'Ik ga naar de Starbucks pap'
Abigail p.o.v.
Ik wordt wakker en knipper eventjes met mijn ogen. Ik kijk dr ruimte rond. Ik zit niet meer in de trein. Waar ben ik? En waar is Nils? Zou ik alles dan gedroomd hebben?
Ik hoor voetstappen op de trap en de deur gaat open. Tim staat er. 'Hey meis, heb je goed geslapen?', eventjes kijk ik hem verward aan maar knik dan.
'Mooi zo, we gaan zo ontbijten', zegt ie nog en hij loopt naar beneden. Ik ga op mijn bed zitten en staar voor me uit. Dan bedenk ik me iets. Ik pak mijn IPhone en open de twitter app. Ik ga naar prive berichten.
Het gesprek van mij en Nils staat er nog steeds. Dit is wel heel vreemd. Zou het dan allemaal een grote droom zijn geweest? Ik ben niet eens fan van MainStreet, dus waarom zou ik over zoiets dromen? Dat doen alleen de Mainiacs, toch?
Ik zucht eens diep en besluit dan toch maar om naar beneden te gaan. Ik zal alles wel gedroomd hebben, bedenk ik me. Hoewel die Nils wel aardig was. Hoe zou hij in het echt zijn?
Ik haal een hand door mijn bruine stijle haar en loop dan naar beneden. Pap en Tessa zitten al aan de ontbijttafel. 'Goeiemorgen.', gaap ik en neem plaats op een vrije stoel.
Die droom over Nils heeft me de halve nacht bezig gehouden. Ik heb er uren over na zitten te denken. Of hij nu echt was of niet. Hij leek wel echt... Daar gaan we weer.
'Ab!.', Tim zwaait met zijn hand voor mijn gezicht. 'Huh wat?.', vraag ik verward. 'Je leek erg in gedachtte te verzonken zijn, maar heb je al nagedacht over een school hier?.', vraagt hij vervolgens.
'Ah pap, toe, het is nog vakantie.', protesteer ik. Tessa lacht. 'Oke, maar je moet er wel serieus over na gaan denken hé.', wat heb ik toch een chille vader.Ik knik en begin een broodje te smeren voor mezelf.
Na het eten, sprint ik de trap op om me om te gaan kleden. Ik heb besloten om vandaag Amsterdam te gaan verkennen. Ik ga mijn slaapkamer binnen.
Het is een grote ruimte en de muren zijn wit. Ik moet ze maar eens een keertje gaan verven ofzo.
Ik loop naar mijn kledingkast en laat mijn hand over de stapels met kleding glijden die ik mee had genomen.
Dan kies ik voor een gewone spijkerbroek, mijn witte lage All Stars, en een shirt met zwarte letters OMG er op.
Ik trek het aan en doe dan mijn make-up. Meestal was dat alleen wat eyeliner en mascara.
Als ik daar mee klaar ben, haal ik nog een borstel door mijn haren heen. 'S ochtends ziet m'n haar er echt niet uit. Eventjes kijk ik in de spiegel.
Dan draai ik mijj hoofd weg en loop naar beneden. Ik pak mijn telefoon en geld en stop het in mijn broekzak.'Pap? Ik ga Amsterdam in hoor', roep ik door het huis heen.
Mijn vader komt aangelopen vanuit de woonkamer. 'Is goed maar doe voorzichtig hé?', vraagt hij. 'Jahaa', 'Niet met vreemde jongens mee gaan, je weet het maar nooit hier', 'Uhu, mag ik nu gaan?', vraag ik lachend.
Mijn vader knikt en ik loop naar buiten. Waar zal ik eens heen gaan? Ik besluit om links te gaan en begin te lopen.
~
Even later sta ik midden in het centrum, bij de dam enzo. Ik heb al in wat winkeltjes gekeken en besluit om naar de Starbucks te gaan. Die zit hier niet zo ver vandaan, in de Kalverstraat.
Ik loop er op m'n gemak heen en ga de Starbucks binnen. Er staat gelukkig niet zo'n lange rij en ik ben al snel aan de beurt.
