☀️ DÖNER☀️ (Aile Kurgusu)

64.Bölüm...

"Yankı pezevengi Güneş'i mi öptü!?"

Bakışlarım yavaşça kapının oraya dönerken içimden küfürler savuruyordum. Allah'ım dünyayı yok et!

Ateş  ve Asil şerefsizleri pis pis gülerken annem çok eğlendiği belli bir şekilde bizimkileri izliyordu. Deniz mavisi gözlerinden kalpler çıkacaktı resmen. Annem sanırım gerçekten benim evde kalacağımı düşünüyormuş arkadaşlar...

Yankı'yla harbi sevgili olmuştuk...

Hiç gerçekçi gelmiyordu...hemde hiç!

"Güneş bize söyleyecek birşeyin varmı?"

Toprak abimin sesiyle kendime geldim. E ne diyicem ben! Kurtarıcı meleğimin kapıdan içeri girmesi için bakarken Serin abimin ultra çatık kaşlarını tekrar görünce hemen bakışlarımı çektim

Cıss o nasıl bakıştır abi Polat Alemdar görse ben rolü bırakıyorum der.

Kedi gibi önüme bakmaya başladım. Bütün bakışların üzerimde olduğunu çok net hissediyordum. Kafamı kaldırdım ve anneme kaş göz yaptım

Kurtar beni kadınım!

"Ay olabilir böyle şeyler niye kızıma hödük gibi bakıyorsunuz!"

Ana gibi ana!

Serin abim masaya gelirken " İzin vermiyorum lan! O çocukla görüşemez Güneş" diye sinirle soludu. Sen uykudan yeni uyanmadın mı ya ne bu sinir abi!

Ona garip garip baktığım sırada Erim ekledi

"Evet bence de hiç gözüm tutmadı o çocuğu" diye ekledi

Sende mi abi ya!

Toprağın"Ulan birisi bitiyor diğeri başlıyor" diye söylendiğini duydum.

Torpak senden beklemezdim bacımsu

Pamir'in tepkisizliği gotumu tutuşturmuyo değil şuan. Masanın ortasına odaklanmış oraya bakıyordu.

"Ben sizi böyle mi büyüttüm! Saygı duyucaksınız kızımın hayatına" dedi annem yani racon reis.

."Ya öpmüş diyo öpmüş siz ne konuşuyorsunuz! Anam başıma bunlarda mı gelecekti!"

Kendini sandalyeden yavaşça yere atan Pamir abimle içimden gülmek gelsede sıktım kendimi. Gerçekten hayal kırıklığına uğramış gözüküyordu.

Rüzgar çocucazım hala şoktaydı

"Baba birşey desene ya!"

Pamir abimin sesiyle babam konuştu

"Bu habere sevindiğimi pek söyleyemeyeceğim ama kızımın mutluluğu herşeyden önemli" dedi gülümseyerek. Baba bu kadar kasmasaydın ya

Ona gülümsediğim sırada annem konuştu

"Evet, kıyamet kopmadı çocuklar Güneş'in sevgilisi var sadece"

"Sevgili mi?!"

Pamir abim tekrar oturduğu sandalyeden aşağı kaymıştı. Bu adam inme geliyoda geliyo bugün

Serin abime baktığımda tek eliyle yüzünü kapamış sinirle kendi kendine söyleniyordu. Erimse Feriha gibi bayılan Pamir'i kaldırmaya çalışıyordu.

Toprak abim "Güneş yani biraz daha düşünebilirsin aslında bu işle-"

Artık dayanamayarak söyledim. Yani battı balık yan gider hesabı

"Biz Yankı'yla sevgiliyiz tamam mı ister kabul edin ister etmeyin aaa! Evet öptüm ve pişman da değilim!" Dedim bombayı ortaya atarak. Biraz gaza gelip ayağa da kalkmış olabilirim.