Aşk nedir? Mantığın bittiği yer mi? Kendini unutmak mı? Delilik mi? Saplantı mı? Gurursuzluk mu? Sözlükteki anlamı yetersiz kalan tek kelime. Hissedilen her şeyin toplamı aşk. O naçizane soru bana çoğu kez soruldu. Aşık mısın? Aşığım dedim. Nereden anladın dediler. Aşk anlaşılır mı dedim. Güldüler. Aşkı hiç hissetmemiş olanlar hep gülerler. Aşk bir gün biter yerini sevgi alır dediler. Aşk hiç biter mi? Hissedilen duygulardan biri bitse bilir kalır. Nefret bile sevginin kardeşiyken aşk biter mi ya? Hem sevmekten hem sevilmekten o kadar korktum ki. O kadar korkuttular ki bizi. Aşkı yaşarken hataların içinde buldum kendimi. Sevmenin yanlışı olur muydu hiç? Olurdu. Bizi bize hiç bırakmadılar ki. Gözümün dönmüşlüğüyle aşıktım. Çok severken zarar verdim hem kendime hem ona. Yinede beni sevmeyi hiç bırakmadı. Bana yeniden sevmeyi ve sevilmeyi öğretti. Anladım ki aşk iyileştirirmiş. Aşk kalabalıklar içinde gördüğün tek göz, duyduğun tek ses, aldığın tek koku ve tuttuğun tek elmiş. Karanlıktan gelen ışıkmış aşk. Aidiyet duygusuymuş.
Sana aitim işte. Al götür beni nereye gidersen. Uçurumun kenarında oturmuş bekliyorum seni. Bilirim korkmadan çekip alırsın beni. Biraz denizin kokusunu çekelim içimize. Dalga seslerini dinleyelim. Kokun karışsın deniz kokusuna. Sesin karışsın dalga seslerine. Sana duyduğum açlık nasıl biter bilmem ki. Başımı omzuna yasladığımda yaslıyorsun ya hani sende başını bana. Yüzünde geziyor elim. İşte o an savaşlar bitiyor. İnsanlar gülüyor. Umut yeşeriyor her bir yanda. Sen benim güneşe döndüğüm yüzümsün. Sen benim aydınlığım, sevdiğim şiirin en güzel cümlesisin.
Aşk var kumralım. Sana dair tüm duygular ruhumda gezinirken aşkı nasıl inkar ederim. Sevmeyi bile bilmeyene aşkı anlatamam ama sana taparcasına körüm dünyaya.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BERCESTE
Non-FictionOna "Sen sevdiğim şiirin en güzel cümlesisin." demiştim. O benim "BERCESTE'M". Zoru hep severdim. Alışmıştım. Ama hiç kaybetme korkusu yaşarak zorlanmamıştım. Bizi denk getiren kader bize mutlu sonda yazmış mıdır? Yorulursa yüreğin, yüreğime yaslan...