Çarpılmış (Draco Malfoy/Harry Potter) • Tamamlandı

5/5

Tüm bu öpücüklerden sonra Draco önemli bir gerçeği aklından çıkarmıştı. Potter'ın ne kadar sinir bozucu olabileceğini unutmuştu.

Draco Biçim Değiştirme sınıfının yakınlarında gezindi. Normalde diğerinin günün bu saatlerinde orada olması ve çoktan yanında bitmiş olması gerekirdi - ama Potter'dan eser yoktu.

Bu endişe vericiydi. Potter'ın ne zaman ve nerede ortaya çıkacağını bilmesinin hiçbir yolu yoktu. Ve rastgele sert bir yüzeye doğru çarpılmadan önce bunu bilmek - en azından tahmin edebilmek - iyi oluyordu.

Bu yüzden Draco değerli zamanını Potter'ı aramakla harcamak zorunda kalmıştı. Bu esnada birkaç Hufflepuff'ı sarsmak ve bir iki Gryffindor'u da tehdit etmek zorunda kalmıştı ama olsun. Nihayetinde Potter'ın Quidditch antrenmanında başına bludger geldiği için onu yalnız bıraktığı cevabına ulaşmıştı.

Bu kulağa oldukça şüpheli geliyordu. Çünkü Potter bu kadar dikkatsiz değildi. Karanlık Lord'u muhteşem bir şekilde mağlup ettiği düşünüldüğünde, rastgele bir bludger tarafından vurulma hakkı da doğal olarak elinden alınmış olmalıydı.

Bu sebeple de gecenin köründe Potter'ı hastane kanadında ziyaret ederek insanların doğru söylediğinden emin olması gerekmişti.

Potter oradaydı ve mışıl mışıl uyuyordu. Yastığa yayılmış saçları beyaz yastık kılıfıyla tezat oluşturduğundan normalden daha da siyah görünüyordu. Pencereden giren ay ışığıysa tenini oldukça solgun gösteriyordu.

Potter'ın yaralandığını teyit ettiğine göre buradaki işi bitmişti, ama... O alıştığı öpücükleri bugün alamadığı aklına gelince Potter'ın dudaklarına doğru eğildi. Hızlı bir öpücük kondurmak o an mantıklı bir şeymiş gibi gelmişti.

O esnada Potter gözlerini açtı. "Selam," dedi ve sanki arkadaşlarından birisi ziyaretine gelmişçesine gülümsedi. Onu sıcak bir şekilde karşılamaya kararlı gibiydi.

"Selam," diye cevapladıktan sonra onu tekrar öptü - Çünkü bunu yapabiliyordu. Potter tamamen çaresiz bir şekilde orada öylece uzanıyordu ve bu sefer rastgele öpücüklerle onu şaşırtacak olan kişiyse Draco'ydu.

Ancak Potter hiç de şok olmuş gibi görünmüyordu. Gülümsemesi gittikçe artıyordu. Draco onu her öptüğünde nefesi kesilmiş gibi oluyordu ve ara ara hımlıyordu. Bu hali ona oldukça çekici geldiğinden Draco onu küçük öpücüklere boğmaya devam etti. Durmak onun için artık imkansız gibiydi.

"Gitmelisin," dedi Potter aniden. "Yarın sabah dersin var."

"Kulağa çok sıkıcı geliyor." Potter'ın buraya tıkılıp kalmış olması da inanılmaz derecede sıkıcı olmalıydı. 

"Ama önemli," diye ekledi diğeri sessizce iç geçirdikten sonra. Çünkü Draco onu yeniden öpmüştü. "F.Y.B.S de önemli." (Ç.N: Feci Yorucu Büyücülük Sınavı)

"Evet," diye onayladı Draco ve yatağın kenarına oturdu. "Biraz burada kalacağım sanırım." Potter'ın her öpücükten sonra bıraktığı hafif iç çekişleri duymak da önemliydi tabi. Muhtemelen o an evrendeki en önemli şeydi. 

Potter sırıttı ve yatağın diğer yanı boş kalacak şekilde yana kaydı.

"O halde..." Potter başını hafifçe yana eğdi.

Draco orada otururken birazcık üşüdüğüne karar verdi ve ayakkabılarını çıkararak Potter'ın yanına uzandı. Yatak örtüsünün altı çok daha sıcaktı. Potter ona yaklaşarak bacaklarını onun bacaklarıyla iç içe geçirdiğinde daha da sıcak olmuştu.

Draco, aceleye getirmeden onu yeniden öptü. Dudaklarını dişledikten sonra dilini Potter'ın diline doladı ve iç geçirdi. Geriye çekildiğinde diğerinin de gözleri kapalı bir halde derin derin nefesler aldığını görmüştü. Dudakları ıslak ve hafifçe aralıktı. Potter gözlerinden birisini açtı.

"Durma," dedi Potter.

Draco ona baktı. "Beni gerçekten öldürmeye çalışıyorsun değil mi?"

"Hımm? Şuna baştan çıkarmaya çalışıyorum diyelim," dedi Potter ve sonrasında sırıtarak göz ucuyla Draco'ya baktı. "İşe yarıyor mu?"

"Hayır," dedi Draco. "Yaralısın ve iksir etkisi altındasın. Bu yüzden çeneni kapa ve uyu."

Potter gülerek ona biraz daha sokuldu. "İşe yarıyor," diye mırıldandı ve kendinden emin bir şekilde başını salladı.

Draco bu sefer ona karşı çıkmamıştı.