Cenan bilgisayar monitörüne bakarken, konsantre olmaya çalışıyordu ve şu ana kadar yazdıklarına nasıl devam edeceğini düşünüyordu. Ancak Arif, Ömer'e çorbasını yedirirken ağzıyla sesler çıkarması onu rahatsız ediyordu.
"Bunu durdurabilir misin?"
Arif başını çevirdi, bir uçağı simüle ederek tuttuğu kaşık havada duruyordu, Ömer beslenmeyi bekleyen beklentiyle ağzını hafif aralamış kaşığa bakıyordu.
"Neyi bırakayım?"
"Bu... seslerle" diye homurdandı vampir, "Yeterince büyük, yardım almadan yemek yiyebiliyor. Ve her şeyi şakaya çevirmene gerek yok."
Arif hareketsiz durmaktan vazgeçti ve kendisine sunulan tüm yemeği yiyen çocuğun ağzına kaşığı götürdü "Kendisi kirlenmeden yemek yiyemez, ona giydirecek kadar temiz kıyafetim yok."
"İki gün oldu Arif, ne zaman dışarı çıkıp ona gerçek kıyafetler alacaksın?" Cenan alnına masaj yaparak yavaş yavaş başlayan baş ağrısını hafifletmeye çalıştı. "Kocaman tişörtlerin yüzünden onun takılıp düştüğünü görmek çok saçma."
Kurt adam iç çekerek sandalyeye yaslandı.
"Yarın alacağımı zaten söyledim, söz veriyorum" diye alay etti vampir, arkasını dönerek "Bugün o yarın!"
"Daha fazla" diye sordu Ömer utanarak. Arif tekrar ona dönüp kaşığa biraz daha çorba aldı, neredeyse bitmişti ve daha önce yaptığı şakanın aynısını yaptı.
"İşte uçak gidiyor. Ağzını aç, gerçekten büyük bir uçak" dedi.
Ömer buna uyarak ağzını olabildiğince geniş açtı. Arif kahkahasını bastırdı ve ağzıyla sesler çıkararak kaşığın bir uçak olduğunu ve inecekmiş gibi seslendi.
Ağzını peçeteyle temizleyerek çocuğu Cenan'a "Çok itaatkar" diye övdü.
Cenan başarısız projesine bakarak tekrar homurdandı.
Cenan ona "Bir an önce uyusa iyi olur" diye hatırlattı.
Arif bileğindeki saate baktı ve dudaklarını büzdü, "Doğru, neredeyse unutuyordum. Biraz daha çorba ister misin Ömer? Sonra duş alıp uyuruz."
Çocuk başını salladı ve daha fazlasını almak için ağzını açtı, kurt adam güldü.
Ömer iki gündür onlarla birlikte ve Arif, Cenan'a söz verdiği hiçbir şeyi yapmadı. Çocuk hâlâ devasa kıyafetlerini giyiyordu. Uyuyacak uygun bir yeri de yoktu ama Arif bunun üzerinde çalıştığını ve şimdilik battaniyelerle kaplı büyük bir sepette uyuduğunu söyledi.
Cenan geceleri uyanık olduğu için Arif'in rutini Ömer'in rutinine en çok benziyor. O zamana kadar gün boyunca çocuğa bakıyordu ama bu, nasıl idare edecekleri konusunda daha iyi anlaşmaları gereken bir şey. Cenan'ın tek istediği gün içinde uykusunu bozacak gürültü yapmamaları.
Vampir, çocuğun onlardan korkmamasını garip buluyordu. Belli ki keskin dişleri fark etmişti ama davranışları asla düşmanca değildi. Utangaç ve az konuşuyor, Cenan'dan çok Arif'e yanıt veriyor. Bu kısmı anlıyordu aslında, sonuçta kurt adam tüm zaman boyunca çocukla oynayarak eğleniyordu.
Geçmişle ilgili sordukları tüm sorulara Ömer nasıl cevap vereceğini bilmiyordu ya da hatırlamıyordu. Bu da asıl görevi açıkça zorlaştırıyordu: Onu geri vermek.
Kurt adam önceki gece bulaşıkları yıkarken, "Bize güvenmesi iyi, bu yüzden olanları anlatması daha kolay" dedi. Cenan kurulamak için bulaşık havlusu kullanırken ve yanıt verdi:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Boy - ArCen
FanfictionCenan'ın bekleyebileceği her şey arasında, Arif'in gecenin bir yarısı, yağmurda bir köpek gibi ıslanmış, kucağında bir çocukla, bir insan çocuğuyla, kollarında titreyerek geri dönmesi yoktu. Ve ya, Cenan, doğasını görmezden gelen ve melez kurt ada...
