Hissettiği yumuşak dudaklar kalbini hızlandırırken, dudaklarını aralayıp Hyunjin'in dolgun alt dudağını ağzının içine çekerek hafifçe emdi Felix. Dilini dudağında gezdirip geri çekildi. Şu an istediği tek şey Hyunjin tekrar dudaklarına yapışsın ve daha fazlasını yapsındı fakat öyle olmamıştı. Hyunjin hafif bir gülümseme gösterip yataktan kalkarak kıyafet dolabına ilerledi.
"İşe geç kalacağım" Dese de Felix'in aklına bir sürü kötü seneryo çoktan yerleşmişti. Hoşuna gitmemişmiydi, kötü mü hissetmişti, belkide gerçekten de erkeklere ilgisi yoktu. Yataktan kalkıp banyoya girerek elini yüzünü yıkadıktan sonra sessizce odadan çıktı. Mutfağa geldiğinde jisung yine kahvaltı hazırlıyordu.
"Sen iyice alıştın he ev erkeği olmaya, evde bir saat uğraşsam kalkmazdın"
"Ne yapayım lixie sevgilim işe aç mı gitsin, onun için kalkıyorum"
"Çok güzel oldunuz siz"
"Siz de öyle"
"Biz mi..."
Jisung elindekileri masaya bırakıp Felix'in karşısına oturdu.
"Yine bir şey mi oldu?"
"Yoo, her zamanki şeyler işte. Uzak duruyor benden"
"Hiç mi yakınlaşmadınız?"
"Bir saniye süren bir öpüşme oldu sadece ama sonra yüzüme bile bakmadan yataktan kalkıp işe geç kalacağını söyledi. Bahane uyduruyor, sevmiyor beni"
"Bence yanlış düşünüyorsun, neden bahane uydursun. Ben Hyunjin'i birazcık tanıdıysam kimse ona istemediği bir şeyi yaptıramaz ve istemese senin yanında olup seninle aynı yatakta yatmaz. Seni seviyor biliyorum, sadece hislerini belli edemiyor"
"Umarım öyledir, senin nasıl gidiyor?"
"İyi, Minho gerçekten iyi bir adam. Bir yıl peşinde koltuğuma değdi, bir de merak ediyorsan söyleyeyim bizde daha yakınlaşmadık. Sadece öpüşme dokunuş başka bir şey yok. Utancımdan şeyine bile bakmadım henüz"
"Neden utanıyorsun, Hyunjin bana bir adım atsa ben ona neler yapacağım ama olmuyor. Sen şanslısın Minho Hyung seni seviyor ve daha fazlası"
İkili sohbet etmeye devam ederken Minho mutfağa adımladığında sessiz kaldılar. Minho yerine oturmadan önce jisung'a yaklaşıp saçlarına uzun bir öpücük bıraktığında Felix onlara üzgün bir gülümsemeyle bakıyordu. Minho yerine otururken Hyunjin içeri adımladığında Felix bakışlarını ona çevirip çocuk gibi yüzüne baktı fakat Hyunjin ortaya bir günaydın bırakıp masaya oturduğunda yüzü düşmüş önüne dönmüştü. Ne vardı o da Minho'nun jisung'u öptüğü gibi küçük bir buse bıraksaydı saçlarına.
Dolan gözlerini saklamak için başını önündeki tabağa indirip kahvaltısını yapmaya başladı. Bazı şeylerden emin olmak için kendini zorlasa da bazen yakın bazen ise buz gibi duran adam yüzünden bir türlü emin olamıyordu. Sonunda kahvaltı faslı bitmiş Hyunjin ve Minho evden ayrılmıştı, neyseki Hyunjin evden ayrılırken küçük bir öpücük bırakmıştı yanağına bu bile mutlu olmasına yetmişti Felix'in.
"Ne yapacağız akşama kadar?"
Felix bıkkın bir şekilde sordu.
"Mutfağı toplayalım sonra odalarımızı toplarız, sonra da uyuruz. Erken kalktığım için uykumu alamıyorum"
"Hm tamam"
Önce mutfağı toplayıp sonra da odalarına geçti ikili. Felix odasına bir bakış atıp dağınık olmadığını anladıktan sonra üzgün hissettiği için kırgın olan bedenini sırt üstü yatağa bıraktı. Sabah yaşadıkları kısacık an ve Hyunjin'in dudaklarının tadı aklına geldikçe hem gülümsüyor hem de yutkunuyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOMŞU AŞK|| Hyunlix ||Minsung
Fanfic#Jisung ve Felix'in karşı apartmanda oturan yakışıklı kuzenlerle sevgili olma çabası.
