3.Bölüm

34 5 1
                                    

İç çektim ve Ece'ye baktım. Hiç anlatmak gelmiyordu içimden.

"Ya işte ben sana aşıktım o Cem piçi bunu öğrenince gitti sana çıkma teklifi etti işte."

"Birincisi doğru düzgün,detaylıca anlat. İkincisi neden? Neden böyle bir şey yaptı? Veya yapsın?"

Ben kime anlatıyorum ki?! O Cem'e aşık. Veya aşıktı. Bilmiyorum. Kafamı ellerimin arasına aldım. Kendime gelmek için uğraştım. O sırada olanları anlatmaya başladım.

BERNA GEÇMİŞ ZAMAN

Hoca ikimizi de dersten atınca koridorda ki sandalyelere oturduk. Oturduk diyorsam yan yana değil. Koridorun bir ucunda ben,bir ucunda Cem vardı. Niye böyle yaptığını sorgulayıp duruyordum. Hayır Ece'ye aşık değildi. Biliyorum bunu. Cem birisine kalbini verecek cinsten bir insan değil.

Neden Cem? Arkadaşlığımızı bozmaya değer miydi? Bu sorularla boğuşurken zil çaldı. Hoca ikimizi de peşine takıp odasına götürdü. Ellerimiz önümüz de bağlı duruyorduk. Hoca ikimizi de süzüyordu. Bir süre sessizlikten sonra konuştu.

"Ayrılmaz ikilimiz neden kavga ediyor bakalım?"

"İkili diye bir şey yok artık hocam." Dedim hemen.

"Ne demek yok? Hani kardeştiniz siz?"

"O Kabil ben de Habil mişim hocam. Sonradan fark ettim."

Hoca tek kaşını kaldırdı ve dediğime şaşırmış bir şekilde bize baktı. Cem dediklerim ile kafasını hızla bana döndürdü gözlerinde hüzün vardı. Ama umrumda değildi artık. Yaptıkları beni de üzdü. Kalbimi deşti hatta. Böyle bir şey yapacağına canımı alsaydı daha iyiydi.

"Neden öyle diyorsun?" Dedi hoca.

"Boşverin hocam. İki ergenin kavgası işte." Dedim.

Cem suskundu. Hiçbir şey demiyordu. Sadece yere bakıyordu. Tepkisizdi.

"Pekala şimdilik öyle olsun. Şimdilik! Çıkabilirsiniz."

Hocanın dediklerinden sonra hızla odadan çıktım. Odadan çıkmamla Ece'ye çarpmam bir olmuştu. Hışımla çıktığım için kız kafası göğüsüme vurmuştu ve alnını tutuyordu.

"İyi misin? Özür dilerim."

Dememe kalmadan Cem arkamda belirdi ve Ece hemen ona sarıldı. Ellerim havada kaldım. Sinirden dişlerimi sıkarken hızla yanlarından ayrıldım. Ece arkamdan bağırdı ama duymamazlıktan geldim. Ve hayatım da ilk defa okuldan kaçtım. Çantamı aldığım gibi okuldan çıktım. Şuanda onlarla yüz yüze gelirsem kendimi tutamazdım. Ya ben ölürdüm ya da onlar. Bunu istemiyordum.

İçimde ki acıyı nasıl atacağım bilmiyordum. Ne yapayım içeyim mi? Kendime zarar mı vereyim? Başkasına mı zarar vereyim? Ne yapacaktım ben?
En son çareyi kulaklıkarımı takıp yürümekte buldum. Yürüdükçe düşünüp duruyordum. Biraz sakinleşmiş gibiydim. Ve son adımımı attım. Durdum nerede olduğuma baktım.

Hay sikeyim. Burası Ece ile ilk defa sarıldığım yer. Ne bok vardı da geldim buraya? Ona sarıldığım banka oturdum. Burası şehrin tepesine yapılan bir parktı. Banklar uçurumun kenarına koyulmuştu ve düşmemek için trabzan koyulmuştu. Ayaklarımı trabzana yasladım. Kafamı yan tarafa çevirdim. Boş olan yanıma baktım. Ve aklıma o sözcükleri geldi.

"Berna sen doktor olsana! İnsanı iyileştiren bir gücün var resmen!"

Sesi kulağımda yankılanır gibi olmuştu. Gözlerim doldu,alt dudağım titremeye başladı. Ağlamamak için türlü çabalar içine girdim. En son kendimi tutamadım elimle yüzümü kapatıp son nefesime kadar ağladım. Nefes alamayacak gibi olunca kendimi durdurdum. Neyse ki kimse gelip neyin var diye sormamıştı. Daha da kötü olurdum.

