False God

3 - HERCULES' HEROIC HAZARDS

SACRED QUINN

Wala sa sarili kong ibinato ang isang libro sa gawi niya. Agad din naman niyang naiwasan, kaya hindi ko maintindihan bakit kailangan niya pang magmura.

"Why did you do that po?" Nakakunot noong tanong niya. I raised a brow and opened my palm in front of her.

"Give it back." Utos ko habang nakatingin nang masama sakanya. Nakakainis talaga ang mukha niya.

"Give what back?" Tanong niya at marahang lumapit saakin. I raised a brow.

"My pen! Magnanakaw ka!" Sabi ko at ibinato ang isang makapal na libro na nasa table ko. Fucking thief! Unlike kanina, hindi siya nakaiwas kaya naman namula ang noo niya.

"Anong pen sinasabi mo, Prof. Montenegro?" Nagmamaang-maangan niyang tanong.

"Nakita kita sa CCTV camera! Wala ka bang pera pambili ng ballpen mo? Ang alam ko may less than 100 pesos naman na ballpen! Bakit kailangan mo pang nakawin yung saakin?" Nanggigigil kong tanong at hinablot ang bag niya.

Agad kong binuksan ang bag niya at itinapon sa sahig ang laman. Nahulog ang ballpen ko na kanina ko pa hinahanap.

"This is my fucking pen, Miss-" napatigil ako sa pagsasalita. Fuck, I didn't get her name!

"Perez po." Sabi niya at ngumiwi nang makita ang nagkalat niyang gamit. I cleared my throat.

"I can sue you for stealing my pen, Miss Perez. Aware ka ba na pwede iyong mangyari bago mo nakawin ito?" Tanong ko. Umupo ako sa swivel chair ko at tinaasan siya ng kilay.

Perez stood up straight, her eyes looking directly at mine. No student could look into my eyes like that. Mas lalong uminit ang ulo ko sakanya. How dare her?

"Then you should have taken care of it, Professor. Hindi yung kung saan saan mo ipinapatong." Victim blaming?

"Are you insinuating that you stealing from me is my fault?" Tanong ko. Kailan ba matatapos ang pag-uusap na ito? Ayoko na makita ang mukha niya.

I admit, she's gorgeous, pero nakakainis pa rin ang mukha niya. Ang sarap niya sampalin.

"No, Professor. But it would be better if you keep your things taken care of." She smiled slightly before picking up her things.

"Whatever." Bulong ko at tinalikuran siya.

"Can I go now, Professor?" She asked, her voice laced with nothing.

"No. You cannot. You haven't apologized yet," sabi ko at muling humarap sakanya.

"Edi sorry." She said and rolled her eyes. Napansin ko pa rin ang namumula niyang noo. Eyesore.

"Parang hindi ka naman sincere, Miss Perez."

"What do you want me to do? Gusto mo bang lumuhod ako?" Tanong niya. I smirked.

"Kneel, Perez." Sabi ko at itinuro ang sahig. Her mouth hung open. Luluhod na sana siya nang magbukas ang pinto ko.

"Qui-WHAT THE FUCK?! SACRED QUINN MONTENEGRO!" Namumula niyang sigaw at agad isinarado ang pintuan. Lumapit siya kay Perez at itinayo ito nang maayos.

"Sorry, kiddo. Ano bang pinapagawa sa'yo nitong best friend ko?" She asked while scratching her head.

"She's asking me to kneel, Prof. Welsh. Kinky pala ang best friend mo," pagsusumbong niya. Napataas ang kilay ko. Kinky? What the fuck is she saying?

"Get out of my sight, Perez! Huwag na huwag kang lalapit o magpapakita saakim or I swear to Zeus! Hindi ka na masisinagawn ng araw!" Sigaw ko at ibinato ang first aid kit sakanya. Kanina pa rin ako binabati ng bukol sa noo niya. Ang tanga kasi hindi marunong umiwas.

Ang tanga niya. Nakakastress. Hindi na naman niya sinalo! Noo na naman ginamit niyang pagsalo.

"Pwede namang iabot nang maayos, tangina." Bulong niya at malakas na isinarado ang pinto.

"Tangina!" Natatawang sabi ni Blair at hinampas hampas pa ang balikat ko.

"Tumigil ka nga! Ang laki laki ng bunganga mo," naiinis kong sabi at inirapan.

"Wala naman personalan, beh." Sabi niya. Humiga siya sa may couch ko habang naghuhum. Feeling singer na naman siya.

"Bakit ka ba nandito?"

"We should head out na for lunch. O baka mas gusto mo ilunch yung student mo?' Nakangising tanong niya.

"Blair Farleigh Welsh! Watch your words nga. Hindi ka na nahiya, my god!" I said while fixing my things. Naturingan na Professor pero kung makaasta parang siya pa ang student dito.

"I mean, no judgement here. Kaya nga best friend mo ako, pero huwag naman sa opisina mo," asar pa niya at itinaas baba ang mga kilay.

"Maglunch ka mag-isa mo!" Sabi ko at iniwan siya sa loob ng opisina ko.

Napahinto ako sa paglalakad nang maalala na wala pa akong binibigay na punishment kay Perez.

Tumawag ako sa Registar's Office. Kailangan kong makuha ang number ni Perez! Baka takasan niya ako. Hindi sapat ang half-assed na sorry niya.

"Hello, can you send me Perez's file?" I asked.

"Sorry po pero we're not allowed to give the students' information po." I hummed. I anticipated naman na magiging mahirap ang panghihingi ng records sakanila.

"I really need to contact her, Miss. Please." I said. Nagsimula na ulit ako maglakad papunta sa parking lot.

"Miss Montenegro, ako po ang malilintikan kapag nalaman nila na ibinigay ko sainyo ang info ng bata." Kinakabahan niyang sabi.

Binuksan ko ang pintuan ng kotse ko at pumasok na sa loob.

"I promise na hindi makakalabas, Miss. Please, I really have to tell her something." Sabi ko. Hindi naman ako mapagtanim ng sama ng loob, pero hindi ko kayang palampasin ang ginawa ni Perez saakin.

"Sige po. Email ko na lang po sainyo."

"Thank you so much, Miss!" Masayang sabi ko at pinatay na ang call. I grinned in mischief. Humanda ka ngayon, Perez!

Ilang minuto pa lang ay natanggap ko na ang email mula sa registar. Napanganga ako nang makita ang halos 100 na student profiles. Fuck! Hindi ko nga pala alam kung anong pangalan ng magnanakaw na iyon!

I browsed every profile. Buti naman at may picture nila sa upper right corner. Nakailang swipe siguro ako nang makita ko ang kasama niya kanina.

Piper Perez. 22. Finance, huh. Magkapatid pala sila ni BBM.

Magsswipe na sana ako nang may kumatok sa bintana ng passenger seat.

"Kailangan mo?" Agad kong tanong habang ibinababa ang bintana. Blair chuckled awkwardly.

"Can I hitch a ride?"