"យើងនៅតែយើងមែន...ប៉ុន្តែភ្នែកគេមើលមកវាមិនល្អទេបងយល់ឬអត់"ជេគ មួលដៃនាយតិចៗបំណងចង់អោយគេដាក់កាយខ្លួនចុះតែមើលនាយចុះគ្មាបប្រតិកម្មអ្វីសោះជាដុំថ្មឬយ៉ាងមិចនៀក៎
"មិនដឹងទេចង់អ្នកណាមើលអីក៏មើលទៅបងមិនខ្វល់"ហុីសុឹង ក៏លើកបាយនាយមកញុាំមិនខ្វល់នឹងទឹកមុខរបស់រាងតូចដែលខំគេចពីរក្រសែរភ្នែកអ្នកនៅក្នុងហាងម្លឹងមកមើលពួកគេ
"បងមិនខ្វល់តែអូន-"ជេគ បម្រុងនឹងនិយាយតទៀតរាងក្រាស់ក៏ស្រដីកាត់
"បិទមាត់របស់អូនហើយញុាំបាយទៅបើមិនចង់អោយបងរំលោភនៅទីនេះ"ហុីសុឹង ក៏ងាកមកនិយាយជាមួយអ្នកអង្គុយនៅលើភ្លៅមាំរបស់នាយ
".........."មិនមានការឆ្លើយតប
"មិចក៏មិនញុាំបាយរបស់អូននៅសម្លឹងមុខបងដល់កាលក្រែងថាឃ្លានមិនចឹង"ហុីសុឹង និយាយអោយកកោកថាឃ្លានពេលនាំមកដល់កម្មង់អោយញុាំបែរជាអង្គុយសម្លឹងមុខនាយឆ្លាស់បាយទៅវិញ
"ក្រែងបងនិយាយអោយអូនបិទមាត់មិនចឹង...បើបិទហើយញុាំបាយមិចកើត"ជេគ ក៏សួរទាំងឡេឡឺចំណែករាងក្រាស់ឮហើយចង់អួលបាយ
"អូនធ្វើភ្លើឬក៏ល្ងង់អោយប្រាកដ"ហុីសុឹង ក៏ងាកមកសម្លឹងមុខគេទើបឃើញគេលើកដៃអោបកនាយព្រមទាំងសើចស្ញេញដាក់នាយ
"អូនធ្វើតាមបងតើ"ជេគ ក៏យកច្រមុះទៅត្រដុសញីនឹងកញ្ចឹងករបស់រាងក្រាស់ថើរៗតាមចិត្តចង់(ហាមគិតផ្ដេសផ្ដាសអោយសោះ😒)
"ងើបមុខពីរកបងហើយហារមាត់មកចាំបងបញ្ចុក...នៅយូរប្រយ័ត្នខូចក្រពះ"ហុីសុឹង ក៏លើកបាយមកដាក់ក្បែរមាត់រាងតូចទើបគេព្រមហារមាត់ចាំទទួលបាយពីរនាយបញ្ចុកយើងមកទំពារយ៉ាងឆ្ងាញ់លែងខ្វល់នឹងអ្នកមើលមកទៀត
ការញុាំអាហារដ៏ផ្អែមល្ហែមក៏ចំណាយពេលអស់រយះកន្លះម៉ោងនោះក៏បានបញ្ចប់ទើបរាងតូចនឹងរាងក្រាស់នាំគ្នាមកក្រុមហ៊ុនវិញ។
"លោកប្ដីហ៎ា..."ជេគ កំពុងអង្គុយញុាំនំលើសាឡុងសុខៗក៏ស្រាប់តែហៅរាងក្រាស់ដែលកំពុងអង្គុយពិនិត្យឯកសារនោះអោយងើបមុខឡើងទើបសម្លឹងមកខ្លួន
YOU ARE READING
★បេះដូងរបស់ខ្ញុំ★
Short Story#Simjeayun#leeheeseung ពីរមុនបងមិនចូលចិត្តអូននោះទេថែមទាំងស្អប់លើសអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងតែពេលនេះបងមិនអាចរស់នៅដោយគ្មានអូនបានឡើយ