Çantamda ki peçete ile yüzümü sildim. Derin bir nefes aldım. Tam rahatladım derken kulaklıkta çalan şarkı ile boğazım düğümlendi. Emre Aydın-Sen beni unutamazsın çalmaya başlamıştı. Evren bile ağlamam için uğraşıyordu resmen. Böyle anlarda insanlar destek ararlar. Ben ise istemem. Birisine derdimi anlatmak istemem. Çünkü daha önce ne zaman anlatmak istesem konu her zaman derdimi anlattığım insana dönerdi. Bunu istemiyordum. Bu yüzden kendi kendimi teselli etmek en iyisiydi.

Güneş çökmek üzereydi. Bizimkiler beni merak etmeye başlamıştır. Eve gidince büyük bir dayak yiyeceğim kesin. Okuldan kaçtığım haberi onlara çoktan gitmiştir.

BERNA ŞİMDİKİ ZAMAN

"Tamam valla bak çok açım. Yemek yiyelim devam edelim. Lütfen." Diye yalvarıyordum Ece'ye. En son iç çekip pes etti.

"İyi peki. Yemek yiyelim sonra devam edersin. Etmek zorundasın!" Dedi işaret parmağını bana doğru sallayarak.

"Tamam ya valla. Söz."

Beraber otelin restoran kısmına indik. Doyurucu yemekler sipariş ettim. Ece de aynı şekilde. Yemeklerimizi beklerken masa da sessizlik hâkimdi. En son sessizliği Ece bozdu.

"Yani şimdi ne yapıyorsun?" Dedi.

"Doktor oldum."

"Sözünü tutmuşsun." Dedi fısıltılı ve sevinmiş bir sesle.

"Evet. Tuttum. Sen peki? Sen ne yaptın?"

"Veteriner oldum ben de."

"Ne güzel. Meslektaş sayılırız."

Onaylarcasına kafasını salladı.

"Ben gittikten sonra neler oldu?"

"Çok şey oldu. Ama önce hikayeni bitirmelisin. Sonra ben de kendi hikayemi anlatırım."

İç çektim ve kafamı salladım. Pes etmeyecekti anlaşılan. Mecbur her şey ortaya serilecekti. O sırada yemeklerimiz geldi. Sessizce yemeğimizi yedik. Zamanı geçirmek için yavaş yavaş yiyordum. Ece de bunu fark ettmişti.

"Oyalanma Berna."

"Bazen beni tanıdığınî unutuyorum."

Dedim buruk bir gülümseme ile. O da aynı şekil de gülümsüyordu. Ortamda ki hava biraz gerilmişti. Gergince yemeğimizi yemeye devam ettik. Yemekler bitince otelin bahçesine çıktık ve bir masaya oturduk.

"Devam etmeliyim galiba." Dedim.

"Evet. Meraktan çatlıyorum artık."

BERNA GEÇMİŞ ZAMAN

Yüzüme inen tokat ile kulağımda bir çınlama oldu. Ellerim yumruk oldu,sıktıkça sıktım. Annem kendini bana siper etmiş babamı durdurmaya çalışıyordu ama nafile. Çoktan tokadı yemiştik.

"Piç! Kiminle buluşmaya gittin sen? Niye kaçtın okuldan?!"

Bağırarak konuşuyordu,ağzından saçılan tükürükler yüzüme geliyordu. Yüzümü silip duruyordum. Doğduğum evi de sizi de diye bağırasım geliyordu ama bu ateşe körükle gitmekti. Sustum. Sadece sustum. Öfkesini atsın diye bekledim. Bekledim ve bekledim. Yarım saat sonra sustu. Ben de odama geçtim. Ağlamaktan yüzüm şişmişti. Üstüne bir de tokat. Bok gibiydim. Bir süre yalnız kalmak istiyorum. Üstümü değiştirmeden yatağıma uzandım. Gergin kaslarım rahatladı. Üstümden tır geçmiş gibiydi sanki. Gözlerim kapanırken telefonuma ardı ardına gelen mesaj seslerini umursamadım.

Kısa mı oldu sanki?? Bilemedim. Çok ta sizi sıksın istemedim aslında. Neyseeeee bölüm hakkında ki görüşler nedir efenim??

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 16 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Üçüncü Şahıs(gxg)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin