Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3 Bölüm: Yeni bir dünyanın eşiğinde
"Ya güçlenirsin yada hayat seni mahveder."
⏤͟͟͞͞★
Bu nasıl mümkün olabilirdi? Bu beden bana ait değildi. Acaba deliriyor muydum? Yoksa zihnim bana oyun mu oynuyordu? Belki de komadaydım ve bunları görüyordum. Ama her şey fazlasıyla gerçekçiydi. Kendimi test etmek için yanağıma sert bir tokat attım. Canım acımıştı. Tamam, bu bir rüya değildi, demek ki komada da değildim. Siktir! Ne oluyordu böyle?
Şimdi anlıyordum; birinin bedenine girmiştim. Yani ruhum bu bedene hapsolmuştu. Bu inanılmaz bir durumdu, ama başka açıklaması da yoktu. Peki ya benim bedenime ne olmuştu? Bu bedenin asıl sahibi neredeydi? Böyle bir duruma ne deniyordu? Sinirle dişlerimi sıkıp düşünmeye başladım. Ah, buldum galiba. Reenkarne olmuştum. Hayır! Aptal kardeşimin saçma sapan kitabının içinde reenkarne olmuştum.
Gözlerim irileşti, kalbim hızla çarpmaya başladı. Bedenimdeki her hücre, bu tuhaf gerçekliği kabul etmeye çalışıyordu. Ruhum, gerçek bile olmayan birinin bedenine hapsolmuştu. İçimdeki karmaşa beni adeta yutuyordu.
Gözlerim odanın soğuk duvarlarına kaydı. Beyaz duvarlar üstüme geliyormuş gibiydi. Karanlık bir köşede, boy aynası duruyordu. Yüzümü görmek istedim. Belki de bu tuhaf deneyimi daha iyi anlayabilirdim.
Aynaya doğru adımladım. İçimdeki karmaşa, bedenimdeki yabancı hissiyatla birleşiyordu. Ayna, yavaşça yüzümü yansıttı. Gözlerim, kendi gözlerimle karşılaştı. Ancak bu ben değildim. Bu yüz, başkasına aitti. Yabancı bir gencin yüzü, benim gözlerimden bana bakıyordu. Dehşetle gözlerim irileşti, bu yaşananlar çok fazlaydı.
Tekrar kalp krizi geçirmekten korktum. Saçlarım koyu kahverengiydi, gözlerim ise hafifçe yeşildi. Dudaklarım ince ve belirsiz bir gülümsemeyle kıvrılmıştı. Yabancı bir gencin yüzü, benim ruhumun hapsolduğu bu bedende yaşıyordu.
Bu yabancı bedenin sahibi neredeydi? Onun anıları, benim anılarımla iç içe geçmişti. Bu genç bir kitap karakteri, nasıl bir ruha sahip olabilirdi ki? Aklım almıyordu.
Kelimeler bu tuhaf deneyimi anlatmaya yetmiyordu. İçimdeki karmaşa, beni sarmalıyordu. Ruhum, bu bedende hapsolmuştu ve ben, yabancı bir çocuğun gözleriyle dünyayı görüyordum.
Reenkarnasyon geçirmiştim ve kaderim, bu kitabın sayfalarında yazılıydı. Peki, şimdi ne yapacaktım? Herkes beni nefret edilen, kötülüklerin mimarı olarak biliyordu. Ve en önemlisi, ben kitabın ortalarında reenkarne olmuştum.
O iyilik meleğinin ölmesi gerekiyordu ve benim de öleceğim gün çok yakındı. Siktir! Tekrardan ölmek için mi reenkarne olmuştum yani? Eğer ölürsem kendi bedenime geri mi dönerdim? Ya kendi zamanımda ölmüşsem o zaman ne olacaktı?
