Chapter 2

28 6 0
                                    

අපෙ ගමෙ තියෙන මෙ දොල කියන්නෙ ඉතිං දිව්‍යභවනක් වගෙ තැනක්..සැරෙකට හෙමින් අගෙම ඉදලා හිටලා වතුර පාර වෙගෙන් ගලන නිසා මෙකට බහින්න ඔනි කල්පනාවෙන් කියලා තමා අම්මානම් කියන්නෙ . මට යොමාල් අයියව පෙන්නෙ නිකම් මෙ දිව්‍යවිමානෙට වැඩිය දිව්‍යපුත්‍රයෙක් වගෙ .

" කැහ්ම් කැහ්ම් "

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

" කැහ්ම් කැහ්ම් "

මන් දැන් විනාඩි ගානක් යොමාල් අයියා දිහා කටත් ඇරම් බලන් ඉන්නවා කියලා මතක් උනෙ යොමාල් අයියා බොරුවට කැස්ස නිසා . දෙයියනේ ලැජ්ජාව . හරි හරි ඉතිං ඔකට හිනා වෙන්න ඔනි නැනෙ . ලස්සන දෙවල් අගයන්න ඔනි . ආන්න ආන්න දැක්කද කට කොනෙන් හිනා වෙනවා . ඇත්තටම ගමෙ ඉන්න කෙල්ලො ටිකගෙන් මෙකා බෙරිලා ඉන්නෙ කොමද මන්දා . මෙ හිනාව තමා සෙරටම මුල.

" තරු අපි බහිමු"

" අහ් මොකක්ද.. ආ හා හා බහිමු . හැබැයි පරිස්සමින් හොදෙ "

" හරි හරි ඔයි මන් බබෙක් නෙවෙනෙ . මමනෙ මෙතන වැඩිමල් . "

" හරි හරි අනෙ ඉතිං.. කැහ් කැහ් එ අයියෙ මොකද ඔය.. කර...න්නේඒ "

මෙන්න මෙකා ඇදුම් හලොනවා . දෙයියනේ ලස්සන . හනෙව් කන්න හිතෙනවා අප්පාහ් . ගානට තියෙන ඇග කිරිම කිරි පාටයි .

" තරු ඇස් වහගන්නවා "

දෙයියනේ යොමාල් අයියෙ . මටනම් බෑ අප්පාහ්. මෙ මනුස්සයා මොකද ඇස් වහගන්න කියන්නෙ . ඇස්වහ වදි කියලා ද දන්නැ . මන් වශි වෙලා එ ඇග දිහා බලන් ඉන්නවා දැක්ක ගමන යොමාල් අයියා ආයෙත් කෑ ගහන්න ගත්තා.

" තරූ..... මන් උබට කිවා ඇස් වහගනින් කියලා"

" අනෙ ඉතිං ලොබයිනෙ හලො . මෙ ඔයා ගාන ක්‍රීම් එක මොකක්ද . ඔච්චර ලස්සන වෙන්න "

ගැහෙන හදවත් Where stories live. Discover now