BÖLÜM 2:AYNI BEDEN,FARKLI RUH.

121 16 74
                                    

MERHABAAA!!
NASILSINIZ BAKALIMMM?
İlk olarak hepinize burada olduğunuz ve hikayeme eşlik etdiğiniz için çook teşekkür ederim,hepiniz iyi ki varsınız💗Sizi çoook seviyorum
🤍
İyi okumalar canlarım!

Yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın lütfen 🦋

♬tuğkan-unuttun mu beni♫

♬tuğkan-unuttun mu beni♫

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bengiden...

Metrodayım.

Yine.

Kahretsin.

Tüm paramı ıvır zıvıra harcamasam şu an en modern arabalardan birinde son ses müzik dinleye bilirdim.

Hatta bir Togg'um bile olabilirdi.

Fakat benim kaderimde yer bulmak için savaş vermenizin gerektiği, özellikle yaz aylarında ter kokusundan boğulduğunuz,nadir zamanlarda otura bilseniz bile başınızın üzerini kestiren teyzeye veya amcaya yer vermeniz gerektiği metro vardı.

Şans eseri bu defa oturacak bir yer bulmuştum ve görünürde ayakta durup oturanları kınayan bir yaşlı yoktu.Yanımdakı teyze sıkıştırmasa bir az daha rahat otura bilirdim tabii ki fakat şuan iki büklüm olmuş şekilde oturmuş rahatsız bir şekilde kıpırdanıyordum.

Metronun en tıka basa olduğu zamanına da denk geldiğim için kendimi tebrik ediyorum.Şu şanssızlığı üzerimden atınca mahalleye lokum dağıtacağım yeminle.

Kulaklığımda ruh hâlimle oldukça zıt olan bir şarkı çalıyor.

⁠⊡⁠ Kleo-A la carte

Bir bacağımı tempoyla oynatıyor ,kafamı ise ritme uygun olarak sallayarak şarkıyı mırıldanıyordum.Taa ki, önümdeki amcayı fark edene kadar.Gençlik ne hâle gelmiş bakışını nerede görsem tanırdım.Başımı aşağı eğip şarkıyı değiştim.

Murda&Ezhel-Bi Sonraki Hayatımda gel

Umarım dans etmem,umarım.

Telefonumda oyalanırken mesaj kutucuğunun üzerindeki "1" işaretini gördüğümde neredeyse delirecektim.
Hızlıca mesajlara girdiğimde gözlerime inanamadım.

Kabul edilmişim,şaka gibi artık benim de bir işim var!

Mesajı gördüğüm anda yerimden sıçrayıp sevinç çığlıkları atmaya başladım.Minik bir dans gösterisi yaptıktan sonra metroda olduğumu hatırladım.Duraksadım ve herkesin beni izlediğini gördüm.Biri elimi tutup tımarhaneye götürecek diye minik bir gülücük atıp kapanmak üzere olan kapıya koştum.Çantam benden önce çıkmaya çalışırken aniden kapılar kapandı.

Hayır,hayır,olamaz!

Lütfen!

ACİLEN İNMEM GEREK,LÜTFEN!!

SADECE DÖNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin