Boy - ArCen

Oğuz

Cenan aşağı indiğinde Arif'i koltukta gözleri kapalı otururken buldu. Bir an için uyuduğunu sandı ama kurt adam diğer adamın yaklaştığını koklayınca gözlerini açtı ve onun bilgisayarın başına oturmasını izledi.

"Vay canına, burada neredeyse uyuyakalacaktım. Bu sefer uyuması biraz zaman mı aldı?" Ömer'e atıfta bulunarak gözlerini ovuşturarak sordu.

"Evet..." diye mırıldandı vampir, son olaydan dolayı hala biraz üzgündü. "Annesini özlediğini söyledi." diye Arif soru sormadan önce ekledi. "Ve hayır, bilmediğimiz bir şey söylemedi."

Arif hoşnutsuz bir şekilde iç çekti "Zavallı çocuk."

Cenan, diğer adamın yorgun olduğunu ve uyumak için sabırsızlandığını biliyordu ancak bu konuyu Cenan ile daha erken konuşmak için kendini beklemeye zorluyordu. Onu bir şey için suçlamıyordu, sonuçta kitabının başarısızlığından hiç kimse kendisinden başka sorumlu yoktu.

Bir çift el omuzlarına masaj yaptı ve Cenan'ı  rahatlattı.

"Daha önce söylediklerim için özür dilerim, seni üzmek istemedim."

Cenan ve Arif neredeyse hiç kavga etmezdi ve eğer kavga ederlerse içlerinden birinin pes edip özür dilemesi uzun sürmezdi. Aptalca bir şeyler yüzünden kavga etmeseler ve sonrasında hatalarından pişmanlık duyarak kaçmasalardı, oldukları kişi olmazlardı.

"Sorun değil, gerçekten."

Kurt adam hâlâ gergin omuzlarına masaj yaparak mırıldandı. Cenan gözlerini kapattı ve rahatlatıcı hissin tadını çıkardı. Arif'in üzerindeki ellerine ek olarak, diğerinin burnunun yaklaştığını, başının üstünü kokladığını, yavaş yavaş boynuna doğru kokladığını da hissediyordu.

Vampir homurdandı: "Kurt adam kokunu üzerimde bırakma, Ömer'in günün 24 saati senin gibi kokması yeterli zaten."

Arif güldü ve uzaklaşmadan önce son bir kez burnunu çekti. "Üzgünüm."

Cenan, Arif'in neden kokusunu kendisine iletmekte ve sürekli onu koklamakta ısrar ettiğini anlamıyordu. Kurt adamlar tuhaftı. Ömer kokuyu alamıyordu ama sanki yavru köpeğiymiş gibi sürekli Arif gibi kokuyordu.

Cenan kurtların gelenekleri hakkında biraz daha bilgi sahibi olsaydı belki Arif'in niyetini anlayabilirdi.

"Ne ilginç olurdu biliyor musun?" kurt adam aniden sordu.

Karşısındakinin konuşmaya devam edebilmesi için anlaşılacağını umduğu bir ses çıkardı, masaj çok iyiydi ve konuşmak için ağzını açmak istemedi.

"Düşünüyordum da... Ömer her zaman evin içinde, dışarıda bir yere çıkıp oynasak ilginç olurdu. Belki onu oyun parkına götürebilirim, belki başka çocuklarla tanışabilir..."

Vampir daha fazlasının olduğunu bilerek bekledi.

"Belki okula gidebilir..."

"Olmaz." Cenan gözlerini açtı ve diğerinin ellerini ondan uzaklaştırdı, başını çevirerek ona düşmanca bir yüzle baktı. "Bu çok riskli ve onu öğrenebilirler, bunu biliyorsun. Diğer çocuklar onun farklı olduğunu anlayacaklar."

"Hayır anlamazlar."

"Evet, anlarlar."

"Ceno" Arif iç çekti "İkimiz de onun güvenliğinin bir öncelik olduğunu biliyoruz, ancak günün 24 saati onunla olamayız. Gün içinde uyumaya ihtiyacın var ve yeterince uyuyamadığın için Ömer'le ilgilendikten sonra hep huysuz oluyorsun."

"Benim hatam değil!"

"Kesinlikle! Bazen onun yanında kalabilirim ama şehre gitmek için evden çıkmam gerekiyor çünkü sen geceleri dışarı çıkmak istemiyorsun ve benim çalışmam gerekiyor, eğer topladığım odunları satmazsam kazancımız olmaz. Basıp sattığın kitapların olduğunu biliyorum ama durumumuzun değiştiğini ve yardıma ihtiyacımız olduğunu düşünmüyor musun?"