🍂🍂🍂ႏွင္းဧကရီေမာင္ ၿခံေရွ႕ေရာက္လာေတာ့ ၿခံေစာင့္ဉီးကုလားက တံခါးႀကိဳဖြင့္ထားေပးသည္။
ဒယ္ဒီ အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီလား!
ဟုတ္ကဲ့ မမေလး၊ ၿမိဳ႕အုပ္မင္းက အေစာႀကီးတည္းက ျပန္ေရာက္ေနတာ။
ၿခံေစာင့္ဉီးကုလားကိုေက်ာ္ၿပီး အုတ္နီခဲေတြျဖင့္တည္ေဆာက္ထားေသာနီညိုေရာင္ေဆးေရာင္ျခယ္ထားတဲ့ ႀကီးမားလြန္းသည့္ ႏွစ္ထပ္အိမ္ထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့သည္။
အိမ္ေရွ႕တံခါးဝတြင္ ဤအိမ္၏သက္ေတာ္ေစာင့္လည္းျဖစ္တဲ့ ႀကီးႀကီးယဥ္ႏွင့္အတူအကူမိန္းမပ်ိဳအခ်ိဳ႕က မက္တပ္ရပ္ကာ ေစာင့္ေနၾကသည္။တစ္အိမ္လုံးတြင္လည္း မီးေရာင္ေတြ လင္းထိန္ေနသည္။
" ဘာလို႔ေစာင့္ေနၾကတာလဲ၊အခ်ိန္တန္ရင္ ႏွင္းျပန္လာတယ္ေလ"
ခုေခတ္က အႏၱရာယ္မ်ားတယ္ သမီးႏွင္းရယ္ လူဆိုး၊သူခိုး၊ဓားျမ ေတြမ်ားသလို ၿမိဳ႕အုပ္မင္းကို လုပ္ႀကံခ်င္တဲ့အဖြဲ႕ေတြလည္း သီးသန့္ရွိေသးတယ္မွတ္လား၊ခုလို ညႀကီးမိုးခ်ဳပ္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္တည္း အျပင္ကျပန္လာတာ ႀကီးယဥ္စိတ္မပူလို႔ ဘယ္လိုျဖစ္ရမွာတုန္း။
ႏွင္းေျပာရင္လည္း ေနာက္ဆုံးဒီဘူတာပဲဆိုက္တာပဲ။ႏွင္းအိပ္ေခ်ၿပီ သြားအိပ္ေတာ့မယ္။
အိမ္ေပၚတက္သြားသည့္ ႏွင္းဧကရီေမာင္ကို ၾကည့္ၿပီး ေဒၚေဒၚယဥ္မွာ သက္ျပင္းခ်ေနေတာ့သည္။
အေနာက္တိုင္းေသြးေရာသည့္ ၿမိဳ႕အုပ္မင္းမွာ အႀကီးဆုံးသားက အေနထိုင္ေအးသေလာက္ သမီးကေတာ့မဟုတ္ေပ။ ေနရာတိုင္းအကုန္ပါခ်င္သည္။ အႏၱရာယ္မ်ားသည့္အရပ္လည္း ၿမိဳ႕အုပ္မင္းသမီးဆိုတဲ့ဂုဏ္ပုဒ္နဲ႕အကုန္အနိုင္လိုခ်င္သည္။
ေျခာက္လက္မ ထုထည္ရွိတဲ့ ခရမ္းေရာင္ေမြ႕ယာခင္းေပၚသို႔ ႏွင္းဧကရီေမွာက္ရပ္ပစ္လွဲလိုက္သည္။ ႏြယ္တို႔အိမ္ကေန ေျခခ်င္ေလွ်ာက္လာရတာ ႏွင္းအတြက္မလြယ္ကူေခ်။ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းက ေညာင္းကိုက္ေနသည္။
ႏြယ္..ႏြယ္ ကြၽန္မနဲ႕ညားၿပီးမွ ကြၽန္မအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိမယ္။
