အစားထိုးခံ အမျိုးသမီးအတွင်းရေးမှူး

4

အစားထိုးခံ အမျိုးသမီး အတွင်းရေးမှူး

အပိုင်း ၄

စူးထောင်၏ လက်ကောက်ဝတ်သည် ရုတ်တရက် ဆုပ်ကိုင်ခံလိုက်ရပြီး ရှဲ့ကျင်၏အန္တာရယ်ရှိသည့် အေးစက်စက်လေသံက သူမဦးခေါင်းထက်တွင် သူ့ဒေါသများပေါက်ကွဲထွက်သွားသလိုနှင့်" ရှောင်ထောင်လေး မင်းက "နှုတ်ထွက်မယ်"ဆိုတဲ့စကားနဲ့ ကိုယ့်ကိုအမြဲတမ်းခြိမ်းခြောက်နေတော့တာပဲ၊ ဒါပေမယ့် ကိုယ့်ရဲ့သည်းခံနိုင်စွမ်းက အဲဒီလောက်ထိမကောင်းမနေဘူး။"

စူးထောင်၏မျက်လုံးများက သမင်မျက်လုံးများပမာအပြစ်ကင်းစင်နေကာ သူမကနုံအပုံရသောအမူအရာဖြင့် မေးလိုက်သည်။ " တကယ်လို့ ရှင်သည်းမခံနိုင်တော့တဲ့အခါကျရင် ဘာလုပ်မှာလဲ"

သူမ၏အမူအရာသည် စိန်ခေါ်နေပုံရ၏။

ရှဲ့ကျင်သည် သူမလက်ကို လွှတ်ချလိုက်ပြီး ဒေါသကိုထိန်းကာ အေးစက်စက်လေသံဖြင့် အရက်စက်ဆုံး၊အကြင်နာကင်းမဲ့ဆုံးဟု သူထင်ရသည့်စကားကိုပြောလိုက်၏။- "ဒီည အိမ်ပြန်မလာနဲ့။"

ကော်ရိတ်ဒါအဆုံး၌ ရှဲ့ကျင်၏ ခပ်တောင့်တောင့်ကျောပြင်က အမှောင်ထုထဲ ပျောက်ကွယ်သွားသည်ကို မြင်လိုက်ရပြီးနောက် စူးထောင်သည် အကြည့်ကိုလွှဲလိုက်ကာ လက်ထဲရှိ မပြီးပြတ်သေးသော အလုပ်များကို ဆက်လုပ်လိုက်သည်။

နာရီလက်တံသည် ကိုးနာရီသို့ညွှန်ပြနေပြီး စူးထောင်က မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ ညောင်းညာနေသောခါးကို ဟိုလှည့်ဒီလှည့်လုပ်ရင်း ခပ်ကျယ်ကျယ် သန်းလိုက်ပြီးနောက် စာရွက်စာတမ်းများကိုသိမ်းဆည်းကာ ကွန်ပျူတာကို ပိတ်လိုက်၏။

သူမထျန်းကျင်အဆောက်အဦးမှ ထွက်လာသောအခါ အပြင်ဘက်တွင် မီးအလင်းရောင်များဖြင့် လင်းထိန်နေသည်။ လမ်းမကြီးထက်တွင် လူအုပ်ကြီးဖြင့်စည်ကားနေပြီး ညဘက်နေထိုင်မှုဘဝက သက်ဝင်လှုပ်ရှားကာစပင်ရှိ‌သေး၏။

လွန်ခဲ့သည့်လေးနှစ်အတွင်း စူးထောင်သည် တစ်ယောက်ထဲနောက်ကျသည်အထိ အပြင်ဘက်တွင် မနေဖူးချေ။ ရှဲ့ကျင်က သူမကို ညစာစားရန် မောင်းပို့ရင်ပို့ မဟုတ်လျှင် နှစ်ယောက်သား ဗီလာထဲ၌သာအတူနေကြသည်။