ඒත් එක්කම එයා ගිහින් එතන තිබුන ලොකු බේස්බෝල් බැට් එක අතට ගත්තා.
' නෑ ... නෑ ... එපා .... ආර්ග්හ්හ් ' එයා ඇවිත් අර කපපු කකුලකට බේස්බෝල් බැට් එකෙන් ගැහුවා .
කකුල කැඩුන බව දැනුන මට වේදනාව උහුලා ගන්න බැරි උනා . මම කෑ ගැහුවා . ඒත් එයා නෙවෙයි මාව තබ සතේකට මායිම් කරේ .
' සහස්‍ය උබව බේරන්නෙ නෑ මැනික ' එයා හිනා වෙවී එලියට ගියා.
' කවුරුත් නැද්ද ... අනේ ... මට රිදෙනවා ' මම කෑගැහුවේ ගතේ වෙදනාවටත් වඩා මහ මෙරක් උන හිතේ වේදනාව . ඇයි මිගාර මෙච්චර නපුරු . ඇයි මෙහෙම කරන්නෙ පැටියෝ . ඔයාට වඩා දහස් ගුනයක් මම ඔයා වෙනුවෙන් වින්දා අනේ . කොච්චර හිත හයියයි අරකයි මේකයි කිව්වට සමහර තැන් වලදි මම සංවේදී උනා . මොකද කියනවනම් මාත් මනුස්සයෙක් . මේ ආත්මෙ මගෙ එකම අරමුන උනේ මගෙ අක්කා උන මගෙ නංගිව , මගෙ පවුල සහ මිගාරව රැක බලාගන්න විතරයි .
අර කරුවල කාබරේ තනි වෙලා කෑ ගහලා අඩපු මං වේදනාව උහුලාගන්න බැරුව කලන්තෙ දැම්මා .
......
' අර්ග්හ් ' ඇස් වලට තද ලයිට් එලියක් වැටෙනවා දැනුන මට ඇස් අරින්න අමාරු උනා.
මම ඇස් අරලා බලද්දි මම හිටියෙ හොස්පිටල් එකක . ඉතින් මම හැරි හැරී කාබරේ කොනක් නෑර ස්කෑන් කරා . ඒත් එක්කමයි මම දැක්කෙ , සයිඩ් ටේබල් එක උඩ තියලා තිබ්බ පොඩි කොලේ . ඒකෙ ලියා තිබ්බෙ ....
මගෙ මැනික පරිස්සමින් ඉන්න ... මම ආයෙත් එනවා එදාට උබව මගේම කරගන්නවා ...
සිත්නීර
---
' ඔව් ඒ අකුරු මම හොදට අදුරනවා . අතීතේ එයා ලිපි වල ලිව්ව අකුරුම තමයි .
' සර් දැන් ඔයාට අවුලක් නැද්ද ' මගෙන් ඇහුවෙ ලස්සන හුරුබුහුටි පොඩි නර්ස් කෙනෙක් .
' ටිකක් රිදෙනවා මිස් .
මිස් මාව කවුද ගෙනත් දැම්මෙ '
' යශේන් නේද නම . ඔයාව බස් ස්ටෑන්ඩ් එකක් ලග දාලා ගිහිල්ලා එතන හිටපු වයසක මනුස්සයෙක් හොස්පිටල් එකට කතා කරලා තිබ්බා . '
YOU ARE READING
ප්‍රේමය වෙනුවෙන් කැප කළෙමි
Non-Fictionතමන්ට ප්‍රේමය කල අහිංසක සිත් නොකඩන්න ... එසේ වුවහොත් ඔබට පසුකාලීනව පසුතැවෙන්නට වේවී ...
