GÜNBERİ "Kayıp Gezegen"

Yaga

Westa ile benim odama gelmiştik.
Kapımda duran nöbetçiler bitkiden duvarı çözmüş, nöbeti daha iri yarı iki adama devretmişlerdi. Yatağıma oturarak Westa'ya baktım.

"Bana kalırsa Karan ile iyi anlaşmalısın inan bana her kim olursan ol o seni korur ve sana kötülüğü olmaz, donuk buz gibi biri gibi görünebilir ama kalbi gerçekten iyidir." diyerek tabi ki kuzenini savumuştu.
Gözlerimi devirip kendimi yatağa sırt üstü bıraktım.

" Westa benim kimseye ihtiyacım yok kendimi bu yaşa kadar korudum devamında da koruyabilirim ve bence. Ben Kayıp gezegen falan olsam farkında olurdum."
Evet öyle kayıp gezegen olduğumu düşünmüyordum. Bu salak saçma güçler kolyeden sonra ortaya çıkmıştı.
Mavi tavşan tamamen oyunbazdı önce yaralıymış gibi davrandı sonra birden kayboldu. Kolyesi de onun gibi oyunbaz ve sihirden ibaretti yalnızca, hatta iblis bile olabilir.
Bir oyun içerisindeydim ve bu oyunun galibi olacağıma inanıyordum.

Bir hafta tam olarak bir haftadır burdaydım. Westa ile zaman geçiriyor hayatımda hiç hissetmediğim arkadaşlık duygumu pekiştiriyordum, o iyi bir kızdı. Onun dışında saraydan kimseyle tanışmamıştım kimsenin benden haberi yoktu muhtemelen. Lord ise 1 haftadır ortalarda görünmüyordu. Westa önemli işleri olduğunu söylüyordu. Umrumda olan bu değildi tabi ki, o ortalarda yokken bir şeyler öğrenebilirdim. Bu lanet sarayın bir kütüphanesi olmalıydı?

Nöbetçiler artık odamdan çıkmama müsaade ediyorlardı. Sanırım saray dışına çıkmadığımı herkes anlamıştı ve izin veriyorlardı.
Üzerimde koyu tonlarda kahverengi bir elbise vardı tam olarak Karan gezegenini yansıtan bir elbiseydi. ayak bileğimden hafif yukarıda biten ve etek kısımları tül olan bu elbise üst kısmından vücudumu saran askılı bir elbiseydi.
Ayağımda ince sandalet ayakkabım ile odadan çıktım. Kapıda ki nöbetçiye kütüphaneyi sorup hızlı adımlarla kütüphaneyi buldum.
Devasa kocaman bir kütüphane. Büyülenmişçesine kitaplara bakıyordum.
"Gezegen Yönetici Ruhları" isimli kitap gözüme ilişince hemen yerinden çekip çıkardım. Büyük kalın kapaklı bir kitaptı hemen bir masaya geçip kitabı incelemeye başladım.
"Yönetici ruh kimlere denir?"
İlk bölüm kimler yönetici ruh olabilir hakkında bilgiler veriyordu. Soydan gelen, gezegenin bağı olan insanlar yönetici ruh olabiliyormuş. Veliahtlar arasından gezegen tarafından seçilen veliaht, yeni yönetici ruh olmayı hak etmeliymiş. Kendi gezegenine ait özel güçlere sahip olmalı faydası dokunmalıymış. Okudukça daha fazla soru zihnimi ele geçiriyordu.
"Kolyeyi takmalısın Asteria, kolye sana doğruyu göstericek." ince tiz ses kulaklarımı doldurdu bunu 2. Kez yaşıyordum.
"Kimsin sen? Neredesin? Beni nereden tanıyorsun?"
Etrafıma bakınarak sorduğum sorular yanıtsız kalmıştı.
Kolye, gidip kolyeyi evimden almalıyım. Nasıl böyle bir hata yapabildim? Kolye tehlikeli olabilir ve herhangi birinin eline geçerse tüm evrenin sonu olabilir. "Yaga kolyeyi ele geçirmemeli!" koşar adımlarla kütüphaneden çıkarak Westa'nın yanına koştum.
Kapıyı tıklatmadan odaya dalınca Westa ürkmüş ve kocaman gözlerle bana bakıyordu.

"Beni evime götürmelisin bir yolunu bulmalı ve eve dönmeliyim."
Telaşla konuşmama kaşlarını çatmıştı.
"Asteria biri sana bir şey mi yaptı? Ne oldu sana? Söyle hemen icabına bakayım!" diye sinirle dişlerini sıktı.

"Hayır hayır! Westa evde bir kolye var ve onu almalıyım. Çok tehlikeli kimsenin eline geçmemeli yardım etmek zorundasın" diyerek açıklama yaptım.
Anlam veremediği bakışlarından belliydi. Daha fazla sorgulamadan dolabına yöneldi bir pelerin aldı bana fırlattı ve kendisi içinde alarak üzerine geçirdi. Pelerinlerin şapkasını kapatarak sarayda ilerliyorduk. Benim saraydan çıkmama izin verilmeyeceğinin farkındaydım.

"Nasıl çıkacağız?" Diye sordum.
Aşağı doğru hızla merdivenleri iniyordu bende onu takip ediyordum.
Bileğimden tutarak "Güven bana seni kolaylıkla çıkaracağım buradan. Tulbar atlarına inen bir gizli yol var. Karan benim bildiğimden habersiz bu yolu kullanabiliriz." Naifçe bilegimi çekti ve gitmek istediği yere yine sessizce ama oldukça hızlı ilerledik.