Her Shattered Heart

Chapter 19

"Hi Luna. You look gorgeous tonight." ngumiti siya. Siya ata si Cole.

Gwapo siya at maputi.

"Why don't you dance?" Cole pouted as he took a sip of his whiskey.

I smiled and replied, "I can't dance."

"Oh, I see. You can have fun, you look good though." He said this while swirling his glass of wine lightly. Cole smirked, and Luke smiled at me.

Amoy na amoy ko ang iba't ibang alak na nangagaling sa bibig niya. Tibay ng sikmura nitong mga 'to.

"Whoa, you good at drinking Luna!" bulong niya sa tenga ko.

Hindi nagtanggal ay may lumapit sa aming dalawang lalaki. Moreno ito at ang isa naman ay lahi, pareho nila akong tinignan pero nawala din nung hinila sila nila Luke. Hindi na ako nagtaka dahil sumunod narin sa kanila si Avery at Luke. Ngayon dalawa na lang kami ni Cole. Nilagok ko last shot na alak ko. Nakailang shot na ako at ramdam ko na ang epekto nito.

"Ayaw mo sumama sa kanila?"

Hindi ako nagsalita.

"Oh, sorry." he chuckled patiently.

Kalmado siya at diresto ang tingin niya sa dancefloor. Lumingon ako sa kanya pero hindi niya ako binigyan ng tingin.

Kinagat ko ang labi ko."Hindi naman ako marunong sumayaw."

Ininom ko ulit ang pangalawang shot na nasa lamesa sa tabi ko, hindi ko mapigilan. Ang bango ng amoy niya. Gusto ko siyang yakapin at halikan.

"Gusto mong lumabas?" aya niya.

Unti-unti siyang lumingon sakin. Kahit maingay ay narinig ko parin ang sinabi niya.

"Ah. Oo."

Naramdaman ko na lang ang mga labi niya ay naglalakbay na sa leeg ko. Hinahaplos niya ang baywang ko. Kinagat ko ang labi ko. Hinalikan niya ako. Napakalambot. Ang mainit niyang hininga ay ramdam ko sa aking tainga.

"Luna..." bumulong siya sa akin.

Hindi ko alam ang nangyayari ngayon. Ang alam ko, gusto ko 'to. Hindi ko pa ito naramdaman kahit kanino. Not even with Calvin!

Bago pa ako makailing ay inilapat niya na ang mainit at malambot niyang labi sa akin.

"Putangina Luna."

Narinig ko ang ibang boses na nanggagaling sa likod ni Cole. Dinilat ko ang mga mata ko at napagtanto kong si Lanvin iyon. Tinulak ko sa Cole at pati rin siya nabigla sa nakita niya. Nakita ko si Lanvin hawak ang yosi sa kamay niya.

"Oh... uh... Lanvin.."

Pabalik balik ang tingin niya sa amin ni Cole. Tinignan ko siya pero ng tumingin ako kay Cole ay bigla na lang itong nawala. Tumakbo siya.

Inayos ko ang dress ko. Nakita ko ang mata niyang na nakatingin sa akin.

Then, he suddenly left me.

"Wait! Shit!" mura ko.

Hinawakan ko ang braso niya. "Lanvin... can we talk?"

Nalingon niya ako at nakita ko ang galit niyang mga mata. Oh please, talk to me.

"What? What do you want for me?!" sigaw niya.

Hindi ko alam pero naiiyak ako. Ang sakit.

"I'm.. I'm sorry."

Hindi ko na napigilan kusa na lang lumandas ang luha ko. Hindi ko din alam kung paano ako mag e-explain sa kanya. Gusto ko nalang siyang yakapin at umuwi kasama siya.

"You don't have to explain it to me. You are not my girlfriend. Just do what you want, I don't fucking care."

Tinapon niya ang hawak niyang Cigarettes sa kamay.

"Lanvin, listen to me." hinawakan ko ang braso niya.

"For what?" tumawa siya.

"Hey, Lanvin. Aren't you coming with me?"

She's wearing a black midriff top and it's pair of black skirt.

"I'm coming, baby. Can you take your hands away from me!"

"Let's go baby." girl answered, and he kissed Lanvin.

Naramdaman ko ang totoong sakit ng nakita ko iyon sa harap ko. I was totally cry in the middle of the night. Parang nawala lahat sa akin dahil sa nakita ko. Wala na akong pakealam kung kumalat ang make up ko, lumabas ako at naglakad sa kawalan habang umiiyak.

Hindi pa ako nakakalayo ay biglang bumuhos ang napakalakas na ulan. Hinayaan ko ang sarili kong maligo sa ulan. Umiyak ako ng umiyak hindi ko alam kung saan ako pupunta. Lahat ng ininom kong alak kanina ay nawala sa akin lahat. Alam kong mali yung ginawa ko at maling umiyak ako ngayon dahil wala namang kami. Pero ang sakit lang sa part na nakita ko siya.

Oo, nasaktan ako kasi hanggang ngayon nagpapanggap ako na hindi ko siya gusto. Una pa lang nagustuhan ko na siya. Hindi ko din alam pero parang pinipili siya ng puso ko.

"It's all my fault." bulong ko sa sarili ko.

Naglalakad ako at hindi pinansin ang mga sasakyang kanina pa ako binubusinahan.

"Hoy, ano ba! Gusto mo bang magpakamatay?" sigaw ng lalaki.

Hindi ko alam ang lugar na ito. Dire-diresto lang ang lakad ko at walang pakealam sa mga sasakyan. Siguro nga, mas mabuting magpasagasa na lang ako. Ramdam ko na ang sakit ng paa ko dahil sa sandals pero hinayaan ko na lang ang sarili kong mapagod. Basang basa na ako ngayon at hindi ko pa alam kung paano ako uuwi. Iniwan ko ang bag ko doon pati narin sila Gette.

May girlfriend pala siya. Pero bakit ako nasasaktan? Hindi naman dapat, eh. Alam ko mali ito, maling mali. Bakit ba kasi nagpakalasing ako at hinayaan ko yung sarili kong ibigay sa kanya! Patuloy parin ang ulan siguro alam niya na mangyayari sa akin 'to kaya dinamayan niya ako. Takot ako sa kulob pero sa nararamdaman ko ngayon walang takot.

Bumuhos na naman ang luha ko, I tried to wipe away all the tears I had. But it's hard... I can't. I don't understand.