Kutlama başlamıştı, kulaklarda güzel müzikler yankılanırken artık herkes kafenin büyük terasındaki uzun görkemli yemek masasında atıştırıyor, sohbet ediyordu. Hava yavaştan kararmaya başlamışken hafif serinlikte esen rüzgâr, saçları hafifçe uçuşturuyordu.
Tabi herkes bu tarz güzellikleri düşünmüyordu.
Hyunjin kafayı takmıştı, deli gibi merak ediyor ama o kızın kim olduğunu sormak istemiyordu. Hem kutlamaya Yeji de gelmemişti. Belki de çoktan ayrılmışlardı ve bu da yeni flörtleştiği bir kızdı. Ne de olsa Chan yakışıklı adamdı, birkaç günde yeni biri bulması zor olmazdı.
Bir anda niye bu kadar kafaya taktığını anlayamadı Hyunjin. Umursamaması gereken bir konu niye bu kadar aklının her köşesinde dolaşmaya ve çıkmamaya yemin etmiş gibiydi? Hem Mingyu ile daha hala flört ya da sevgili gibi bir şeydi. Chan'ın sevgilisi ya da flörtü, onu ilgilendirmemeliydi.
.
.
.
Yemek bittiği gibi bütün kalabalık bar bölümünden içkilerini almaya başlamıştı.
Hyunjin ise terasın korkuluklarına suratı masaya bakacak şekilde ters yaslanmış; sigarasını içiyor, arada yanında bulunan kokteyl masasındaki içkisini yudumluyordu.
Tabi pek keyifli olduğu söylenemezdi, ne de olsa aklından çıkmayan büyük ve rahatsız edici bir merakla başbaşaydı.
Uzaktan, başkalarıyla konuşan Chan'ı izliyor; yanındaki kızı gördükçe farkında olmadan ona sinirli bakışlar atmadan duramıyordu.Bir süre daha böyle bakışlar attığı sırada Chan'la birkaç saniyelik göz teması kurmasıyla anında gözlerini onun üzerinden çekti.
Bir süre sonra Chan onun masasına doğru adımlamaya başladı. Hyunjin buna anlamsız bir şekilde sevinmişti, fakat yanındaki kız onu bırakmak bilmiyor, peşinden geliyordu. Bunu görünce içindeki anlamsız mutluluk anında sönüvermiş, huysuz bir kişiye dönüşmesini sağlamıştı.
En sonunda masaya geldiklerinde ilk Chan konuştu,
"Benim hakkımda çeşitli cinayet planların mı var? Yarım saattir öldürecek gibi bakıyorsun." Hyunjin bu soruya birkaç saniyeliğine anlam verememiş olsa da karşısındaki sırıtan bedeni gördükçe sinirlenesi geliyordu.
"Hiç fena olmaz aslında, gıcık bir komşudan kolay kurtulma çözümü."
Chan'ın suratındaki sırıtış daha da büyürken Hyunjin buna daha da sinirleniyordu. Bir de yanında kızla birlikte gelmiş öylece dikilip sırıtıyordu.
"Gerçekten bugün beni iyi kandırdın. Sürpriz kutlama olayını hiç düşünmemiştim." dedi hafif sırıtır ifadesiyle.
"Düşündüğünden daha zekiyim Chris." dedi Hyunjin düz ses tonuyla.
Hyunjin kafasını biraz çevirdiğinde, Chan'ın yanındaki kızın ona tatlı bir gülümseme bıraktığını fark etti. Fakat Hyunjin bu tebessümü kabul etmek istemiyordu, aksine düz -ve korkutucu- ifadesiyle ona baktı. Kız onun bakışlarından çekinse de uzun saçlıya selam verip konuştu,"Saçlarınız çok güzel."
Hyunjin kızın ani iltifatıyla şaşırmıştı, sonradan kafasını istemeyerek olsa da hafifçe aşağı götürerek teşekkür etti. Fakat yine de sert suratından ödün vermiyordu.
Chan ortamdaki garip havayı sezmemişti, Hyunjin en çok buna sinir oluyordu.
Ardından Chan kızı Hyunjin'e tanıtmak için bir elini kızın omzuna attı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Noise - Hyunchan
Fanfiction~Chan yorucu bir günün ardından dinlenmeyi hak etmişti. Ta ki alt kattaki komşusunun evinden kulak patlatacak kadar gürültülü olan şarkı sesleri yükselene kadar.~