Cenan'ın bekleyebileceği her şey arasında, Arif'in gecenin bir yarısı, yağmurda bir köpek gibi ıslanmış, kucağında bir çocukla, bir insan çocuğuyla, kollarında titreyerek geri dönmesi yoktu.
Ve ya,
Cenan, doğasını görmezden gelen ve melez kurt ada...
Arif'in çocuğa aldığı şeyler arasında en çok ilgisini çeken şey kalemler ve defterdi.
"Bak!" Ömer o gün tamamladığı başka bir çizimi gösterdi.
Arif'in kaşları saç çizgisine kadar kalktı ve sanatsal yeteneklerine hayranlık duyuyormuş gibi yaptı. "Vay be, ne çizdin?"
"Tıpkı seninki gibi kırmızı bir araba" diye açıkladı, tekrar renklendirmek için yere oturarak.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Neyse ki bu çok fazla gürültü yapmayan, Cenan'ın üst kattaki uykusunu rahatsız etmeyen bir aktiviteydi. Uyandığında vampir aç olacaktı ve Arif bugün ne yapması gerektiğini bilerek içten içe iç çekti.
Ömer konusunda ne yapacağını bilmiyordu.
Kıyafet satın almak için şehre gittiğinde, geçen hafta etrafta herhangi bir insan grubunun bulunup bulunmadığını öğrenmeye çalıştı ancak herhangi bir yeni bilgi alamadan eve döndü.
Ömer'in bir yerlerde çaresizce onu arayan bir annesi vardı. İnsanlar yaşadıkları dünyada tek başlarına hayatta kalamayacaklarını ve çocukların en savunmasız grup olduğunu biliyordu, bu yüzden doğdukları andan itibaren kendilerini çevreleyen tehlikeler onlara öğretiliyordu; Kurt adamlara ya da vampirlere güvenme.
"Güneşim gülümsüyor" Ömer gururla arabanın aynı çizimini gösterdi ama bu kez sayfanın köşesine mutlu bir yüzle çizilmiş bir güneş vardı.
Görünüşe göre Ömer, Arif ve Cenan'ın türünün kendi türü için bir tehdit olduğunu bilmiyor veya anlamıyordu.
Sivri dişleri görmüştü, adam onu birkaç kez kollarında taşıdığında korkmadan Arif'in dişlerine merakla dokunmaya çalışmıştı. Kurt adam çocuğun hayatta kalma içgüdüsünün olmadığını düşünmüştü.
Arif onu bulduğu için şanslı.
Ya da değil.
Arif "Ömer" diye seslendi.
Çocuk başını kaldırıp beklentiyle ona bakındı.
"Kırmızı arabamla gezmek ister misin?" parmağından sarkan kamyonun anahtarlarını göstererek. Cenan belki de Ömer'i ormana giderken yanında götürmekten nefret edecek ama bunu daha sonra halledebilirdi.
Küçük insanın dudakları bir gülümsemeye dönüşene kadar kıvrıldı.
***
Arif bunu sadece Cenan'ın uyuduğu ve Ömer'in yalnız kalmaması için yapıyordu.
Çocuğun 5 yaşında veya daha büyük olması gerektiğini düşünerek çocuğa doğru bedene uygun kıyafetler aldığı için kendinden memnun kaldı. Hava biraz rüzgarlıydı ve kimse hasta bir çocukla uğraşmak istemezdi, bu yüzden Ömer'e en sıcak tutan paltoyu ve uygun ayakkabıları giydirmeyi ihmal etmedi.
