Üçüncü Şahıs(gxg)

2.Bölüm

ECE  ŞİMDİ Kİ ZAMAN

Konuşmaya başladığından beri buram buram içki kokan Berna konuşmanın en heyecanlı yerinde bayılıp kalmıştı. Odasının hangisi olduğunu bilmediğim için kendi odama getirmek zorunda kalmıştım. Onu orada yalnız bırakamazdım.

Anlattıkları kafamı kurcalıyordu. Yani bunca zamandır yaşadıklarım yalan mıydı? Bunca zaman Berna'ya yaptıklarım peki? Kıza sırf Cem'e aşık diye yapmadığımı bırakmadım. Tutuldum bir kıskançlığa kıza neler söyledim neler yaptım. Aslında bunca zamandır bana aşıkmış. Kafama sokayım!

Bu kız hem benden hem de tüm okuldan orospu damgası yedi! Hatta dövdüler kızı. Kızın hayatının içine sıçtım. Her şey benim yüzümden oldu...
Hayır. Hayır ben bir şey yapmadım. Tüm suç o Cem piçin de!

(GEÇMİŞ)

Cem beni çıkışta yakalamış ve bir şey konuşmak istediğini söylemişti. Biraz heyecanlanmıştım açıkçası! Ona uzun zamandır vurgunum. Belki o da öyledir? Bu yüzden konuşmak istemiş olabilir.

Beraber okulun yanında ki bir kafeye gittik. Birer kahve söyledik.

"Evet Cem. Seni dinliyorum." Dedim merakla.

"Şimdi Ece. Şey..... Ben artık içimde tutamıyorum. Ben... Ben senden hoşlanıyorum yani. Uzun zamandır."

"Gerçekten mi?" Diye coşkuyla sordum.

"Evet."

"Bende. Bende uzun zamandır senden hoşlanıyorum Cem!"

"Gerçekten? O zaman benimle çıkar mısın?" Diye sordu masanın üstündeki elimi tutarak.

"Tabii ki!"

"O zaman beraber bir fotoğraf çekelim mi? Storye atarız?"

"Olur. Elbette."

BERNA

Gördüğüm fotoğraf ile yere çöktüm. Orospu çocuğu! Bunu bana nasıl yapar? Hain köpek. Besle yetimi s*ksin götünü. Ya Ece peki? O Cem'e aşık mı? Yani öylemiymiş? Niye güldü o zaman bana öyle? Niye çok samimi oldu? Öptü,sarıldı. Niye?

Ben mi kafamda kurdum? Galiba evet. Ama o Cem varya. Onu yarın kimse elimden alamayacak.

SONRAKİ GÜN

Cem'in yakasından tuttuğum gibi okulun arkasına çektim. Hızla duvara vurdum.

"Piç! Bu mu lan adamlığın?!"

"Ne oldu? Lez gururun mu kabardı? Nasıl da çaldım onu senden?"

Hepsini sırıtarak söylüyordu. Tiksinerek ona bakıyordum.

"Güvendim lan sana! Güvendim içimi açtım. Niye yaptın lan? Niye yaptın? Ben insan değil miyim?"

"Güvenmeseydin Berna. Ayrıca avıma konan sendin. En başından beri o benimdi."

"Siktir lan! O kızı ilk tanıdığımızda yanında Melek'i gezdiriyordun. Ne başından beri senin! Onu ilk ben tanıdım,ilk ben sevdim."

"Ama o seni sevmiyor Berna. Beni seviyooor."

"Ulan piç."

Deyip bir yumruk geçirdim yüzüne. Ardından bir tane ve bir tane daha.

"Sen varya sen şerefsiz bir insansın. Seni varya anan baban eldivenle sevmiştir kesin."

Yumruk atmayı bırakıyorum ve onu orada bırakıp sinirle sınıfıma gidiyorum. Sırama geçip oturuyorum. Hoca henüz yoktu. O sırada bir anda yanıma Ece damlıyor.

"Bernaaa, Cem'i gördün mü ya?"

Ters bir cevap vermemek için derin bir nefes alıyorum.

"Yok."

"Anladım. İnsan bir tebrik eder ya. Cem'le çıkmaya başladık sonuçta."

"Ece. Senin o sevgilin olacak dangalakla benim bir işim yok artık. Tebrik bekleme."

"Ne oldu ki? Kavga mı ettiniz?"

Diye sordu endişeyle. Tam ona gerçeği söylemek üzereydim ki Cem sınıftan içeriye hışımla girdi. Hemen yanımıza yaklaştı.

"Ece bir daha bununla konuştuğunu görmeyeceğim."

Deyip Ece'nin  kolundan sıkıca tuttu.

"Az nazik ol lan. Bırak kızın kolunu."

"Sanane. Sevgilim değil mi? İster severim,ister döverim."

"Döverim ne lan. Hayvan."

Ayağa kalkıyorum ve yüz yüze geliyoruz.
İkimiz de birbirimize sinir içinde bakıyoruz. Ece bir anda aramıza giriyor ve Cem'i uzaklaştırıyor.

"Ya delirdiniz mi siz? Yeter!"

"Sen şükret varya şu kız yanımız da. Yapacağımı bilirdim ben yoksa." Dedi Cem.

"Ne yaparsın lan? He? Ne yaparsın? Korkağın tekisin lan sen!"

O sırada sınıftaki fısıldaşmalar duruyor. Hoca çoktan sınıfa gelmiş bize bakıyordu.

"İkiniz. Kapının önüne. Ders bitince görüşeceğiz."

BERNA ŞİMDİ Kİ ZAMAN

Başımın ağrısı ile uyandım. Gözümü zar zor açtıktan sonra etrafıma baktım. Kendi odam da değildim. Kafamı yan tarafına çevirdim. Yanımda bir kız yatıyordu,arkası dönüktü. Şoktan ağzım bir karış açılırken yataktan kalktım ve kıza baktım.

"E-ece?"

Ne oluyor lan burda?! Ece ne alaka? Ne oldu dün gece? Kafana sokayım Berna. Ne bok yedin dün gece Allah bilir. Benim gitmem lazım buradan. Hemen!

Parmak ucumda odanın kapısına doğru ilerliyordum. Ayağım havada kaldı.

"Berna bir adım daha atmayı düşünme. Kal orda."

Siktir ya! Başaramadık. Arkamı dönüyorum ve ona bakıyorum.

"Merhaba."

"Ne merhabası?" Dedi.

"Şey ben gece olanları hatırlamıyorum."

Uzunca bir iç çekti ve yatakta doğruldu.

"Özet geçeyim. Sen sarhoşken seni sahilde buldum. Bana bilmediğin çok şey var gibi şeyler dedin sonra aslında lise hayatımın tamamen bir yalan üzerine kurulduğunu anlattın. Daha doğrusu sadece seni seven aslında bendim dedin."

İç çekip odada ki koltuğa oturuyorum. İyi bok yemişim yani! Sen bir daha içme Berna!

"Anlat. Her şeyi."

Cem kapatılsın diyen?
Sizce Cem neden böyle bir şey yaptı????