Als mijn beurt is geweest, kijk ik de ruimte rond. Ergens achterin, zit een jongen alleen, als of hij niet herkent wilt worden ofzo.
Zou ik naar hem toe gaan? Ik twijfel eventjes kort maar loop er dan heen. 'Hey', zeg ik onzeker en de jongen lijkt op te schrikken uit z'n gedachtes.
Ik kijk in twee paar bruine ogen. 'Oh hoi', antwoord hij wat afwezig en staart uit het raam. 'Vindt je het erg als ik hier kom zitten? Alles is al bezet', zeg ik , wat onzeker. Waarom doet hij zo raar en afwezig?
Hij knikt en ik ga tegen over hem zitten. Er valt een gespannen stilte. 'Hoe heet je?', vraagt de jongen, naar een korte stilte. 'Abigail, maar de meeste noemen me Abi', antwoord ik.
Ik zie de pijn in zijn ogen. 'Heb ik iets verkeerds gezegt?', vraag ik zacht. Hij schud zijn hoofd. 'Nee, laat maar, het is niet joun schuld', oke, vreemd...
'Ik ben Nils trouwens', zegt hij snel en ik pak zijn hand aan. Ongemakkelijk laat ik zijn hand weer los. Ik neem een paar slokjes van mijn Starbucks en kijk wat naar buiten, net zoals Nils doet.
Nils lijkt na te denken maar vraagt dan: 'Wil je anders mee naar m'n vrienden?', ik twijfel eventjes. 'Ik snap als je het niet wilt hoor', voegt hij er aan toe.
'Ehm, oke, ik wil wel mee',antwoord ik zacht en Nils knikt dankbaar. 'Dan ga ik ze eventjes bellen dat we er zo aan komen', ik knikte opnieuw. Nils pakt zijn telefoon en loopt een eindje weg.
Nils p.o.v.
Ik besluit om Daan te gaan bellen, omdat hij een beetje de enige is die serieus is. Ik druk op het groene knopje.
Na 3 keer over gaan, neemt hij eindelijk op. 'Hey Nilsos, waar zit je?', vraagt Daan, hij klinkt bezorgt. 'Starbucks, in de kalverstraat', antwoord ik. 'Had ik kunnen weten', lacht Daan.
'Maar waarom belde je?', vraagt hij vervolgens. 'Ik ehm, was dus bij de Starbucks, en vindt je het goed als ik iemand mee neem?', vraag ik, heel erg nerveus.
'Oeh Nils', 'daan hou je bek, ik ken dr pas net', antwoord ik. 'Oh, die 'iemand', is dus een meisje?', grinnikt hij. "Hoe heet ze?', vraagt hij. 'Abigail...', antwoord ik zacht.
'Shit, sorry maat', zegt Daan. 'Maakt niks uit...', antwoord ik. 'Nils', begint Daan. 'Laat maar gewoon', zucht ik geirriteerd.
'Ze mag wel komen', zegt Daan, mijn reactie negerend. 'Thanks man, en zeg alsjeblieft nog niet dat we in MainStreet zitten, ze weet nog niks', zeg ik snel, terwijl ik haar richting op kijk.
'Oke, zie je zo', antwoord Daan. 'See ya', zeg ik en druk op het rode knopje. Dan loop ik weer terug naar Abigail. 'Ze vinden het goed als je komt', zeg ik, wat onzeker.
Ze knikt en staat op. Ik zie dat ze best bang is, dat snap ik ook wel. Ik ben ook maar een vreemde voor haar. Maar iets in haar, trekt me aan. Ik heb geen idee wat.
'Hey, we doen je niks, ze vinden je sowieso aardig', zeg ik, met een klein glimlachje. Ze knikt zonder te antwoorden en we lopen naar buiten.
Op naar de boys, ik ben benieuwd wat ze van haar vinden...
Oeh, waarom doet Nils zo vreemd denken jullie? ;)
Woah, bedankt voor de 73 reads! 'T gaat snel hihi:) Vote or comment? X Lotte
