoğraf vardı ne de bir adres, gelmiştim. Öylece oturuyor ve bekliyordum doğru zamanı, bulunmayı istiyordum. İstesem bulurdum aslında, nasılsa Mardin onlara şehir bana sokaktı..
Ama gitmiyordu elim, Sıtkı amcayı arayıp bulun onları bana demek hayatımdan beş dakika bile götürmezdi. Ama, bilmiyordum işte. İmkânsız gibi geliyordu elimi kaldırıp bunu yapmak.
En kolayı bile zorlaştırmakta mastırdım resmen..
Göz kapaklarım uyu artık diye isyan çıkartmaya başladığında direnemden koltuğa doğru cenin pozisyonu aldım. Uyandığımda biraz etrafa göz atsam iyi olabilirdi..
---
"Ey yakışıklı oğlan gel bir gül verem be abime!" Yüzümü astım. Birde bu çıkmıştı şimdi. Gelde kurtul bu delilerden!
"Para yok abla."
Nalet kadın!
"Var genç, var sende para! Gözünden anlarım ben zengin adamı." Anlama abla, anla demedim sana. "Yok para." Robot gibi seksen kere tekrar ederdim aynı şeyi ama o boklu güle elli TL vermezdim!
Yok sadece gül sevmiyorum ondan..
"Var vaar." Yangın var diye bağırsam arkasını dönüp koşmaya başlar mı? "Yok diyorum para. Arapça mı konuşayım?"
"Ayol ne Arapçası? Arap'a mı benziyorum oradan? Hayırdır ulan sen gözü güzel, keserim bir taraflarını!" Gözlerimi kocaman açarak ellerimi iki yana salladım. "Aman yok abla hiç gerek yok öyle şeylere." Göz devirdi. "Aman Allah'ın eli bol gönlü boş fakiri, sana gül vermek isteyip yanına sırnaşanda kabahat! Bizde eve ekmek parası götürme peşindeyiz yani, çok meraklıyım sanki sana!" Götünü kıvırta kıvırta yanımdan uzaklaştığında tuttuğum nefesi dışarıya üfledim.
