AMACIMIZ KURTARMAK

9. bölüm küçük katliyam

Bu gün aramızdan ayrılan kişi...

Aramızdan ayrılan kişi...

Meşalesi sönen kişi...

Katile yakalanan kişi...

Fulya.

🍰
~Yazradan~

Fulya akşam yatmak için odasına çıktığında pijamalarını giyip yatağa yatmış. Fakat tekrar kalkıp sıcak olan odayı serinletmek için pencereyi açmış.
Katil durur mu Fulya tam uykunun en ağır noktasında odaya girmiş. 2-3-4-5-6. Kat farketmez bu adam duvara tırmanıyor.
Katil olması gerekeni avını afiyetle yemiş.

🍰
~Nur'dan~
Yemekhanede yemek yerken yanımıza korku dolu bakışlar ile Efes geldi *biz Efesle de Fulya ile de iyi anlaşıyorduk ama onlar sonradan geldikleri için bizle aynı dersleri almıyor onları sık sık goremiyorduk. Okçuluk derslerini biz bitirmiştik fakat yeni gelenlerin bitirebileceğini hiç sanmıyorum yeteneksizler* Efe'nin yanı boştu oraya oturdu ve konuşmaya başladı ama çok yorgun ve korkmuş görünerek titreyen sesi ile konuştu
– fu-fulya odasında...

– Fulya odasında...

O konuşmaya çalışırken içeri güvenlik girdi ve Akına doğru yürüdü.
– efendim sayın öğrenciniz fulya dün akşam katil tarafından katledildi.

Ya tek tek ölüyoruz işte ne uğraşıyorsunuz ölelim gidelim bizde Allah'ımıza kavuşalım. Katil de bizi ısrarla öldürmüyor.

🌼
Artık çalışmayı bırakmış, ölen kişilerin yasını tutuyorduk.

Aradan 2 ay geçmişti fakat birçok kişi bize veda etmiş aramızdan ayrılmış. Meşalesi döndürülmüştü.
Aramızdan ayrılanlar:
Sıla
Rüya
Tuana
Fulya
Kadir
Arda
Berfin

Herkes bahçede *lmüş cesetlerin karşısında, düz duvar dibinde oturuyorduk. Zeynebin o sinirli asabi tavrı yerine göz yaşları gelmişti.
En son konuşmaya başladım.
– arkadaşlar biz burda korunmaya geldik değil mi???

Bana cevap veren Ömer oldu. Aramızda ilk kez diyalog oluşmuştu.
– evet bizi korumaları gereken biz Teker teker teker *luyoruz.

Haklıydı her seferinde bir kişinin cesedi bulunuyordu istese hepimizi tek seferde *ldürürdü ama bunu istemiyor gibi bir tavırı vardı.

–Arkadaşlar ben gidiyorum daha fazla burda durup *lumu bekleyemem. Siz de bekleyemezsiniz kaderimiz bu değil sadece seçilmiş kişileriz. Kader ağnımızda yazıyor evet ama nasıl yaşadığımız herşeyi değiştirir.
Sırayla herkes kalkarken Efe kalkamadı.
Cesetlere bakıp gözleri doldu. Herkes ona bakıyordu. Ece, Efe'ye elini uzattı kalkması için.

– bu tesisin çıkışı nerde peki??

Soruyu soran Furkan'dı.

Ama kimse cevap vermedi.

Ece hariç.
– çıkış başka bir yerde olmalı aylardır buradayız eğer bahçeden bir çıkış olsaydı görürdük.

Efe
– b-b ( cesaretini toplayıp soyliyemedigi şeyi söylemeye başladı daha ciddi konuştu) ben biliyorum.

Herkes 'ne' der gibi ona bakarken AŞIRI NORMAL KARŞILAYACAN BEN KONUŞMAYA BAŞLADIM

– nerde??? *Allah Allah nerde acaba*

Efe
– arkadaşlar çok dikkatsizsiniz bu bina kaç katlı.

Ömer
– 6 değil mi yoksa yanlış mı biliyorum.

Efe
– evet doğru 6 katlı bina. ( Sesi daha yüksek çıktı) PEKİ BU TESİSİN ASANSÖRUNDE NEDEN 7. KAT DÜĞMESİ VAR.

Hiçbir şey garip gelmiyordu artık. Herşeyi normal karşılıyordum. Yüzlerce kez katil karşıma çıktığı halde hala psikolojim yerindeydi.

Ben
– peki bu ne anlama geliyor.

Efe
– bize 1. Kat düğmesi bozuk dediler. 1. Kata gitmek için 2. Kat düğmesine basıyoruz ama 1. Kat sandığımız yer gerçekten 2. Kat en alt katta bir yer var henüz gidemedim ama olduğuna eminim.

Furkan
– sen bunları nerden biliyorsun ve daha önemlisi ne zamandır biliyorsun.

Efe
– ben bir hacker'im 4. pardon 5. Katta bulunan bilgisayar odasına her gece sızıyor sabaha kadar bilgi alıyorum. Ve bu bilgilerde artık kullanmaya değer şeyler.

Furkan
– ben sorumun cevabını alamadım.

Efe
– kısaca bilgisayardan tesisin kamerasına sizdim ve gezerken farklı daha önce hiç görmediğim bir kamera ile karşılaştım. Ordan hareketle bütün parçaları kafamda oturttum KAFAMDA KURMADIM YEMİN EDERİM HEPSİNDEN EMİNİM.

🍰
~Yazardan~

Nur ve arkadaşları tesisin içine girip asansöre yönelirler.

Evet gerçekten gereksiz bir 7. Kat düğmesi var.

Ve onlar 7. Kat düğmesine bastıklarında terasa çıkıyorlar.

Yani 6. Kat sandıkları yere.

Asansör 5 kişilik olduğu için tek tek bindiler ilk önce

Ece
Nur
Buse
Eslem
Hayrünnisa

İkinci

Zeynep
Safra
Melisa
Ada

Üçüncü

Furkan
Efe
Efes
Ömer
Eren

Vardı

Herkes -1 dediğimiz noktaya inince bir metro hattı gördük. Gerçekten yeni metro gelmesine sadece 02.46 dakika vardı. Çok geçmeden merto geldi bindik.

İlk durağa geldik ama metro kapları açılmadı. İkinci... Üç... Beş... Altı derken bindiğimiz noktaya 5 saat sonra vardık ve kapılar aralandı. Çıkmaktan başka çare yoktu.

Geri yukarı tesise çıkmak için asansöre yöneldik. Açılmadı.

Furkan
– ne bok dönüyor burda.

Efes
– s*ktiğmin hayatı bizle dalga mı geçiyor ya.

Ömer
– ya yeter oturup agliyacam yeminle ya yemin ettim vallaa bıktım açım.

Ben
– arkadaşlar bilmiyorum fark ettiniz mi ama bir durakta sadece su satan bir yer vardı. Bir yerde sadece yemek. Bir yerde ise sadece abur cubur vardı ve gerekli tüm ihtiyaçları burdan karşılaşmamız için bir oyun gibi.

Ada
– ne oyunu *mk ne oyunu biz burda tutsak kaldık sen ne diyorsun.

Ben
– e-ece demek istemiyorum ama benim aklıma gelen senin de aklına geliyor mu? lütfen gelmesin

Ece
– evet malesef

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
.
.
.
.
.
.
Arkadaşlar sizce Ece ve Nur'un aklına ne geldi.

Bölümü beğendiniz mi???

Sizce birdahaki ölecek kişi kim???

Bu bölüm erken mi geldi???