11

199 14 13
                                    

Bazı şıllıklar sinirimi hoplattığı için uzun süre bölüm gelmedi. Neyse tatilde bomboş zaman geçiyor. O yüzden buradayım. Öpüyorum sizi bacıms

Yaman köpeği bana yeniden bela olacak gibiydi. Bu beladan bir an önce kurtulmak icap ediyordu. Zaten Mertim ile aramızda Mira gibi 90 60 90 lık bir problem vardı. Bir de başıma Yaman şerrosu çıkmıştı. Allahım ben ne günah işlemiştim de bu belalar benim totomu buluyordu hep?

Okulda belalım Yamandan köşe bucak kaçar iken bir yandan da gözlerim Mertimi arıyordu. Onu çok özlemiştim. Özlemimden yanıp, kömür olmak üzereydim. Bu yüzden onu bir an önce bulmalıydım. Uzaktan kessem bile bana yeterdi.

Ama Mertimi ararken onun yerine şıllık Mirayı buldum. Karşıdan bana doğru geliyordu. Efrafta kimsenin olmadığından emin olduktan sunra ona doğru uçtum. Yanına varmak yaptığımda parıltılı pembe kanatlarım suratına çarptı.

"Aa noluyo be?" Yüzüme cırlamak yaptı.

Güldüm. "Afedersin bilerek oldu."

Mira şaşkın bir şekilde bana bakıyordu. "Ne diyorsun ya?"

Kanatlarımı kapattım. Anlaşılan bu poçozla baya işim var idi. Ne yapmak etmek lazım Mertimi bundan kurtarmak icap ederdi. Öyle de yapacaktım.

"Mertimi bırakmak için kaç tl istiyon?

"Anlamadım. Sen kimsin?"

Beni tanımıyor muydu bu mal? "Nil anka ben ama konumuz şu an bu değil. Soruma cevap ver sen."

Mira ilk başta düşünür gibi oldu. Sonra gözlerini kısıp bana yaklaştı. "Sen kaç tl verebilirsin?"

Şok getirdim. Şıllık para için merti satmaya rağzı idi. Bu benim işime gelirdi tabi ki ama yine de şerroluğu karşısında damağımı yuttum. "200  yeter mi?"

"Manyak mısın? Onunla kendime ruj bile alamam."

İyi de bende başka para yoktu ki? Acaba yine Tukan beyden mi yardım isteseydim. Ama ona da çok mahçup oluyordum. "Bir kaç gün benden haber bekle. Sana para bulacağım."

Mira güldü. "Yok istemez soğ ol. Fikrimi değiştirdim. Ben mertle gayet mutluyum. Paraya da ihtiyacım yok."

Vay orispi vay diye geçirdim içimde. Resmen benimle alay ediyordu. Ama benim adım da Nil Anka ise bunu onun yanından getirdim.

"Benden ve Mertten uzak dur." Ve bunu dedikten sonra kanatlarını açıp havalandı. Arkadasından onu izlerken hain planlar kuruyordum.

*

Gece olunca uyku tutmadığı için yurtan çıktım. Kanatlarımı açmış bir yandan uçarken bir yandan da şarkı söylüyordum.

"Tam derman derkenn. Faaark eeeğtimmm. Yooolu uzun bu aşkın..." Şarkımı söylerken bir de ne göreyim Mertim aşağıda duruyordu. Banklardan birine oturmuş o da bir şarkı dinliyordu.

Aşağı doğru indikçe onunda benimle aynı şarkıyı dinlediğini fark ettim. Kalp kalbe karşı derlerdi. Demek ki kader bizim olmamızı istiyordu. Bu tesadüf olamaz idi.

"Mertim." Ona doğru seslendim anime kızı sesimle. "Selam."

Bana baktı. Yüzünde bir şaşkınlık ifadesi belirdi ama bir şey demedi. Demek ki yavaş yavaş bana alışmaya başlamak yapıyordu.

"Senden kurtulamayacak mıyım ben?"

"Tesadüf oldu." Dedim. Üzerine gitmeye gerek yoktu. "Uyku tutmadı."

"Beni de."

"Aa öyle mi? Neden bebikim?" Gidip yanına oturunca bana tiksinir gibi baktı. Bu halleri onu daha çok istememe sebep oluyordu.

"Sanane. Ne yapcan?"

"Hiç öylesine merak ettim. Niye hemen tersliyorsun ki?" Üzülmüştüm. Kalbimi çız ettiriyordu.

"Tamam afedersin." Bir dakika Mert bana ters yapmıyor muydu? Vay anasını avradını. Ne günlere gelmiştik.

"Ee anlat bakalım Mertim. Sen niye buradasın."

"Oda arkadaşım sinek Harun osurup duruyordu. Kokuya dayanamadım odadan kaçmak zorunda kaldım."

Ona üzülmüştüm. Bende bazen Fulya abla yüzünden uyuyamıyordum. Uykusunda bozdolabı diye sayıklamak yapıyordu çünku.

"İdareye söyle değiştirirler."

"Yok gerek yok. Sinek Harunla iyi anlaşıyoz."

"İyi sen bilin o zaman." Dedim. Kendi düşen ağlamazdı.

"Neyse ben gideyim." Mertim kalkmak yapınca panikledim. Onunla birlikte bende kalktım.

"Niye hemen gidiyorsun. Oturuyorduk ne güzel?"

"Sen anlamayacaksın ama ben yine de söyleyeyim. Benim bir sevgilim var. Gece gece seninle burada konuşmam doğru değil. Hadi iyi geceler."

Ulan ne namuslu çocuktu. İşte onu bu yüzden seviyordum. Ama beni yine arkasında bırakmıştı. En azından çok terslemiyordu. Biz olacaktık. Buna inancım. Sondu.

Peri tozu | RraeneeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin