Abigail p.o.v.
Ik fiets naar de MAC Donalds waar ik heb afgesproken met Nils en de rest. In korte tijd hebben we een sterke band met elkaar opgebouwd en ik denk, ik hoop dat we nog voor heel lang vrienden blijven.
Ik stap af als de MAC in zicht komt en zet mijn fiets op de standaard. De jongens zijn nog nergens te bekennen dus ik ga vast ergens op een random bankje zitten.
Ik zit er al een paar minuten als het opeens zwart wordt voor m'n ogen. 'Rara wie ben ik?', ik hoor een Amsterdams accent dus het moet Nils wel zijn. 'Nils', lach ik en hij haalt z'n handen weg.
'Hoe wist je dat?', vraagt ie. 'Je accent', grinnik ik. 'Ohhh', Nils moet blozen. 'Maar ik vindt het wel schattig hoor', en Nils geeft me een kus op mijn wang.
'Ja ja, heel leuk en aardig allemaal, maar zullen we naar binnen gaan, ik heb honger', zeurt Owen. Lachend knikken we en staan op.
We lopen als een grote groep de MAC binnen. Ik hoor wat gegil en binnen een paar minuten staan er wat meisjes voor ons. 'Mogen we met jullie op de foto?', vraagt er eentje.
'Ja, tuurlijk', antwoord Nils. Schijnbaar zijn ze allemaal vriendinnen want ze gaan tegelijk bij de jongens staan.
Ik maak snel de foto en geef de mobiel terug aan een van de meisjes. 'Awh die is mooi', zegt Nils. Hij doet echt heel lief tegen de fans en ik glimlach eventjes kort.
De jongens praten nog wat met de meisjes tot dat Owen zegt: Sorry dames, we moeten weer eens verder, en ze knikken. Ze krijgen allemaal nog een knuffel en dan lopen we weer verder.
We komen aan bij de balie waar je moet bestellen. 'Zoeken jullie anders vast een plekje', stelt Rein voor. 'Dan gaan Nils en ik bestellen', we knikken.
Ik neem een patat, hamburger en cola. Owen een big mac en cola, Rein alleen patat, Nils patat en cola en Daan het zelfde als Nils.
Dan loop ik met Owen en Daan naar boven en gaan de trap op want beneden is alles al bezet.
We kijken de ruimte rond. Het is echt druk hier. Nog drukker als beneden.
Ergens in de hoek, zit een meisje alleen. 'Vragen of we er bij mogen zitten?', vraag ik en de jongens knikken. 'Hey, mogen we er bij zitten?', vraag ik beleefd aan het meisje.
Ze schrikt op. Verlegen knikt ze en we gaan zitten. Er valt een akward stilte. 'J-jullie zijn toch van MainStreet?', vraagt ze stotterend. 'Ja dat klopt, ben je fan?', antwoord Daan lief.
'Een beetje, de liedjes zijn wel leuk, en ik heb Owen altijd wel leuk gevonden', geeft ze toe en wordt rood. Owen geeft haar een knuffel over de tafel heen en Daan ook.
'Maar is er iets? Het lijkt wel als of je gehuild hebt', vraag ik , voorzichtig. Er stroomt een traan over haar wang. 'Ik heb ruzie gehad met mijn ouders', Owen staat op en gaat aan de andere kant van haar zitten.
'E-en mijn m-moeder h-heeft me geslagen', ze draait haar gezicht zodat we de andere kant van haar gezicht kunnen zien. Ik schrik. Het is helemaal rood en er zit bloed op.
'Wow jeetje', zegt Daan geschrokken en het meisje begint op nieuw te huilen. 'Kom, zullen we dit eventjes schoon maken op de wc?', vraagt Owen en het meisje knikt.
'Hoe heet je eigenlijk?', vraag ik voorzichtig. "Zoey", zegt ze met een klein glimlachje. 'Ik ben Abigail maer de meeste noemen me Abi', zeg ik met een glimlach.
Zoey knikt en loopt dan met Owen mee naar de wc's.
Zoey p.o.v.
Ik loop samen met Owen mee naar de wc. Ik wil nog niet geloven wat er gebeurd is. Mijn eigen moeder heeft me gewoon geslagen. Voor lopig ga ik nog niet terug naar huis...
We lopen de wc's binnen. Het is zo'n open bare wc. Owen pajt wat doekjes, doet er oets water op en begint de wond schoon te maken.
'Het is stil tussen ons. 'Wil je vertellen wat er gebeurd is?', vraagt Owen, terwijl hij wat nieuw water op het doekje doet en het over mijn wang haalt.
'Ehm, we hadden ruzie ovrr iets, gewoon zo'n klein dingentje weet je wel, net liep 'n beetje uit de hand en t-toen s-sloeg ze me', stotterde ik en begon weer te huilen.
Owen slaat z"n armen om me heen en ik stort me in zijn armen. Het is ook allemaal zo moeilijk opeens. Eigenlijk wou ik niet aan Owen vertellen dat mijn moeder drinkt en me daar door sloeg.
Dat komt later wel.
Abigail p.o.v.
Even later komen Owen en Zoey terug en gaan bij ons zitten. 'Gaat het weer?', vraag ik aan Zoey, en ze knikt. 'Ja, maar ik ga voorlopig nog niet terug', antwoord ze. 'Snap ik, wil je anders met ons mee straks?', vraag ik.
'Ja, dankje', glimlacht Zoey en we beginnen te eten. Zoey is een verlegen meisje, dat is wel te merken. Maar ik snap het wel, ze kent ons nog maar net.
Als we alles op hebben gegeten, laat ik mezel of eventjes onderuit zakken. Daar door raak ik Nils z'n blote arm aan en bloos eventjes. Nils knipoogt naar me en ik draai mijn hoofd weg. Hopelijk merkt hij niet dat ik hem meer dan leuk vindt ook al kennen we elkaar nog maar net...
Hi,
Sorry voor het korte part! Ik had bijna geen inspiratie:( Hoop dat jullie het wel leuk vinden?:) Vote or comment? Xxx Lotte
