-Deli- Ruskey

Bölüm 28

Yavaş yavaş adımlarımı onun evinin yoluna doğru çevirdim ve evine gittim.

Vardığımda kapısını tıklattım ve bir süre bekledim. Kısa bir süre sonra oldukça yorgun görünen Avrupa Birliği kapıyı açtı.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

☻Türkiye'nin Gözlerinden☻

Avrupa Birliği biraz da olsa sinirli gözüküyordu. Acaba yaptığı önemli bir şeyi mi böldüm?

🇪🇺: "Ne var Türkiye. Beni neden rahatsız ediyorsun?"

🇹🇷: "Ee şey Reich'in bedeninin yerini biliyor musun?"

🇪🇺: "Bilmiyorum. Hem bilsem bile neden sana söyleyeyim ki?"

🇹🇷: "Uf. Peki. Bir şey daha soracağım. Ölen bir ülkeyi nasıl tekrar hayata döndürebilirim?"

🇪🇺: "Hmm... Bu zor bir şey. Hangi ölü ülke?"

🇹🇷: "Kuzey Kıbrıs!"

🇪🇺: "Ah. Türkiye. Onu geri getiremeyiz. Hem o gerçek bir ülke değildi."

🇹🇷: "Sus. Sende başlama."

Evinin önünden sinirli bir şekilde hızla ayrıldım. O da geri evine döndü. Peki şimdi ne yapmalıyım? Hmm... Birleşmiş Milletler'e sorayım! Tam Birleşmiş Milletlerin evine giderken sevmediğim o sesi tekrar duydum.

NA: "Sen hâlâ o konuda mı tıkalı kaldın? Onu nasıl geri getirmeyi planlıyorsun?"

🇹🇷: "Bilmiyorum! Ama kızımı geri getireceğim. Onun için... kızım için intikam alacağım! Kaybettiğimi geri istiyorum!"

Bana alaycı bir gülümseme ile bakmaya başladı. Sanki benimle alay ediyordu.

NA: "Hangi kızın? Hayali kızından mı bahsediyorsun?"

🇹🇷: " Sakın ona öyle de deme!"

Dediği hiç birşeyi takmadan hızlıca Birleşmiş Milletlerin evine vardım ve kapıyı tıklattım. Bir iki dakika sonra kapıyı açtı.

🇺🇳: "Merhaba Türkiye! Bana ihtiyacın mı vardı?"

🇹🇷: "Yani evet. Reich'in bedeninin yerini biliyor musun?"

🇺🇳: "Yani... Evet ama bunu söyleyemem. Yasak bir şey."

🇹🇷: "Anladım... Peki ölü bir ülkeyi nasıl hayata geri döndürebilirim?"

🇺🇳: "Hmm... Aslında bu hangi ülke olduğuna bağlı."

🇹🇷: "Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti."

🇺🇳: "Şey... Üzgünüm ama bu mümkün değil. Onun varlığını senin dışında kimse kabul etmiyor. O yüzden bu konuda yardım edemem."

🇹🇷: "Peki. Yardımın için teşekkür ederim."

Aramızdaki konuşmayı bitirdikten sonra ne yapacağımı düşünmeye başladım. Yürüyerek bir yerlere gidiyordum ama nereye? Neyse. NATO binasına gideyim bari. Orada birşeyler düşünürüm.

.
.
.
.
.
.

NATO binasına vardığım zaman saat 17.30 idi. Bina çok büyük olduğu için tabi ki de asansörü kullanacağım.

Asansörü çağırıp en üst katlardan inmesini bir süre bekledim. Allah katından mı geliyor da bu kadar uzun sürüyor? Neyse sonunda en alt kata geldi bende bindim.

1-2 kat çıktıktan sonra Ukrayna bindi. O burada ne arıyordu? NATO üyesi değil. Neyse başka bir şey içindir. Kızı az inceleyince yüzünün yara bere içinde olduğunu fark ettim.

🇺🇦: "Oh. Привіт Türkiye."

🇹🇷: "Merhaba."

İkimizde asansör tekrar durana kadar konuşmadık. Bu sefer de asansöre Macaristan binmişti. Uzun bir süredir kendisi ile konuşmamıştım.

🇭🇺: "Helló Türkiye ve Ukrayna."

🇹🇷: " Merhaba."

🇺🇦: "Привіт."

Bir süre boyunca aramızda bir sessizlik oldu. 3 kat daha çıktıktan sonra Almanya bindi. Hm. Avrupa Birliği binasından çıkmış ve buraya gelmiş diye tahmin ediyorum.

Bir süre daha sessizlik oldu. O an asansör durdu ama kapısı açılmadı. Aksine asansör aşağı doğru hareket etmeye başladı.

🇺🇦: "Бля- ne oluyor?!"

🇭🇺: "Ez nem normális!"

🇹🇷: "Tabi ki normal değil! Neden aşağı iniyoruz?! Siktir!"

🇩🇪: "wir haben Mist gebaut! Asansöre ne oldu?!"

Önümüzde ufak kırmızı bir parıltı oldu ve o geldi. NA. Yoksa Nazi Almanyası mı demeliyim?

🇩🇪卐: "Ahaha!! Oyun başlasın! Çok eğlenceli olacak!"

🇩🇪: "VATER??"

Bir anda hepimiz yere düştük. O an gözlerimin kapandığından başka bir şey hatırlamıyorum.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Üst üste iki bölüm yayınladım süper hissediyorum. Ehe. Bu arada cinsiyeti karıştıran olursa ben ilk bölümü - bilgi - ara sıra güncelliyorum.

:3

Kelime Sayısı ~ 543