Boy - ArCen

Paloroid Resim

Cenan bilgisayarının başında oturuyordu ve kitabının yayıncısına bir e-posta yazmaya odaklanmış durumdaydı. Nihai belgeyi göndermeden önce her şeyin mükemmel olduğundan emin olmak istedi.

Arif, Cenan mesajı yazarken mutfakta bir ileri bir geri yürüyor, akşam yemeğini hazırlıyor ve onunla konuşuyordu... Vampir emin olmadığı bir şey vardı çünkü aynı anda hem dinlemeye hem de yazmaya konsantre olamıyordu. Ama bazı konuları anlamıştı.

"Daha fazla süt almamız lazım"

"Ömer'in ödevinde yardıma ihtiyacı var, daha sonra vaktin olursa ona yardım edebilir misin?"

"Oğuz bizi evine akşam yemeğine davet etti, bir hafta sonra onun doğum günü. Ne satın almalıyız?"

"Sanırım sakalımı kesmem gerekiyor..."

Bu sırada Ömer, oturma odasında bebeğiyle Cenan'ın yanında oynuyordu. Ona sanki kendi bebeğiymiş gibi davranıyor, akşam yemeğini hazırlıyormuş gibi yaparken onu kolunda kucaklıyordu. Bebeğin yemeği bloklar ve arabalardan oluşuyordu.

Çocuk ayrıca Cenan'dan ilgi istedi ve adamın oyununa katılmasını istedi.

Ömer, bebeği kanepe yastıklarıyla yaptığı derme çatma yatağın üzerine koyarken, "Bak Cenan, şimdi uyuyacak" dedi. Daha sonra bebeğin yanına oturdu ve elini tutarak vampire sessiz olmaları gerektiğini işaret etti "Şşşt, uyuyor"

Cenan takdir ederek gülümsedi. Sık sık çocuğun bebeğe, ona davrandıkları gibi davrandığını, yetişkinlerin bazı repliklerini taklit ettiğini yakaladı. Ömer'in, yatağını (yastıklarını) trambolin olarak kullandığı için bebeği azarlayan çocuksu sesini duyduğunda gülmemek için kendini çok iyi kontrol etmesi gerekiyordu.

Bir keresinde Arif, sandalyede oturan bebeği kaldırması ve dahası Ömer'in önünde ona oyuncak bebek deme cüretinde bulundu. Çocuk hemen onu düzeltti.

"Onun adı 'bebek' değil, Ebru!"

Cenan kaşını kaldırdı "Bu ismi nereden duydun?"

Oğlan ekıyafetini düzeltip eskisi gibi bıraktı "Benimle aynı sınıfta okuyan kızın adı"

Yani evet, Ebru'nun bu evde diğer sakinler gibi saygı görmeye ihtiyacı var.

Cenan, sürekli kesintiler nedeniyle kendini anıların içinde kaybolmuş halde bulduğunda dikkati dağıldı. E-postayı yazmaya geri dönmeye çalıştı ama sonunda Arif ya da Ömer tarafından tekrar yarıda kesildi.

Birkaç dakika sonra kurt adam yemeğin hazır olduğunu duyurdu ve çocuk yerden kalktı ve (belli ki) Ebru'yu da yanına alarak mutfağa koştu. Vampir başını çevirdi ve geleceğini söyledi, yemek yemese bile o anlara katılmayı seviyordu, bu yüzden kitap dosyasını seçti ve gönder tuşuna basmadan önce hızlıca gözden geçirdi.

Cenan her zaman yaptığı gibi Ömer'in yanına oturdu ve çocuğun yemesi için et parçalarını daha küçük boyutlarda kesti. Arif meyve suyundan bir yudum alıp homurdandı, diğer adam ise her zaman et parçalarını bir çocuğun çiğneyemeyeceği kadar büyük kestiğini düşünürdü.

Ev, rutinin stresine rağmen daha mutlu görünüyordu; sanki değer verdiği kişilerle masada oturup akşam yemeği yemek, Arif'in bağımlısı olmak istediği bir tatmin duygusu getirmiş gibiydi.

Cenan, Oğuz'a hediye olarak ne alabileceklerini tartıştılar ve Arif, şehirdeki bir mağazayı en son ziyaret ettiğinde bazı ilginç şeyler gördüğünü söyledi.

Kurt adam, "Yeni bir alet kutusuna sevinebilir." dedi.

Cenan kaşlarını çatıyor ve peçeteyle Ömer'in dudaklarının kenarını sildi. "Ne demek istiyorsun? Alet çantasına ne oldu?"