DENİZDEKİ 7 BALONCUK

3.BÖLÜM ; DOLMAYAN BOŞLUKLAR

evin içine girdim babam kapıdaydı içeri girişimi görmüştü ve o andan itibaren konuşmamıştı bir şey netti içerde oturan 2 çocuk onun çocuklarıydı ve ablamı o çocuklarda görüyordum eminim babamda görüyordu içeri elimde ki bavulla girdim çocuklar küçüktü

İsimlerini biliyordum üvey olmayan öz kardeşlerimin isimlerini biliyordum

Ceylan ve Ceyhun

İkizler babamın çocukları 10 yaşlarındaydılar benden baya küçüktüler

15 yaş kadar

" Abla " dedi Ceylan ona baktım ablama benzerliği dikkatimi çekti

Ceyhun bana sinir ile bakıyordu
" Ne oldu Ceyhun ?" Dedim

" Seni sevmiyorum "

" Ben sana bayılıyorum " dedim bıkkınlıkla o sırada babamın karısı içeri girdi elinde bir tabak vardı beni gördüğü an tabak yere düştü çocuklar korku ile bana sarılırken Ceyhun hemen benden ayrıldı

" Ceylin " dedi kadın evet ismini bilmiyordum ona bakmadım ve babama döndüm 

" ben otel odası tuttum zaten bana dosyayı ver diye geldim " dedim elimde ki bavulu kaldırdım tekrar yalan söylüyordum burada kalmak babamla tekrar eskisi gibi olmak istiyordum ama artık bu imkansızdı 

" Ceylin seni   otel odalarına yollamam " 

" şimdi mi aklına geldi babalık ? " dedim sitemle babam bana yaklaştı sakindi bir o kadar yaşlı gözlerle bana bakarken kalbim acıdı ama konuşamadı çünkü konuşamazdı bana bir çocukluk bir abla ve daha nicelerini borçluydu bana yapmadığı babalığı başka çocuklara yapamazdı 

" Ceylin  " dedi kızım demedi benim onun kızı olduğumu kabul etmedi 

" sus artık sus baba ablam için geldim çünkü sen onu da kaybettin tıpkı beni ve senin için gecelerce ağlayan çocuğu kaybettiğin gibi " dedim evden çıkamadım ayaklarım varmadı o kapının ucuna gidemedim arkamdan gelsin istedim bana baksın sarılsın özür dilesin geri dönerdim koşarak geri dönerdim ama demedi konuşmadı o evde o kadınla ve o çocuklarla ben evden çıktığımda dahi kadın bağırıyordu oda istemiyordu beni ben buraya ben Tekirdağ 'a uygun değildim ben dünyaya ait değildim 

gözlerimden bir yaş düştü arabama ilerlediğimde nefeslerim düzenli değildi konuşamıyor yürüyemiyordum 

içine bindiğimde nefesimi aniden dışarı bıraktım boğazımdan aktı da tutamadım hıçkırıklarımı 

ellerimle boğazımı sıktım " acıyor "  dedim arabanın içinde bağırarak " çok acıyor " diye haykırmak istedim gök yüzüne de camım açılmadı 

arabayı sürebileceğim son hızla sürdüm camımı açtım bir dağa çıktım çıkana kadar tuttum nefesimin gücünü 

arabadan kendimi bir hışımla attım var gücümle bağırdım 

" BUMU SENİN BABALIĞIN ? " öyle bir bağırdım ki Tekirdağ inledi 

" BUMU ? " sesim kısıldığında yere doğru çöktüm arkamda hissettiğim gölge yanıma kadar geldi kimdi ? neydi ? bilmiyordum ama o gölgeye babamdan çok güvenmiştim 

" küçük çocuk " dedi arkamda ki adam arkama baktığımda tanımadığım sert görünümlü olan adam bana doğru geldi 

" gelme " dedim buğulu gözlerimi sildim 

" sakin ol sana zarar vermeyeceğim " adam benim yaşlarımda hatta benden bir tık daha büyüktü 

" nereden bilebilirim senin bana zarar verip vermeyeceğini ? hem bana yaklaşayım deme " dedim